January 31, 2011

	Share
	Kauna-unahan sa Pilipinas!
	Rey Marfil
Sa nagdaang ilang taon, barya lamang ang dibidendong ipinagkakaloob ng mga government owned and controlled corporations (GOCCs) -- ito’y kabaliktaran sa loob ng anim na buwang panunungkulan ni Pangulong Benigno ‘PNoy’ Aquino III, malinaw ang P29.25 bilyong ibinalik sa taong bayan upang pondohan ang mga serbisyong panlipunan at programa laban sa kahirapan, animo’y ‘mala-dzRH radio slogan’ na ‘Kauna-unahan sa Pilipinas’ ang kaganapang ito. Labing-siyam na korporasyong pagmamay-ari at kontrolado ng gobyerno ang kumita ng P29.25 bilyon kaya’t nagtatanong ang mga kurimaw kung bakit ngayon lamang nagkaroon ng malaking dibidendo. Ang sagot -- ito’y bunga ng kautusang pagtitipid at pagtapyas ni PNoy sa ‘nagmamantikang perks’ ng mga nakaupong board of directors. Take note: ‘lumalangoy sa dagat ng benefits at allowances’ ang mga director sa nagdaang 9-taon. Sa ceremonial turnover ng remittances at cash dividends sa Malacañang noong nakaraang Biyernes, ipinagdiinan ni PNoy sa harap ng GOCCs officials, sampu ng mga admi­nistrador ang litanyang ‘pagmamay-ari ng sambayanang Fi­lipino ang dibidendo at hindi kasosyo ang sinumang board of directors -- ito’y dapat ibalik sa publiko dahil sila ang lehitimong Boss.’ Nanguna ang Bangko Sentral ng Pilipinas (BSP) na nagkaloob ng malaking dibidendo -- ito’y may kabuuang P14.23 bilyon; Land Bank of the Philippines (P4 bilyon); Development Bank of the Philippines (P2.8 bilyon); Power Sector Assets and Liabilities Management Corp. (P2 bilyon); Ba­ses Conversion Development Authority (P1.8 bilyon); Manila International Airport (P1.49 bilyon); Philippine Fishe­ries Development Authority (P2 million); National Home Mortgage Finance Corp. (P3 million); National Electrification Administration (P14.5 million); Cebu Ports Authority (P40 million); National Development Company (P49.4 million); Clark Development Corporation (P100 million); Phi­lippine Leisure and Retirement Authority (P140.6 million); Trade Investment and Development Corporation (P150 million); Philippine Economic Zone Authority (P221 million); Philippine National Oil Company (P452.9 million); Philippine Deposit Insurance Corporation (P500 million); Philippine Reclamation Authority (P335 million); at Philippine Ports Authority (P650 million). Ang remittances at cash dividends ang magsisilbing sandata ng gobyerno laban sa kahirapan at isa sa repormang nais ipatupad ni PNoy ang pagkaroon ng transparency upang mapangalagaan ng mga nakaupong GOCCs officials ang pondo at pagkatiwalaan ng mamamayan -- ito’y nangangaila­ngan ng isang batas lalo pa’t magkakasalungat ang nilalaman ng mga probisyong umiiral sa kasalukuyan. *** Napag-usapan ang GOCCs, isa sa priority measures ng Malacañang ang Senate Bill No. 2640 ni Senator Franklin Drilon, mas kilalang GOCC Governance Act of 2011 -- ito’y naglalayong magkaroon ng transparency at pananagutan ang bawat isa lalo pa’t kulang sa malasakit sa pondo ang mga nakaupong opisyal sa nagdaang panahon. Take note: $141 bil­yon ang total assets at $41 bilyon ang equity ng GOCCs, as in P6 trilyon ang dapat kinita, alinsunod sa kuwenta ni Finance Sec. Purisima kung hindi napabayaan. Kung babalikan ang unang buwan ni PNoy sa Malacañang, hindi ba’t natuklasan ng Pangulo ang naglalakihang allowances ng board of directors kaya’t inilabas ang Executive Order No. 7 -- ito ang nagsilbing sandata upang isaayos ang kompensasyon at posisyon, as in nagkaroon ng classification system sa GOCCs, maging sa lahat ng government financial institutions (GFI’s). Ang resulta: nakapag-remit ngayong Enero ng P29.25 bilyon ang 19-GOCCs dahil nabura ang malaking ‘gatasan’ sa gobyerno. Ilan sa repormang nais ipatupad ni PNoy ang pagbibi­gay ng kapangyarihan sa mga GOCCs board of directors na lumagda sa performance contract sa ilalim ng Office of the President (OP), maging ang mga kalihim na nangangasiwa upang magkaroon ng batayan para sibakin sa puwesto ang mga board of directors na hindi tumutupad sa tungkulin. Higit sa lahat, magkakaroon ng ‘IT-based reporting system’ upang malaman ng publiko ang financial at operational results, maging patakaran at pasahod. Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo”. (mgakurimaw.blogspot.com)

January 28, 2011

	Mukha nina Waldrof at Barjer!
	Rey Marfil
New York City, USA --- Maayos ang ekonomiya ng bansa ngayon, “mala-kalabaw”, as in “Bullish” ang merkado sa wika ng mga stock analysts sa Philippine Stock Exchange (PSE). At meron pang nagsasabing “All time high!” Sa tuwa ng mga ito, inim­bitahan pa ang Pangulong Noynoy ‘PNoy’ Aquino at ipinaalingawngaw ang batingaw sa PSE noong nakaraang linggo. Ang mala­king kaibahan nito sa nakalipas na 9 na taon -- angat sa tiwala ng taumbayan si PNoy. Noon, sadsad at malalim pa sa gutter ang tiwala ng bayan sa nakaupo. Ngayon 80% pa rin ang pigura para kay PNoy. Maliban dito, halos lahat ng mga polisiya’t programang inihain ng Pa­ngulo sa mga Filipino ay suportado ng buung-buo -- ito ang mga nakasaad sa resulta ng survey na kinumisyon ng isang peryodiko. Pero ‘di pa inilalabas, pinag-aaralan pa raw ng bossing nila. Pinag-aaralan ba o ‘di na ilalabas? Noong Miyerkules na lamang, pumalo sa pinakamataas na antas ang piso, aba’y P43.88 na lang ang katapat na piso sa bawat dolyar ngayon. Pinakamataas na halaga ng piso sa loob ng dalawang taon. Malungkot man itong ba­lita para sa mga kababayan nating umaasa sa mga kamag-anak na nasa abroad, ito’y sen­yales naman na bumubuti ang ekonomiya. Indikasyon din ito sa tiwalang iniaatang ng local business community at foreign investors, as in upbeat at optimistic ngayon ang pagtingin sa galaw ng piso at sa ekonomiya. *** Mas tataas pa ang mga nasabi nating mga pigura kapag nakabalik na ang tropa ni PNoy mula sa “Byaheng Tuwid” dito sa Amerika. Tingnan n’yo na lamang ang lakad ng “Tropang PNoy” dito sa Big Apple, aba’y mala-kurbata na ang mga dila ng mga kasamahan naming reporters sa pag-cover, as in hindi lang “lagareng hapon” kundi mala-chainsaw ang ginawa ng Pangulo kahapon para “ibenta” ang Pilipinas, sa pamamagitan ng pagha­hanap ng investors. Umaga pa lang, sunud-sunod na miting sa mga BPO call centers tulad ng IBM, Sutherland, Automa­tic Data Processing at Coach and Luen Thai ang ginawa ni PNoy. Ito ang mga kasunduang magdadala ng libu-libong trabaho sa mga propes­yunal at kababayan nating ‘di makahanap ng trabaho. At kahapon, naganap na rin ang pirmahan ng GRP-Millenium Challenge Corporation Compact na magpapasok ng higit sa dalawan­daang milyong dolyares sa ekonomiya ng Pilipinas. Taas-noo at buong yabang din na sinalubong ng Filipino Community mula sa Tri-State (New York, Connecticut at New Jersey) si PNoy. Ang reception para sa Tropang PNoy ay ginawa ng ating mga kababayan sa Mason Hall ng Baruch Community College dito sa NY. Bukas (Biyernes) ang “highlights” o “main event” sa Byaheng Tuwid ni PNoy dito sa NY -- ito’y makiki­pagkita sa Koreanong Pa­ngulo ng United Nations (Ban Ki Moon) sa North Lawn Building ng UN Headquarters, kasunod ang meeting sa Heads of States o katsokaran sa puwesto mula sa iba’t ibang dako ng mundo. Magsasalita si PNoy sa harap ng UN General Assembly na kinabibilangan ng lahat ng Heads of State ng mga kasaping bansa. Dito ilalahad ni PNoy ang mga nasimulan nang pagbabago o pag-overhaul sa pamama­lakad ng pamahalaan at mga ginhawang idudulot nito, ‘di lang sa mga kababayan natin pati na rin sa mga dayuhang mamumuhunan. Ang Waldorf Astoria na nagkakahalaga ng US$ 2,500 ang kuwarto at paboritong hilikan ng dating nakaupo sa palasyo, ito’y mapapasyalan din sa wakas ni PNoy at masisilayan kung gaano “ka-expensive” ang tinirahan ng pinalitan sa puwesto. Mala­mang sa hindi, kapag nasa Astoria na si PNoy, mapapai­ling ang Pangulo sa pagkadismaya sa luho ng nakalipas na administrasyon kahit baon sa hirap ang marami nating mga kababayan. Gaganapin sa Astoria ang 2nd ASEAN-US Leaders Meeting, ganap ala-una ng hapon at mangyayari na ang pakikipagkita ni US President Barack Obama kay PNoy. Sa kabuuan, ang pagkain ng hotdog sa kanto ni PNoy at burger sa In-N-Out, ma­ging pagtira sa US$ 750 per night sa Sofitel Hotel (hindi US$7,500) animo’y nagbabalik-alala ang “barjer” ni ex-Comelec chairman Benjamin Abalos at maluhong pagtira sa Waldorf ng da­ting Pangulo na naispatan sa Penninsula -- ito’y dalawang simbolo ng malungkot na nakaraan ng bansang isinadsad sa lusak ng mga taong sa simula’y lubos na pinagkatiwalaan. Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

January 26, 2011

	Share
	Pamatay-sunog!
	Rey Marfil
Bagama’t nakakalungkot at kasumpa-sumpa ang pagpaslang sa dalawang (2) car dealers -- sina Emerson Lozano at Venson Evangelista, maling ilarawang ‘crime wave’ ang insidente, katulad ng reklamo ni DILG Secretary Jesse Robredo, malinaw ang crime statistics na inilabas ni PNP chief Raul Bacalzo sa publiko -- mas mababa ang krimen ng nakaraang taon (2010) kumpara noong 2009. Kahit sa kaso ng carnapping, mas mababa noong 2010 kumpara noong 2009. Ang kagandahan lamang, tinanggap ni Robredo ang pananagutang masusugpo ang ‘crime wave’ na ipinupukol ngayon sa kanyang liderato -- ito’y napatunayan ng PNP sa maikling panahon matapos maaresto ang mga itinuturong suspek at sangkot sa krimen. Dalawa ang dimension ng problemang kinakaharap -- ang maaresto at ikulong ang mga mastermind at iba pang kasapakat sa pamamaslang kina Lozano at Evangelista, sampu ng nabiktima ng carjacking sa buong bansa. Hi­git sa lahat, kailangang iwasang magkaroon ng ‘mini-series’ ang ganitong krimen -- ito’y sagabal sa ‘matuwid na daan’ lalo pa’t nararamdaman ngayon ng publiko ang reporma at pagbabago sa pamahalaan. Sa loob ng dalawa (2) hanggang tatlong (3) linggo, ipinangako ni Robredo na mas lalo pang bubuti ang katahimikan at kaayusan ng bansa ngayong pinag-ibayo ng DILG ang kampanya laban sa kriminalidad, katulong ang local government units (LGUs) upang hindi maulit ang mga kauring karahasang sinapit ng dalawang (2) car dealers. Maliban sa nagpapatrulyang pulis, pinakilos ng DILG sa labas ng Metro Manila ang Regional Mobile Group (RMG) at Special Action Force (SAF). Kaya’t huwag ikagulat kung nagkalat ang mga naka-motorsiklong police officer sa Metro Manila -- ito ang magsisilbing mata at unang reresponde sakaling magkaroon ng panibagong carnapping sa isang lugar. *** Napag-usapan ang DILG, magiging bukas sa publiko ang pagsubasta sa lahat ng bibilhing fire truck ng Bureau of Fire Protection (BFP), alinsunod sa direktiba ni Pa­ngulong Noynoy ‘PNoy’ Aquino -- ito’y upang maiwasan ang illegal transaction, katulad ng nakaugalian sa mahabang panahon, as in “iba na ngayon” kaya’t tustado ang tuka ng mga ulupong, sampu ng naglalaway sa multi-mil­yon pisong komisyon. Lahat ng kumpanya o negosyante, mapa-small time o big-time firm -- ito’y malayang makakasali sa bidding process ng BFP, as in malayang makakalahok sa gagana­ping pagsubasta sa lahat ng mga bibilhing kagamitan ng bureau hangga’t kuwalipikado -- isang polisiyang kinaligtaan sa mahabang panahon at malaking pagbabagong ipi­nag-utos ni PNoy. Sa pag-aaral ng DILG, hindi nagamit ng BFP ang tamang paraan sa pagsubasta ng mga binibiling kagamitan -- pangunahing rason kung bakit dispalinghado ang mga gamit dahil mas malaki ang pondong naitatapon o naibubulsa ng mga tiwaling opisyal -- ito’y naging ma­laking ‘institusyon’ sa iba’t ibang departamento at sa­ngay ng gobyerno. Ang good news, makakahipo na rin sa wakas ng bagong fire truck ang 689 bayan dahil prayoridad ang mga ito. Mismong si Robredo, inaming tumatagas ang pera sa procurement ng BFP kaya’t hindi nakakapagtakang sablay ang pagresponde ng mga pamatay-sunog. Isang halimbawa ang breathing apparatus -- meron nag-bid ng P78 milyon subalit na-award ang kontrata sa nag-alok ng P198 milyon, as in mahigit doble sa kumpanyang nag-offer ng pinakamababang presyo gayong magkapareho ang specifications -- malinaw ang ‘palakasan system’ at maniobrahan upang pagkakitaan ang proyekto. Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

January 24, 2011

	Share
	Bahay-malaya!
	Rey Marfil
Sa panahong nababalot ng kadiliman ang Pilipinas, sa ilalim ng diktadurya, malaki ang ginampanang papel ng ‘mosquito press’ upang maituro ang tamang-daan at pagbibigay ng kaalaman sa sambayanan -- ito ang mensahe ni Pangulong Benigno ‘PNoy’ Aquino III sa ika-28 taong anibersaryo ng Malaya Business Insight. Noong nakaraang Enero 20 (Huwebes), kinilala ni PNoy sa kanyang talumpati ang matapang o walang takot na pagbabalita ng Malaya sa panahon ng Martial Law, sa ilalim ng rehimen ni Pangulong Ferdinand Marcos at makahulugan ang bawat katagang binitawan ng Pangulo sa kalayaang tinatamasa ngayon ng samba­yanang Filipino. “Hindi lang ang ika-28 taon ng Malaya ang ipinagdi­riwang natin ngayon, ang ipinagdiriwang natin ay ang Kalayaan -- ang kalayaan ng sambayanan at ng pamaha­yagan, na mabatid ang mga pangyayaring may kaugna­yan sa buhay nila. Sa pagkakataong ito, ginugunita natin kung paano ang Malaya, kaisa ng sambayanang Filipino ay lumaban at itindig ang lupaypay na bansa.” Naibalik ang demokrasya sa taong bayan, ayon kay PNoy dahil naipaalam ng Malaya sa madla ang tunay na katayuan ng bansa sa gitna ng pamamayani ng diktaduryang pangangasiwa. “Bilang mag-aaral, pinagbabasa ako ng pahayagan para malaman ang mga pangyayari. Ngunit noong panahon ng martial law, ang tanging tiyak mong katotohanan sa mga pahayagan ay ang petsa at ang listahan ng mga palabas sa sine sapagkat pro­pagandang lahat ang laman nito.” Maliban sa amang pinaslang -- si senador Benigno ‘Ninoy’ Aquino Jr., binanggit ni PNoy ang iba pang tagasalungat sa panahon ng Martial Law -- sina Jose W. Diokno, Chino Roces, Nap Rama at Teodoro Locsin. Take note: Sa panahong ding ‘yun nagsimula ang pahayagan ni Joe Burgos -- ang We Forum na kinilala bilang ‘mosquito press’ at naglaon naging Malaya. *** Napag-usapan ang anibersaryo, dumalo sa pagtitipon ang mga piling panauhin buhat sa mga nagdaang administrasyon, lider ng negosyo, kaibigan, kamag-anak at ilang haligi ng Philippine media, animo’y pinagsama ang lahat ng mga cabinet officials sa apat na administrasyon, simula kay Pangulong Fidel Ramos hanggang kay PNoy. Maliban sa pagiging publisher ng Malaya -- si Manong Jake Macasaet ang pangulo ng Philippine Press Institute (PPI). Ika nga ni PNoy ‘Nang anyayahan ako sa pagtitipong ito, nasabi ko sa aking sarili: “Paano ko tatanggihan si Manong Jake na isa sa mga haligi ng pahayagang Filipino? At paano ko tatanggihan ang pagkakataong ito na magiging parangal at pagpupugay sa mga bayani ng kadiliman noong panahon ng martial law?” Take note: Nagtagal sa pagtitipon si PNoy, as in mahigit isang oras nakipag­kuwentuhan sa mga bisita ng mag-amang Manong Jake at Sir Allen ‘Butch’ Macasaet, may-ari ng Monica Publishing Corporation (tagalathala ng Abante at Abante TONITE). Sa kaalaman ng publiko, ang ‘We Forum” ang na­ging tagapagbandila ng makasaysayang pakikibaka at isa sa iilang tinig na buong tapang nagbalita ng pagpaslang sa ama ni PNoy (Ninoy) sa tarmac ng Manila Internatio­nal Airport (Ninoy Aquino International Airport nga­yon) -- dito nagsimula ang pagbagsak ng diktaduryang rehimeng Marcos. Binigyang diin ni PNoy sa anibersaryo ng Malaya ang tinuran ng yumaong ama hinggil sa kahalagahan ng ‘mosquito press’ sa isang malayang lipunan na “Ang isang malayang media ay mahalagang sangkap ng demokrasya upang ito ay makairal na mabuti, kung nais natin ito ay maging tunay. Ang sambayanan na siyang makapangya­rihan ay dapat mabigyan nang sapat na kabatiran sa lahat ng sandali’. Congratulations at happy anniversary sa Malaya. Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

JANUARY 21, 2011

	Share
	Bawal ang balimbing!
	Rey Marfil
Sa ika-65 taong anibersaryo sa pagkatatag ng Liberal Party (LP), mabigat ang binitawang pananalita at hamon ni Pangulong Benigno ‘PNoy’ Aquino III -- ito’y ituring bilang isang kapatid, hindi kapartido lalo pa’t maraming ha­mon at pagsubok ang kahaharapin ng administrasyon upang iangat ang ekonomiya ng bansa at kabuhayan ng samba­yanang Filipino. Ang pagmamalasakit sa kalayaan, demokrasya at pagpapaganda sa buhay ng bawat Filipino ang pinakamalaking hamon na kinakaharap ni PNoy. Kung walang suporta ang mga kaalyadong kongresista at senador, as in magkakaiba ang pagsagwan, ‘aksaya-papel’ lamang ang nabuong legislative agenda sa cabinet meeting na ipinatawag nito. Mabibigat ang mga desisyon o pasiya ni PNoy ng nakaraang linggo -- ito’y unpopular sa publiko subalit kaila­ngang gawin upang maipatupad ang repormang isinusulong at magkaroon ng tiwala ang mga negosyante --isang paraan upang madagdagan ang trabahong ipinangako nito. Nawa’y tinamaan ang mga ‘balimbing’ sa matatalim na pahayag ni PNoy -- ‘walang laglagan, walang iwanan, mahirap man o mayaman, nasa poder o karaniwang mamamayan’. Bilang bagong chairman ng Liberal Party, higit kailangan ni PNoy ang suporta ng organisasyon at dapat magsilbing ehemplo ang mga kapartido dahil magagawa lamang ang reporma at pagbabago kung meron dangal ang liderato, sampu ng mga umangkas sa partido nito. Ika nga ni PNoy ‘kung may pambansang dangal, ang mga puhunan ay bubuhos at uunlad ang ekonomiya’. Sa loob ng 6-buwan, bumuhos ang negosyo sa Pilipinas, malinaw ang katotohanang malaki ang tiwala ng mga foreign investor kay PNoy, kabilang ang Coca-Cola, Pfizer, Hewett-Packard, Nestle, Hanjin at IBM -- ito’y nagpalawak ng negosyo sa bansa kaya’t mababawasan ang bilang ng mga tambay sa kanto at bagong graduate na pakuya-kuyakoy. *** Napag-usapan ang mga tiwala ng mga foreign investor, mabigat ang pasiyang ginawa ni PNoy sa pagtataas ng pasahe sa LRT at MRT -- ito’y kailangang gawin upang magamit ang pondong matitipid sa dagdag-serbisyong panlipunan o public services na walang ibang makikinabang kundi publiko, partikular ang mga residente sa Metro Manila. Pang-akit sa mga investor ang mahihirap na desisyon o pagpapakita ng tibay ng dibdib ni PNoy -- ito’y kinaligtaan sa nagdaang 9-taon, kalakip ang hangaring makuha ang simpatiya ng publiko at maibsan ang galit sa palasyo kahit pagkalugi ng multi-bilyong piso at pagkalubog sa utang ng gobyerno ang ending nito. Ang pagtaas ng pasahe sa LRT at MRT, maging toll fees sa North Luzon Expressway (NLEX) at South Luzon Expressway (SLEX) -- ito’y kapakanan ng nakakaraming Filipino dahil mabubura ang subsidy o pagkargo ng gobyerno sa multi-milyon pisong nalulugi kada araw sa operasyon nito. Take note: ang mga problema at hirap sa pagtaas ng pamasahe, mapa-LRT o expressway -- ito’y minana ni PNoy sa mga maling patakaran ng nagdaang administrasyon, partikular ang ‘subsidies’ ng gobyerno sa serbisyo ng mga tren at toll operator. Lingid sa kaalaman ng publiko, mas mapapaganda ang serbisyo at luluwag ang lansangan sa pagtaas ng pasahe lalo pa’t gagamitin ang pondong matitipid sa pagbubukas ng bagong linya ng MRT at LRT patungong Antipolo, San Jose Del Monte Bulacan at Cavite. Ewan lang kung naiintindihan ng mga kritiko ang explanation ni PNoy, maliban kung sadyang ‘row four’ o kaya’y nagbibingi-bingihan dahil hindi makapag-move on sa resulta ng eleksyon at meron pinupuntiryang higher position? Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

January 19, 2011

	Share
	Mga ‘row four’ sa Porsche!
	Rey Marfil
Sadyang napakaraming ‘row four’ sa Pilipinas -- ito’y dapat ibinabalik sa “Grade 1”, aba’y kahit matuloy ang ‘Grade 7’ at dagdagan pa ng isang taon ang haiskul, hindi pa rin maunawaang legal ang pagkakabili ni Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino sa Porsche kung ‘utak-talangka’ at ‘feeling-henyo’ ang mga ito. Take note: mismong si Ci­vil Service Commission (CSC) chairman Francisco Duque -- kilalang appointee ni Mrs. Gloria Arroyo ang nagsabing walang mali sa pagbili ng secondhand car ni PNoy. Ang tanong ng mga kurimaw: kailan maiintindihan ng mga ‘nagpi-feeling genius’ sa Porsche ang katotohanang walang kinupit o ninakaw sa gobyerno si PNoy at sari­ling ipon sa nagdaang 50-taon ang ipinambili rito? At kailan din matatangap ang katotohanang hindi naman nagdagdag ng sasakyan si PNoy bagkus nagbenta para mabili ang Porsche. Sabagay, kahit ilagay sa ‘first row’ ang mga umaastang ‘genius’ kung sadyang walang laman ang ulo, lilitaw pa rin ang pagiging ‘row four’ sa recitation! Kung tutuusin, dapat pang hangaan si PNoy, aba’y masinop sa pera dahil nakapag-ipon para mabili ang kanyang ‘dream car’. Higit sa lahat, hindi nagdagdag ng sasakyan si PNoy kundi nagbenta lalo pa’t hindi naman praktikal ang magmantine ng dalawang (2) sports utility vehicle (SUV). Sa sobrang busy sa trabaho at dami ng problemang iniwan ng nagdaang administrasyon -- ang makapagrelaks ng ilang minutong pagda-drive -- ito ba’y ipagkakait pa natin kay PNoy? *** Napag-usapan ang Porsche, hindi lamang Civil Service Commission ang tumukod kay PNoy, maliban kay Senate President Juan Ponce Enrile na naunang nagtanggol sa Pangulo -- ipinagdiinan nina Senadora Miriam Defensor-Santiago, Senador Juan ‘Migz’ Zubiri at Senador Bong Revilla Jr., ang legalidad sa pagbili ng secondhand card ni PNoy. Tandaan: hindi kapartido ni PNoy ang tatlong (3) senador bagkus malapit sa nagdaang administrasyon. Maging si James Deakin -- kilalang Editor-in-Chief ng Philippine-based car magazine (C! Magazine) ang nagsabing, “The car was definitely brought in new through the official channels and all taxes were properly paid, giving the President a small oasis of respect in the vast of criticism that has surrounded his controversial decision.” Sa Tagalog legal ang lahat ng proseso at bayad ang buwis -- ito’y lumabas sa Philippines Star. Mabuti pa nga si Deakin kahit isang dayuhan, nakakaintindi at nagbigay-respeto sa ating Presidente. Bakit hindi balikan ng mga kritiko ang nagdaang administrasyon, silipin ang mga sasakyang ginagamit ng mga kampon ni Mrs. Arroyo sa 9-taon, hindi lang luxury car ang nagkalat sa Palasyo, pati pangarerang kabayo -- ito’y imported at multi-milyon ang presyo. Ang nakakasuka, hindi pa nagbayad ng buwis at meron ‘express lane’ sa bawat port. ‘Ika nga ni Dolly Cabreza (Peoples Taliba editor), “Saan ba talaga lalagay si PNoy? Pati pakikipag-date, sinisilip, ngayon naman, bumili ng sports car, sinilip din. Ano pa ba kaya ang susunod na sisilipin natin? Bakit hindi iyong mga magnanakaw ng milyon-mil­yong halaga sa kaban ng bayan ang inyong habulin?” Kaya’t isang malaking kalokohan na ihalintulad ng mga ‘nagpi-feeling Banal’ sa gobyerno ang biniling Porsche ni PNoy at maluhong dinner sa Le Cirque restaurant ni Mrs. Arroyo sa New York -- ito’y napakalayo sa bituka, aba’y kailan pa naging pagkain ang sasakyan para ikumpara ng mga ‘umaastang-Santo Papa’, maliban kung gumagawa lamang ng ingay para pag-usapan ang mga kumag? Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

january 17, 2011

	Share
	Alangang magkariton si PNoy!
	Rey Marfil
Tanging ‘row four’ at ‘malapit sa basurahan’ ang hindi makaintindi sa biniling sports car ni Pangulong Noynoy ‘PNoy’ Aquino, aba’y napakalinaw ang detalye kung paano na-acquire ang Porsche -- isang second hand at third party ang Pangulo -- ito’y nakadetalye sa report ni Gil Cabacungan ng Philippine Daily Inquirer. Take note: swap lamang sa BMW ang Porsche dahil naibenta (P4.5 mil­yon) sa kaparehong halaga ito. Hindi lang iyan, sariling pera ang ipinambili ni PNoy ng Porsche -- ito’y nagmula sa pinagbentahan ng lumang BMW (2006 model) at kahit singkong duling o bengkong -- walang hinugot sa kaban ng gobyerno. Kaya’t isang malaking kalokohan na pag-initan at kuwestyunin ang P4.5 milyong ipinambayad sa Porsche lalo pa’t P50 mil­yon ang nakalista sa 2009 Statement of Assets and Liabilities (SALN) ng Pangulo. Ibig sabihin, milyonaryo si PNoy bago pa man pumasok sa gobyerno. Bakit sa panahong nakaupong Congressman ng Tarlac at tumakbong senador si PNoy, walang sumita sa biniling Toyota Land Cruiser nito? Maging sa panahong nakaupo itong senador, hindi rin pinansin ng mga kritiko ang biniling P4.8 milyong BMW (second hand) noong 2008. At ngayong ibinenta ang BMW at legal naman ang pagkaka­bili sa Porsche, ito’y pinag-iinitan gayong lumalabas pang nalugi ng P300 libo dahil naisalya lamang sa P4.5 milyon ang lumang sasakyan nito. Kung tutuusin, maituturing pa ring lumang modelo ang biniling Porsche ni PNoy -- ito’y 2007 model, ‘di hamak mas matitikas ang mga sasakyang nakaparada GSIS-Senate compound at Batasan Complex. Take note: Kailan n’yo nabalitaang bumili ng mamahaling damit, relo o kaya’y mansion si PNoy, hindi ba’t pinagtatawanan pa nga ng mga kritiko ang pantalon nito? Noong nakaraang kampanya, pangunahing isyung ipinukol kay PNoy ang pagiging ‘haciendero’, kabilang ang pagkalkal sa kayamanan ng mga ninuno -- ito’y ‘kina­pital’ ng mga kalabang presidentiables, mapa-advertisement o entablado kaya’t nakakapagtakang ginagawang isyu nga­yon ang pagbili ng Porsche gayong sa simula -- nalalamang ‘can afford’ ang pamilya ni PNoy. *** Napag-usapan ang Porsche, mismong si Senate Pre­sident Juan Ponce Enrile -- kilalang kritiko ni dating Pa­ngulong Corazon Aquino ang unang nagtanggol kay PNoy sa pagbili ng Porsche. Ang sabi ni Manong Johnny “Why should we deny the highest leader of the land to have a Porsche? You want him to have a bicycle?” Kundi pa maintindihan ng mga kumag -- “alangang magbisekleta si PNoy” pagpunta ng Tarlac nito? Kundi pa rin ‘ma-gets’ ang tinuran ni Manong Johnny, alangang kariton ang gawing service ni PNoy kung pala­ging gagamiting pakulo ng militanteng grupo ang usapin ng kahirapan gayong sila mismo nakasakay sa magarang service vehicle papasok ng Batasan compound. Kung nakabili man ng P4.5 milyong Porsche si PNoy -- ito’y makatwiran lamang lalo pa’t walang pamilyang tinutus­tusan at walang pinag-aaral na anak. Abangan ang karugtong. Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

December 14, 2011

	Share
	Bagong hirang!
	Rey Marfil
Sa bisa ng Executive Order No. 20, pinalawig ng a­nim na buwan ni Pangulong Benigno ‘PNoy’ Aquino III ang termino ng Presidential Middle East Preparedness Committee (PMEPC) -- isang hakbang upang patuloy na pangalagaan ang kapakanan ng mga Pinoy workers sa Middle East at Africa. Nilagdaan ni PNoy noong Enero 6 ang EO No. 20 -- nangangahulugang mapapaso ang termino ng PMEPC sa Hunyo 30 ngayong taon. Ang orihinal na termino -- ito’y nagtapos noong nakaraang Disyembre 31, 2010, alinsunod sa Executive Order No. 6 ni Mrs. Arroyo na inilabas noong Setyembre 2, 2010. Mahalaga ang palugit o extension na ipinagkaloob ni PNoy sa PMEPC lalo pa’t mabuway ang kalagayang pampulitika at banggaan ng ilang bansa sa Middle East at Africa -- isang malaking panganib sa kalagayan ng libu-libong Pinoy workers sakaling sumiklab ang digmaan at lumawak ang tensyon. Malinaw ang direktiba ni PNoy -- ipagpatuloy ang pagbabantay at subaybayan ang mga pangyayari sa Gitnang Silangan at ugaliing handa sa bawat pangyayari para matiyak ang kaligtasan ng mga Filipino, kalakip ang paalala sa lahat ng opisyal ng mga konsulada at embahada na magsagawa ng kakailanganing hakbang. Pinatutukan ni PNoy ang pagtulong ng PMEPC sa mga Pinoy workers o marinong dinudukot ng mga pirata sa Somalia, ilan dito’y hindi pa napapalaya o nanatiling bihag. Ang PMEPC ang katuwang ng Department of Foreign Affairs (DFA) sa paglikha ng mga patakaran at pamamaraaan upang mapalakas ang ugnayan sa mga overseas Filipino workers (OFWs). *** Napag-usapan ang OFWs, ilang bagong embahador ang itinalaga ni PNoy at pinalitan ang mga ga­lamay ng nakaraang administrasyon, pinaka-latest sina Maria Consuelo Puyat-Reyes (Chile), ex-Commodore Noe Wong (Cambodia) at Carlos Salinas (Spain), kapwa nanumpa noong nakaraang Martes, kasama ang ilan pang flag officers at heneral. Labing-tatlong (13) flag officers at heneral ang nabigyan ng promosyon -- Lt. General Juancho Sabban (Wescom); Major General Francisco Cruz (Deputy chief of staff for Intelligence); Rear Admiral Nestor Losbanes; Major General Carlos Luces; Major General Roberto Morales; Major General Renato David; Brig. General Rolando Tenefrancia; Brig. General Nicanor Dolojan; Brig. General Roland Amarille; Commodore Roberto Santos; Commodore Joseph Rostum Pena; Brig. General Wildredo Ona at Brig. General Jeffrey Delgado. Sa 13 heneral at flag officers, pinakamalakas ang pa­lakpakan kay Brig. General Delgado, mas kilalang “Jeff” -- ang senior military aide ni PNoy. Mantakin n’yo, pati si Defense Secretary Gazmin Voltaire, sampu ng Pre­sidential Security Group (PSG), hindi maipinta ang tuwa sa mukha. Take note: meron pang kasamang kantiyaw habang nagpapa-photo op ang pamilya ni General Delgado kay PNoy. Anyway, congratulations kay Ge­neral Delgado -- ito’y nararapat lamang lagyan ng estrelya ang balikat lalo pa’t hindi matatawaran ang serbis­yo sa pamahalaan. Maliban kay General Delgado, ilang ‘familiar faces’ at kilalang ‘trusted man’ ni PNoy ang naitalaga -- isa si Bureau of Immigration and Deportation (BID) de­puty executive director Eric Dimaculangan. Kaya’t mag-ingat ang mga abusadong immigration officer, maliban kung gustong palipat ng Tawi-tawi at Basilan? Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Jan 12, 2011

	Share
	‘Nagpagod’ kay Jojo!
	Rey Marfil
Ngayong nagsalita si Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino sa estado ni Executive Secretary Jojo Ochoa bilang ‘little president’, as in walang-walang balak palitan at buo ang kanyang tiwala rito -- sa malamang hindi lang nabuhusan ng nagyeyelong tubig ang mga grupong nagnanais makitang nag-alsa balutan ang opisyal palabas ng Premier Guest House kundi napakamot sa kuyukot, aba’y hindi umubra ang ginawang demolition. Hindi kailangang UP graduate o kaya’y scholar ng Wharton School of Economics upang maintindihan ang mensahe ni PNoy. Ibig sabihin, ‘nagpagod’ lamang sa paglikha ng samu’t saring intriga ang mga ‘naglalaway’ sa puwesto ni ES Jojo. Higit sa lahat, sayang ang inilaang pera sa ‘special ope­rations’ -- kung ipinambili ng bigas at isda sa merkado, sana’y nakatulong sa gobyerno para mabawasan ang bilang ng mga batang hindi makakain kahit kamoteng kahoy. Hindi lubos maisip ng mga kurimaw kung bakit ‘pilit pinagniningas’ ang bangko ni ES Jojo gayong maayos at tahimik nagtatrabaho ang opisyal -- ito’y napakalayo sa mga ‘ex-tenant’ o naupong Executive Secretary. Balikan ang 6-buwang panunungkulan sa Malacañang, hindi nasangkot sa anumang katiwalian si ES Jojo at kailanma’y hindi nabalitaang pumasok sa maanomalyang kontrata, maging sa panahong ‘kanang-kamay’ ito ni House Speaker Sonny Belmonte sa Quezon City Hall, as in administrador. *** Napag-usapan si ES Jojo, mala-pelikulang pinilahan sa sinehan ang first day ng ‘cabinet workshop’, aba’y punung-puno ang parking lot sa palasyo -- ito’y ideya ni ES Jojo para matukoy ang legislative agenda o priority measures bago humarap si PNoy sa mga lider ng Dalawang Kapulungan ng Kongreso -- ang pinaghahandaang Legislative-Executive Development Advisory Council (LEDAC) meeting ni PNoy. Si ES Jojo ang nangunguna sa workshop noong nakaraang Lunes, kasama si Vice President Jejomar Binay at iba pang gabinete -- ito’y layuning mailagay sa ayos at mapisan ang mga panukalang batas tungo sa ‘national strategic deve­lopment plan’ at suportahan ang 16-point agenda ng gobyerno. Sinadya ni ES Jojo na huwag isama si PNoy sa workshop lalo pa’t hindi kailangan ang presensya sa pagbuo ng legislative agenda. Limang (5) ‘critical areas’ ang naunang tinukoy ni ES Jojo sa pagsusulong ng 16-point agenda ng administrasyong Aquino -- 1) human development; 2) infrastructure deve­lopment; 3) economic development; 4) sovereignty, security and rule of law; 5) good governance. Take note: dalawampu’t limang (25) proposed legislation ang puntiryang bubuuin sa workshop -- ito’y mauuwi sa tig-lima (5) ang bawat cri­tical areas. May kabuuang 147 proposed legislations ang tinanggap ng Presidential Legislative Liaison Office (PLLO) mula sa iba’t ibang department, hindi pa kabilang ang 41 proposed legislations na isinumite ng Joint Foreign Chambers of Commerce of the Philippines kaya’t nagkaroon ng clustering sa workshop ng mga gabinete. Anyway, walang dapat ipangamba ang publiko -- walang bagong panukalang batas tungkol sa pagbubuwis dahil mas prayoridad ni PNoy ang pagpapatupad sa mga umiiral na batas -- ito’y gagamitin upang mapag-ibayo ang pagbubuwis at paglikom ng pondo. Alam n’yo na ngayon kung bakit maraming sinasampolang tax evader si BIR chief Kim Henares. Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

January10, 2011

	Share
	‘Bawal ang perk’
	Rey Marfil
Sa bisa ng Executive Order No. 19, malinaw ang direktiba ni Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino -- “bawal ang perk”, as in ipinagpatuloy ng Malacañang ang suspension ng mga allowances, bonuses at iba pang biyayang nakukuha ng mga board of directors and trustees sa lahat ng kumpanya at korporasyong pagmamay-ari o kontrolado ng gobyerno. Sa Ingles -- government owned and controlled corporations (GOCC’s) at government financial institutions (GFI’s). Kahit sinong malabo ang mata, maiintindihan ang direktiba ni PNoy lalo pa’t “NABABASA at NASUSULAT” ang katagang ‘suspendido’ ang nagmamantikang perks o allo­wances ng mga board of directors and trustees hanggang Enero 31, 2011. Ibig sabihin, pinalawig ang naunang suspension na ipinatupad ni PNoy, ilang linggo makaraang palitan si Mrs. Gloria Arroyo sa Palasyo. Nakaraang Disyembre 30, 2010 nilagdaan ni PNoy ang EO No. 19 at pinalugitan ng isang buwan ang suspension habang hindi pa nailalabas ang mga panuntunan at gabay ng Task Force on Corporate Compensation (TFCC) -- ito’y nalikha sa bisa ng Executive Order (EO) No. 7 upang suriin ang lahat ng ‘remuneration’ (kabayarang) ipinagkaloob sa mga board of directors and trustees, maging ang discretionary funds ng GOCC’s at GFI’s. Masalimuot ang patakarang ipinatupad sa mahabang panahon kaya’t inilabas ni PNoy ang EO No. 19 upang masuri pa ang pagbibigay ng mga kaukulang ‘remunerations and discretionary funds’ sa mga board members at trustees. Take note: mismong task force (TFCC) ang nag-request ng 1-month extension kay Executive Secretary Jojo Ochoa para pag-aralan pang mabuti at maihanda ang solidong rekomendasyon. Sa kaalaman ng publiko, inilabas ni PNoy ang EO No. 7 noong Setyembre 2010 upang bigyang-linaw ang mga katanungan tungkol sa allowances at benepisyong ibinibigay sa mga pinuno at tauhan ng GOCC’s at GFI’s -- ito’y mas malaki kesa buwanang sahod ng mga kawani ng gobyerno, maging sa lahat ng elected officials, as in ‘lumalangoy sa dagat ng perks’ ang mga ‘ex-kumag’ gayong kahit bengkong o barya, hindi malunod ang mga ordinaryong manggagawa. *** Napag-usapan ang pagbabawal sa multi-milyong ‘perks’ ng mga board members and trustees, ‘tinuluyan’ ni PNoy ang lahat ng ahensyang nagkakaroon ng ‘double-triple functions’, as in overlapping sa trabaho na naunang nilikha ni Mrs. Arroyo, katulad ng flagship development projects sa Luzon. Mula sa dalawampu’t limang (25) ahensyang ‘inalagaan’ at ‘bineybi’ ng nakaraang administrasyon -- ito’y ibinaba sa limang (5) ahensya ni PNoy kaya’t ‘nagba-bye’ ang dalawampu (20), sampu ng mga opisyal bago nagpaalam ang taong 2010, kabilang ang Luzon Urban Beltway Super Region (LUBSR) at Office of the North Luzon Quadrangle Area (ONLQA) -- ito’y ilan lamang sa napakaraming ahensyang nagkaroon ng redundancy o inconsistent sa trabaho. Maliban sa dalawang (2) flagship development projects sa Luzon, nilusaw ni PNoy, sa bisa ng Executive Order No. 18 ang nilikhang Presidential Anti-Smuggling Group (PASG), Mindanao Economic Development Council (MEDC), Mine­rals Development Council (MDC), Office of the Presidential Adviser on New Government Center (OPANGC), Bicol River Basin Watershed Management Project (BRBWM), Office of External Affairs (OEA), at Office of the Presidential Adviser on Global Warming and Climate Change. Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

January 7, 2011

	Share
	Record breaker!
	Rey Marfil
Ang resbak ng kritiko ni Pangulong Benigno ‘PNoy’ Aquino III -- ito’y nangopya ng ‘financial blueprint’ at iisa ang laman ng 2011 national budget, aba’y kailan pa naging pag-aari ng mga ‘ex-President’ ang General Appropriations Act (GAA)? At saan aber, huhugot ng pagbabatayan ang ‘pre­sent occupant’, alangan sa mangodigo sa proposed budget ng Amerika o kaya’y China? Hindi lang iyan, ginagawang ‘malaking isyu’ ng ilang kritiko ang pag-veto ni PNoy sa ‘debt cap’ ga­yong sinamantala lamang ng Pangulo ang pagkaka­taon lalo pa’t masigla ang merkado at makinabang ang gobyerno sa positibong pananaw ng mga local at foreign investors. At malaking kalokohan kung ibi-veto ang debt cap, sa panahong bagsak ang piso kontra dolyar. Kahit balikan ang history book -- ito’y NABABASA at NASUSULAT, simula noong panahon ni Pangulong Elpidio Quirino noong dekada 50’s -- malaking isyu ang debt cap. Take note: wala pang Facebook at Friendster sa panahon ni Quirino su­balit iisa pa rin ang problema sa debt cap, walang pinagkaiba sa jueteng at topada, maliban kung ‘iskul-bukol’ kaya’t nakaligtaan ang kasaysayan. Maging sa ilalim ng diktaturyang rehimen ni Pangulong Ferdinand Marcos, isang ‘hot issue’ ang debt cap kaya’t inalis ang Debt Cap Law, sa pamamagitan ng Executive Order -- ito’y sa panahon ng Martial Law. Maging sa panahon ni Pangulong Corazon ‘Tita Cory’ Aquino, kapareho ang isyung kinukuwestyon ng mga kritiko ni PNoy, as in recycled -- ito’y hindi naman ‘vintage car’ upang ga­wing modelo? *** Napag-usapan ang debt cap, isang rason kung bakit napapanahon ang pag-veto ni PNoy dahil pasulong ang ekonomiya ng Pilipinas, patunay ang pag­lawak ng ‘international relationship management firm’, aba’y subukan mamasyal ng mga kritiko sa España o kaya’y University belt, hindi ba’t nagkalat ang call centers. Sa San Lazaro, karagdagang 20 libong trabaho ang ibinigay ng Convergys sa mga Pilipino -- isang ‘patotoo’ na nabawasan ang unemployment rate at underemployment sa ilalim ng Aquino administration, maliban kung patuloy nagbubulag-bulagan sa pagbabago at hindi makalimutan ang mga nakasanayang ‘perks’ sa nagdaang 9-taon. At seryoso si PNoy sa paghulma ng mga bagong ‘record’ kaya’t magiging busy si Department of Budget and Management (DBM) Secretary Butch Abad sa paghahanda ng 2012 proposed budget kahit kapapasok pa lamang ng taong 2011 -- ito’y upang masigurong maayos ang paggasta ng bawat sentimo at hindi masira ang naitalang record. Mantakin n’yo, 11-taong reenacted budget ang ginagasta ng gobyerno kaya’t kaliwa’t kanan ang ‘tagas’ sa pondo at kung sinu-sinong Pontio Pilato ang yumaman sa puwesto -- ito’y nagiging mala­king ‘pork barrel’, sinuman ang nakaupo sa palasyo lalo pa’t meron naunang napaglaanan ng pondo. Kaya’t ngayong buwan, inihahanda ni Abad ang “First Budget Call” upang maisumite ang 2012 proposed budget, isang araw makalipas ang “Ulat sa Bayan” ni PNoy -- ito’y kabaliktaran sa nagdaang panahon kung saan buwan ng Abril o Mayo nagsusumite ang palasyo. Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

January 5. 2010

	Share
	Makatwirang 2011!
	Rey Marfil
Bago magpaalam ang taong 2010, malinaw ang resulta ng Social Weather Station (SWS) -- 93% ng mga Pili-pino ang naniniwalang gaganda ang kanilang buhay sa pagpasok ng 2011 -- isang magandang senyales at indikasyong malaki ang pagtitiwala ng publiko sa liderato ni Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino. Hindi nakakagulat ang resulta ng SWS survey -- ito’y ‘patotoo’ lamang sa naunang performance at trust rating ni PNoy -- nagsasabing walo (8) sa sampung (10) Pilipino ang nagtitiwala sa pamumuno nito. Kung corrupt ang occupant sa Palasyo, hindi pagtitiwalaan ng 93% Pilipino ang isang Pangulo. Sa huling SWS survey, may petsang November 27-30, hindi nagsisinungaling ang ebidensya -- siyam (9) sa sampung (10) Pilipino -- ito’y buo ang pag-asang gagan-da ang kanilang buhay sa pagpasok ng 2011. Take note: tanging 2% ang ibinaba kumpara noong December 2002 survey, mas mataas ng 4% kumpara noong 2009, sa panahon ni Mrs. Gloria Arroyo. Kung susuriin ang SWS survey, malinaw ang katotohanang 7% lamang ang merong ‘agam-agam’ sa sarili o may pagdududang gaganda ang kanilang buhay sa pagpasok ng 2011 -- ito’y mas mababa ng 11% kumpara noong 2009 kung saan tigmak sa katiwalian ang pamahalaan, patunay ang samu’t saring imbestigasyon, mapa-Batasan o Upper House. Iisa ang damdamin ng publiko, partikular ang ‘socio-economic classes’, magiging positibo at produktibo ang taong 2011 -- ito’y tumaas ng 97%, ‘di hamak malayo sa 91% noong 2009, maging sa Class ABC, umangat sa 95% mula 89% habang sa Class D, mas kilalang ‘masa’ -- umakyat sa 89% mula 87%, as in 2% ng mahihirap ang umaasang gaganda ang kanilang buhay sa 2011. *** Napag-usapan ang survey, pinakamalaking ‘paggalaw’ sa Metro Manila -- ito’y pumaimbulog sa 96%, mas mataas ng 9% kumpara sa naitalang 87% noong 2009, maging sa Luzon area (hindi kasama ang Metro Manila) -- ito’y pumalo sa 94% mula 90%, nangangahulugang walang epekto ang samu’t saring pang-iintriga sa estilo ng pagtitimon ni PNoy. Take note: malapit sa kusina, as in nasa ‘Imperial Manila’ ang Metro Manila at Luzon area. Ang nakakagulat sa lahat, kahit malayo sa ‘Imperial Manila’ -- ito’y madalas reklamo ng mga taga-Visayas at Mindanao, positibo ang pananaw ng ating mga kababa­yan sa pagpasok ng 2011. Sa Visayas region, nakapagtala ng 97%, mas mataas ng 9% kumpara sa 88% noong 2009 habang umakyat sa 89% mula 87% sa Mindanao -- indikasyong tiwala ang mga ito sa isang masagana at makatwirang 2011. Aminin o hindi ng mga kritiko ni PNoy, isang magandang programa ang conditional cash transfer (CCT) -- ito’y malaking tulong sa mga mahihirap at napaka-imposibleng mauwi sa bulsa lalo pa’t ‘walang hilig sa pera’ ang nakaupo sa Malacañang. Kung hindi inaprubahan ng Kongreso at Senado ang CCT fund, walang ibang kawawa kundi ang 2.5 milyong mahihirap. Kung tutuusin, walang dapat ipangamba ang mga senador at kongresista, kahit tambakan ng sangkaterbang pera si PNoy, itaga n’yo sa bato: Kahit isang duling, walang makukupit at hindi magagamit sa pamumulitika, hindi katulad sa nagdaang panahon na bayung-bayong ang bitbit ng mga local official, palabas ng Malacañang. Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Spy on the Job Jan 3, 2011

	Matigas ang ulo!
	Rey Marfil
Kahit kasing-dami pa ng mga TV ads ng nakaraang presidential campaign ang babala sa pagpaputok, hindi mababago ang bilang at dami ng mga sinusugod sa ospital dahil likas sa mga Filipino ang matitigas ang ulo -- ito’y ‘ugaling-Pinoy’ na kailanman hindi makukuha sa pakiusapan o kahit gumamit ng sinturon. Dalawang araw bago magpaalam ang taong 2010, walang ibang headlines o laman ng balita, mapa-television, radyo, at peryodiko, maging sa kaliit-liitang tabloid kundi ang katigasan ng ulo ng mga Pinoy. Kung hindi litratong busalsal ang daliri dahil sa piccolo, tinamaan ng ‘pla-pla’ ang nguso o kaya’y nahagisan ng ‘trianggulo’ ang magkabilang paa. Bago mag-December 31, humigit-kumulang 100-katao ang biktima ng piccolo at nakakalungkot isiping merong pamilyang nagsasaya dahil malaki ang benta sa mga pa­putok ngayong Bagong Taon subalit meron ilang pamilya ang naghahagilap ng pampagamot at naka-confine ang anak sa isang government hospital dahil ‘nadale’ ng paputok. Sa radio reports, mala-fiesta ang lugar ng mga tindahan ng paputok sa Bocaue Bulacan. At kahit nagtaas ng 30% ang presyo, mas malaki pa rin ang kinita ng mga nagtitinda habang na-doble rin ngayong taon ang isinusugod sa hospital. At madalas biktima ang mga bata -- ito’y dala ng kawalang malay kung anong ginagawa ng mga nakakatanda. *** Napag-usapan ang paputok, mismong si Pangulong Benigno ‘PNoy’ Aquino III, hindi naitago ang pagkalungkot sa pagtaas ng bilang ng mga tinatamaan sa paputok, pinakamaraming bilang ang mga bata, malinaw ang kawalan ng paggabay o pag-aruga ng mga magulang kaya’t nadidisgrasya. Kung hindi hinahayaang pakalat-kalat sa kalye ang mga anak at binabantayan ng mga magulang, sana’y walang batang umiiyak sa emergency room ngayong Bagong Taon, ganito lang ka-simple ang mensaheng gustong iparating ni PNoy. Take note: likas sa mga bata ang nakikiusyoso kaya’t kasalanan ng mga magulang kung nahahagisan ng piccolo o kaya’y pla-pla ang mga ito. Hindi rin maaaring isisi sa gobyerno ang paglakas ng bentahan ng mga paputok lalo pa’t maraming pamilya ang nabubuhay sa ganitong negosyo at minsanan lamang kada taon. Kapag ipinagbawal ito, asahang ‘mas maingay’ pa sa piccolo at crying cow ang bunganga ng magmamartsa patungong palasyo, kasama ang militanteng grupo -- ito’y siguradong maghuhuramentado dahil bahagi sa kulturang Pinoy ang pagsalubong sa Bagong Taon, gamit ang iba’t ibang uri ng paputok. Hindi kuntento sa simpleng pag-iingay ang mga Pinoy kaya’t hindi uubrang ipagbawal ang pagbebenta ng pa­putok. Ika ni Kuya Jun Lugtu mula Rockwall Texas, “mas maingay, mas enjoy sa pagsalubong ng Bagong Taon”. Ang madalas pang reklamo ng mga ‘feeling-macho’: pambata lamang ang torotot kaya’t asahang taun-taon, padami ng padami ang nasa emergency room dahil sa katigasan ng ulo. Anyway, Isang Mapayapa at Makatwirang 2011 sa inyong lahat! Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo”. (mgakurimaw.blogspot.com)