Hulyo 30 2010 Abante Tonite

	Cheating arrangement?
	Rey Marfil
Isang napakalaking ‘ampao’ ang counter-SONA ng mga kaporal ni Pampanga Congw. Gloria Macapagal-Arroyo at ‘di hamak mas kapaki-pakinabang ang lahar sa Pampanga dahil ipinanghahalo sa semento, aba’y puro ilag ang ginawa sa expose ni Pangulong Benigno Simeon ‘PNoy’ Aquino III. Kung walang iniwang kasalanan si Mrs. Arroyo, bakit nilaktawan ng mga inarkilang ‘defense minister’ ang maraming pahina sa speech ni PNoy. Walang matinong sagot ang mga ‘taga-tahol’ ni Mrs. Arroyo sa Kongreso, maliban sa pang-iinsulto, malinaw ang katotohanang napuruhan kaya’t idinaan sa panga­ngantiyaw ang pagsagot sa mga eskandalong inilatag ni PNoy. Kung sa suntukan ng mga siga at bakla, bakit nga naman makikipagsabayan ng upakan, hindi ba’t pinakaepektibo ang hanapin kung saan maaaring tumama kahit pakurut-kurot lang? Ang isang malaking problema ni Mrs. Arroyo, kahit anong pagtatanggol ang gawin sa sarili, sampu ng mga nakinabang sa kanyang rehimen, napakataas ang trust rating ni PNoy at lalabas pa ring ‘naglulubid ng buhangin’ ng mga ‘ka-berks’ sa Batasan hills. Ibig sabihin, kahit araw-araw pang tumayo sa session hall at mag-privilege speech, maakusahan pa rin ‘taga-pagsinungaling’ ang mga natitirang regiment. Hindi natin babanggitin ang pangalan subalit deklaradong nagpasasa sa kapangyarihan ang mga nagtatanggol kay Mrs. Arroyo kaya’t malaking katarantaduhan kung paniniwalaan ng publiko kung kasing-baho sa kanilang pagkatao ang bawat katagang lumabas sa bunganga ng mga ito -- na kahit anong gawing toothbrush at pagmumog ng mouthwash, hindi matatanggal ang masangsang na amoy? *** Napag-usapan si Mrs. Arroyo, mas pinagulo ng mi­sis ni Jose Pidal ang kanilang buhay sa pagiging deputado dahil kukuyugin ng media at hihingan ng komento sa bawat eskandalong ilalabas ng palasyo. Kung mas pinili ni Mrs. Arroyo manirahan sa abroad o kaya’y magbantay ng mga apo, ‘di hamak mababawasan ang init ng ulo tuwing magkakape at magbabasa ng diyaryo dahil puro eskandalo at katiwalian sa kanyang administrasyon ang headlines dito. Sa loob ng 3-taon, hindi puwedeng puro ilag ang gagawin ni Mrs. Arroyo at mas lalong hindi uubra sa media ang ‘no comment’ sa bawat eskandalo. Sa maikling paliwanag, napakadaling ma-ambush interview sa hallway at session hall si Mrs. Arroyo lalo pa’t nabawasan ang sangkaterbang Presidential Security Group (PSG) na nagbabantay rito. Take note: Sa dami ng eskandalong hihimayin ng Truth Commission, asahang uusok ang magkabilang tainga ni Mrs. Arroyo, ito’y napatunayan sa ilang press conference sa Palasyo kaya’t siguradong magsasawa sa banner si Bernard Taguinod. At noong nakaraang SONA, pinag-uusapan ng mga mediamen na nag-cover sa Lower House ang directory ng mga kongresista, animo’y tinamaan ng konting hiya ang Arroyo family at napunta sa “letter M” si Mrs. Arroyo, gamit ang “Macapagal-Arroyo” habang si Galing Pinoy party-list Rep. Mikey Arroyo, nahiwalay rin, kasama ang iba pang sectoral group, gamit ang ‘Macapagal-Arroyo’. Kung susundin ang alphabetical arrangement, dapat magkakasunod o iisang hanay sina Camarines Sur Cong. Diosdado ‘Dato’ Arroyo, Pampanga Cong. Gloria Arroyo (MB-II), Negros Cong. Ignacio ‘Iggy’ Arroyo (RVM 412), at Galing Pinoy Party-list Rep. Juan Miguel ‘Mikey’ Arroyo. Kaya’t ang biruan ngayon, pati ba naman sa seating arrangement, nagkadayaan pa rin, eh hindi naman Congressman si Garci at lalong hindi House Speaker. Laging tandaan “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Hulyo 28 2010 Abante Tonite

	Maraming umaray
	Rey Marfil
Kung ‘nakakasugat’ lamang ang State of the Nation Address (SONA) ni Pangulong Benigno Simeon ‘P-Noy’ Aquino III, sa malamang duguang lumabas ng Batasan Complex ang mga katropa ni Pampanga Congw. Gloria Macapagal-Arroyo at tadtad ng tama ang bawat tagili ran ng mga ito, aba’y matatalim ang bawat mensahe ni P-Noy, katulad ang deklarasyong “walang kota-kota, walang tongpats at gagastusin ang pera para sa taumbayan lamang”, hindi sa anumang walang kapararakan. Hindi kasing-haba ng nakaugaliang SONA ni Mrs. Arroyo sa loob ng 9-taon subalit tumatagos sa kaibutu ran ng bawat Filipino ang mensahe ni P-Noy, maging mediamen na nagko-cover sa Lower House, hindi mapigilang pumalakpak sa pagtatapos ng speech. Higit sa lahat, maraming kauring mediamen ang tinamaan sa hamong ‘ipulis’ ang sariling hanay, mapa-block timer sa radyo, telebisyon, at print media hanggang community papers lalo pa’t hindi nagiging patas at makatotohanan sa banat. Pansinin ang kaganapan sa session hall, naglahong parang bula ang mga “Palakpak Boys” na pinauso ni Mrs. Arroyo sa mahabang panahon at walang ibang pinakamasipag pumalakpak kundi ang mga miron na boluntar yong nagtungo ng Kongreso Anyway, kahit anong husay ng pintor, mahirap ipinta ang mukha ng mga katropa ni Mrs. Arroyo, aba’y bagsak ang mga tuka dahil puro kasakiman ng nakaraang administrasyon ang dumagundong at walang pagkakakitaang narinig sa loob ng 6-taong termino ni P-Noy. Nang umpisahan ni P-Noy ang pagsulyap sa lumolobong budget deficit at katanungan kung saan dinala ang pera, nakatungo ang lahat ng katropa ni Mrs. Arroyo at kulang na lamang isubsob ang mukha sa lamesa nang himayin ang P2 bilyong calamity fund. Kung hindi umiskerda si Mrs. Arroyo patungong Hong Kong, sa malamang napadausdos sa upuan at hindi lang laway ang nalunok nang resbakan sa pagbuhos ng calamity fund sa Pampanga (P105 milyon sa distrito ni Mrs. Arroyo) habang barya ang natikman ng mga taga-Pangasinan (P5 milyon) gayong bugbog-sarado sa bagyong Pepeng ito. *** Napag-usapan ang SONA, samu’t-saring ‘landmines’ ang ibinunyag ni P-Noy, mapa-midnight appointments at midnight deals, subalit mas nakakapanginig ng kalamnan ang pagbubuhay-hari ng mga opisyales ng MWSS. Mantakin n’yo, kinakapos sa water supply ang Metro Manila, nag-uumapaw sa raket ang mga opisyal at kung anu-anong bonuses ang naimbento para lamang lusta yin ang government funds. Ni sa panaginip, ayokong isiping makakapal ang pagmumukha ng mga opisyal ng MWSS, partikular ang bumubuo ng Board of Trustees, aba’y P90 libo ang allo­wances sa board meeting kada buwan at meron pang P80 libong grocery incentive. Hindi pa kabilang ang mid-year bonus, productivity bonus, anniversary bonus, year-end bonus, financial assistance, Christmas bonus, additio nal Christmas package bonus -- ito’y nagkakahalaga ng tig-P98 libo. Ang tanong: nakakatulog pa kaya ng mahimbing ang mga opisyal habang dinadaanan sa kalye ang mga nag-iigib at nakikipagtulakan sa pila, maliban kung manhid sa balitang pati pangbuhos sa kubeta, ito’y pinaghugasan ng pinggan? Ang pinakamalungkot sa lahat, lumalangoy sa pera ang mga MWSS officials, katumbas ang P2.5 milyong perks kada taon plus pakotse, technical assistance at iba pang salary loan, gayong halos pudpod ang sapatos ng mga retirees para i-follow up ang kanilang pension sa kanilang opisina. Kung hindi pa tinamaan sa deklaras yon ni P-Noy na “Kung mayroon pa silang kahit kaun ting hiya na natitira -- sana kusa na lang silang magbitiw sa puwesto”, ano pang klaseng taong matatawag ang mga ito? Laging tandaan “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Hulyo 26 2010 Abante Tonite

	Mukhang guilty
	Rey Marfil
Walang pinag-iba sa “Diatab’s commercial” ang pag-iwas ni Pampanga Congw. Gloria Macapagal-Arroyo sa kauna-unahang State of the Nation Address (SONA) ni Pangulong Benigno Simeon ‘P-Noy’ Aquino III ngayong hapon -- ito’y ‘mukhang guilty’ sa lahat ng ibinibintang, mapa-corruption, midnight deals hanggang pagkaubos ng government funds at sandamakmak na ‘landmines’. Kung walang itinatago at hindi takot sa laman ng SONA ni P-Noy ang ina ni partylist Rep. Jose Miguel ‘Mikey’ Arroyo na nagpapakilalang ‘sugo’ ng mga guwardiya sa Kongreso, ito’y hindi kailangan pang lumiban sa SONA lalo pa’t napakaraming araw upang ipa-check up ang asawa na malakas pa sa kalabaw kung maglakad. Anyway, para matahimik ang lahat ng bumabanat, bakit hindi subukan ang expertise ni Mikey sa pagguguwardiya, ito’y pagbantayin sa entrance gate ng Batasan. Higit sa lahat, hindi naman masama ang kalagayan ni ex-First Gentleman Mike Arroyo, hindi ba’t nagawa pang pumila sa embarkation lane na sa kauna-unahang pagkakataon, ito’y ginawa sa loob ng 9-taon, katulad ng kuwentuhan ng mga tsismosong immigration officers sa Ninoy Aquino International Airport (NAIA). Teka lang, hindi kaya nahihiya lamang si Mrs. Arroyo at walang mukhang maiharap kay P-Noy kaya’t tumulak ng Hong Kong dahil ibang leksyon ang naituro sa panahong estudyante sa Ateneo? Bagama’t karapatan ni Mrs. Arroyo ang mag-absent at hindi naman mababawasan ang problemang iniwan sa Pilipinas kung dadalo sa SONA ni P-Noy, mas mainam pa rin kung present sa Kongreso ang dating Pangulo dahil direktang maririnig sa bibig ng dating estudyante (Aquino) kung paano ire-recite sa classroom ang lahat ng iniwang ‘landmines’ nito. Kung tutuusin, hindi rin matatahimik ngayong alas-3:00 ng hapon si Mrs. Arroyo habang nakabakasyon sa Hong Kong at humihigop ng mainit na Chinese soup. At malaking kalokohan din kung hindi magtatanong si Mrs. Arroyo sa mga katropa sa Batasan Hills kung ano ang laman ng SONA ni P-Noy lalo pa’t merong paunang patikim sa pagkaubos ng calamity fund -- ito’y harapang narinig ng mga sundalo sa Fort Bonifacio. *** Napag-usapan ang SONA, samu’t saring pagkuwes tyon kung bakit kailangan pang ipamukha kay Mrs. Arroyo ang mga iniwang problema sa gobyerno. Merong nagsasabing isentro sa solusyon at aksyon, hindi sa anumang expose ang talumpati ni P-Noy ngayong hapon, animo’y nakalimutang ito’y ibinoto dahil sa pangakong transparency at pagbabago, maliban kung ‘immune’ ang mga kritiko sa pakikinig ng sirang plaka kada taon. Hindi pa man tumatakbong Pangulo, ‘kuwentas-cla ras’ si P-Noy sa kanyang pagkatao, maging sa binitawang pangako kaya’t malaking kalokohan kung itatago ang mga kamalian ni Mrs. Arroyo sa mahabang panahon lalo pa’t namimiligrong mabangkarote ang gobyerno dahil sa kaliwa’t kanang midnight deal, at illegal distribution ng pondo. Alangang sarilinin ni P-Noy ang problema gayong ‘matuwid na landas’ ang ipinangako at ibang tao ang nagwaldas dito. Isang bagay lamang ang malinaw kung bakit kinakabahan ang mga kaporal ni Mrs. Arroyo na pag-usapan sa SONA ang mga kamalian at baho ng kanilang amo dahil i lan dito’y madadamay kapag nagsimulang maghalungkat ng mga papel sa drawer si ex-Chief Justice Hilario Davi de Jr., lalo pa’t hindi nagbibiro ang Truth Commission. Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Hulyo 23 2010 Abante Tonite

	Walang krisis
	Rey Marfil
Hindi kailangang Harvard graduate para maintindihang walang water crisis -- ito’y epekto ng samu’t sa ring kapalpakan ng mga nangangasiwa sa ilang ahensya ng pamahalaan sa nakalipas na panahon. Mantakin n’yo, napakaraming ilog at lawa sa Pilipinas, hindi mapagkunan ng water supply dahil ‘tongpats’ at komisyon ang una ng pumapasok sa kukote ng mga opisyal. Kung padamihan ng dam, pang-Guinness Book of Records ang Pilipinas subalit hindi naman mapagkunan ng water supply dahil kung sinu-sino ang naka-squat. Ang nakakasuka sa lahat, ‘Onli in da Pilipins’ merong hydro power plant na walang lamang tubig ang dam -- ito’y matagal ng problema, hindi pa man sumagi sa isipan ni Pangulong Benigno Simeon ‘P-Noy’ Aquino III ang tumakbong Congressman ng Tarlac. Ang magandang ba lita, tumaas ng 25 cubic meter ang tubig sa Angat Dam kahit paano nadagdagan. Ngayong kinakapos sa tubig, maling gamitin ang katagang ‘water crisis’ at hindi rin akmang bumuo ng ‘crisis management’ o kaya’y italaga ni P-Noy ang sarili bilang ‘water czar’. Kung susuriin ang sitwasyon, tanging 3% ng residente sa Metro Manila ang apektado sa water shortage kaya’t walang dapat ipag-panic at hindi makatwirang magdeklara ng state of calamity. Subukan n’yong lumabas ng Maynila, amoy-bagong ligo pa rin ang mga taga-Cavite, Zambales, Olongapo, Laguna at Batangas! Hihimayin ang nilalaman ng press conference ni DPWH Secretary Rogelio Singson, hindi lamang El Niño ang ugat ng water shortage sa ilang bahagi ng Maynila kundi ang kawalan ng ‘sintido kumon’ ng mga nakaupong opisyal sa National Power Corporation (Napocor). Sa takot maulit ang eksenang iniwan ng bagyong Ondoy, pinakawalan ang tubig sa Angat Dam kaya’t namamaho ngayon ang ilang lugar. Siguro naman naiintindihan ng mga costumer ng Maynilad kung sino ang sasabunin ng walang banlawan kahit walang water supply. *** Napag-usapan ang water shortage, nakakalungkot isi ping isinisisi kay P-Noy ang problema gayong 23 days pa lamang nag-opisina sa Guest House at hanggang ngayo’y hindi natatapos ang paglilipatang apartment sa PSG compound, aba’y kulang na lamang pati pag-igib at pagsalok sa timba, ito’y ipasa sa Malacañang. Tandaan: Lahat ng problemang kinakaharap ngayon ng Pilipinas, ito’y ilan lamang sa ‘landmines’ na iniwan ni Mrs. Arroyo. Hindi pa man nagwawakas ang misteryo ng tubig, inumpisahan ng kuyugin si P-Noy sa memorandum order ni BIR Commissioner Kim Henares sa implementas yon ng 12% VAT sa toll fee, simula Agosto 16, patunay ang pagpakita ng matinding pagkadismaya ng transport group gayong si Mrs. Arroyo ang pasimuno sa lahat ng pagbubuwis. Ibig sabihin, bago pa man pumasok si P-Noy sa palasyo, matagal ng nakaumang ang 12% VAT sa toll fee kaya’t sa halip batikusin, bakit hindi bigyan ng pagkakataong makapagpakitang-gilas at ituwid ang mali. Napakalawak ng problema sa gobyerno, ito’y hindi makukuha sa isang tulugan lamang kaya’t mas nakakadismaya ang pag-iingay ng transport group, katulad ang akusasyong hindi tumupad sa pangako si P-Noy. Kung hindi ba naman tinamaan ng ‘tatlong gunggong’ ang iba’t ibang transport group, bakit hindi subukang pakinggan ang nilalaman ng unang State of the Nation Address (SONA) ni P-Noy at pagkalipas ng isang taon, walang nangyari saka balikan at singilin. Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Hulyo 21 2010 Abante Tonite

	Consistent lang!
	Rey Marfil
Sa pagpa-review ng kaso ni Senator Antonio ‘Sonny’ Trillanes IV, samu’t saring pagbatikos ang ipinupukol ng mga kampon ni Mrs. Gloria Arroyo kay Pangulong Benigno ‘P-Noy’ Aquino III, katulad ang alegasyong nakikia­lam sa hudikatura ang palasyo, maliban kung hindi naiintindihan ang pagiging ‘alter ego’ ng nakaupong kalihim ng Department of Justice (DOJ) kaya’t puwedeng utusan ito. Kung susuriing mabuti ang bawat pronouncement o interview kay P-Noy tungkol sa kaso ni Trillanes -- ito’y consistent sa bawat ipinangako at hindi isang ‘takbu­hing manok’ sa mga binitawang deklarasyon. Hindi pa man nangarap maupong Pangulo, makailang-beses natanong si P-Noy ng Senate reporters noong 14th Congress kung ano ang posisyon sa kaso ni Trillanes at malinaw ang paninindigang ‘walang kudeta’ kung private instillation ang kinubkob. Isa ang inyong lingkod sa madalas nakakausap ni P-Noy sa Upper House, hindi sa panahong tumatakbong Pangulo kundi bilang isang pangkaraniwang “Senator Aquino” na dinadaan-daanan lamang ng mga reporter at kasamahang senador pagsapit ng alas-3:00 ng hapon sa session hall, as in wala pang pumapansin dito. Kahit negatibo o positibo ang headlines sa kaso ni Trillanes, pinaka-latest ang kahilingang teleconferencing kay Se­nate President Juan Ponce Enrile bago nag-adjourn ang Kongreso, kailanma’y hindi nagbago ng ‘stand’ si P-Noy. Kahit sa panahong isa sa labing-isang (11) senatorial bets ng Genuine Opposition (GO) noong 2007 mid-term elections dahil ‘nag-inarte’ si Senator Francis Pangilinan na sumama sa grupo, malinaw ang posisyon ni P-Noy sa kasong kudeta ni Trillanes. Hindi personal na magkakilala sina P-Noy at Trillanes noong 2007 elections -- ito’y nagkataong magka-ticket lamang sa ‘papel’ dahil nakabilanggo sa PNP Custodial Center si Trillanes na hindi kailanman nakatuntong ng campaign sorties. *** Napag-usapan si Trillanes, hindi kailangan pang ipagtanong sa mga katropang ‘Garci Generals’ ni Mrs. Arroyo ang rason kung bakit patuloy nakapiit ang senador kahit binigyan ng mandatong maglingkod -- ito’y bahagi ng ‘political persecution’, malinaw ang pagkabilanggo ng pitong (7) taon at hindi pinapayagang magpiyansa o makadalo ng sesyon gayong nakalaya ang karamihan sa mga kasamahang nagmartsa patungong Manila Pe­ninsula at Oakwood. Alisin ang senaryong nakikialam si P-Noy, hindi pa ba sapat ang nakuhang 11 milyong boto ni Trillanes para patunayang abswelto sa nagawang kapusukan at pagkakamali nito? Kung si Senador Gregorio ‘Gringo’ Honasan na makailang-ulit nasangkot sa kudeta at rebel­yon, ito’y nakakapasok ngayon ng Senado at anong pagkakaiba ni Trillanes dito? Isang patunay na pinag-initan lamang ang batang senador ng administrasyong Arroyo dahil kalaban ito. Sa kabuuan, dapat pang hangaan si P-Noy dahil hindi marunong magtanim ng galit at sama ng loob lalo pa’t ibang kandidato ang sinuportahan ni Trillanes ng nakaraang eleksyon. Ibig sabihin, malaking palaisipan sa mga kurimaw kung bakit puro katropa ni Senador Manuel Villar Jr., na nag-aambisyong makabalik bilang Senate President, ang umaangal sa stand ni P-Noy gayong ‘all-out’ ang Magdalo Group sa presidential bid nito. Hindi ba’t ‘Villar-Roxas’ ang bitbit ni Trillanes at namakyaw pa ng advertisement sa dyaryo? Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Hulyo 19 2010 Abante Tonite

	Walang hilig sa pera!
	Rey Marfil
Sa pamamagitan ng Memorandum Order No. 1, may petsang July 14, 2010, malinaw ang pagkatao ni Pangulong Benigno Simeon ‘P-Noy’ Aquino III -- ito’y isang ‘simpleng tao’, walang hilig sa anumang luho at perang pag-aari ng gobyerno, aba’y pinakawalan ang multi-bil­yon pisong maaaring ‘paglaruan’ sa loob ng anim (6) na taon taliwas sa nakaugalian ng mga pinalitan sa puwesto. Lingid sa kaalaman ng publiko, isang malaking pork barrel ni Mrs. Gloria Arroyo sa mahabang panahon ang Presidents Social Funds (PSF), ito’y ‘pinaglaruan’, simula taong 2002, katulad ang alegasyong ipinamumudmod sa mga local officials at congressmen tuwing masasangkot sa eskandalo, maliban kung nakalimutan ng publiko ang paper bag nina ex-Bulacan Gov. Jun-Jun Mendoza at ex-Pampanga Gov. Among Ed Panlilio na naglalaman ng tig-P500 libo. Sa panahon ni President Corazon ‘Tita Cory’ Aquino, nasa pangangasiwa ng PMS ang Presidents Social Funds subalit binago ni Mrs. Arroyo at inilagay sa Office of the President (OP) upang direktang makontrol ang distribus­yon ng pondo. Sa bisa ng MO No. 1 na nilagdaan ni Executive Secretary Paquito ‘Jojo’ Ochoa Jr., nasa pangangasiwa ngayon ni PMS Secretary Julia Abad, dating chief of staff ni P-Noy sa Upper House, ang buong pork barrel nito. Lantad sa kaalaman ng mga mediamen, katulad ni Business Mirror reporter Butch Fernandez na beterano sa paghimay ng mga anggulo sa national budget kung saan nanggagaling ang pork barrel o social funds, ito’y mula sa Philippine Amusement and Gaming Corporation (Pagcor) at Philippine Charity Sweepstakes Office (PCSO). Ang magandang ginawa lamang ni P-Noy, kaila­ngang dumaan sa final review ang lahat ng financial assistance at isusumite ang request sa Office of the President. *** Napag-usapan ang pork barrel, maging sa panahon ni ex-President Joseph ‘Erap’ Estrada, nasa control ng PMS ang PSF subalit nagbago ang lahat noong Marso 15 2002, isang taon makaraang maupo si Mrs. Arroyo, gamit ang Memorandum Order No. 56. Sa report ng Philippine Center for Investigative Journalism (PCIJ), nagkakahalaga ng P1.09 bilyon ang pork barrel na ipinalipat ng misis ni Jose Pidal sa Office of the President. Ngayong naibalik sa PMS ang Presidents Social Funds, ito’y isang patunay kung gaano kaseryoso si P-Noy sa ipinangakong ‘matuwid na landas’ ng nakaraang eleksyon. Kung nagkataong isa sa nakatunggali ni P-Noy ang nanalo, sa malamang ‘magbubuhay-hari’ sa nagmamantikang pork barrel, katulad ng mga naunang naupo sa palasyo lalo pa’t multi-bilyon ang ginastos nito. Kung susuriin ang sitwasyon, hindi kailangan pang ibalik ni P-Noy sa PMS ang pangangasiwa sa Presidents Social Funds lalo pa’t meron existing memorandum order na maaaring kasangkapanin at bigyang katwiran ang paghawak sa social funds. Mabuti lang, naging ‘AQUINO’ ang surname ng Pangulo at isang “Mabuting Filipino” ang magulang na walang hilig sa pera ng gobyerno, aba’y mas piniling ipaubaya sa ibang tao ang pangangasiwa sa pork barrel upang hindi madumihan ang kamay nito. Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Hulyo 16 2010 Abante Tonite

	Nagkakilanlan din sa wakas!
	Rey Marfil
Kahit sinong lumagay sa katayuan ni Pangulong Benigno Simeon ‘P-Noy’ Aquino III, hindi lang iinit ang ulo sa kapalpakan ng Philippine Atmospheric Geophy­sical and Astronomical Services Administration (PAGASA), aba’y alas-singko ng hapon huling nabigyan ng weather bulletin. Sa sobrang aga ng ‘deadline’ sa pagsa-submit ng report sa Manila Bulletin, ito’y kamuntikan pang naunahan ng balita kinabukasan. Kahit itanong n’yo pa kay Roy Mabasa. Hindi lahat puwedeng isisi ng PAGASA sa pagkakaroon ng lumang equipment kaya’t atrasado ang paglabas ng weather bulletin o forecast. Kilalang mapamaraan ang mga Pinoy, kaya’t tinatanong ni dzRH reporter Raymund Dadpaas kung bakit sa ganitong sitwasyon hindi magamit ang pagiging malikhain upang bigyan ng babala ang publiko? Lahat ng radyo at telebisyon nakatutok sa bagyo, kalokohan kung iisnabin ang tawag ng mga ito. Kung alas-singko ng hapon huling nakatanggap ng weather bulletin si P-Noy, aba’y halos anim na oras bago tumama ang bagyo kaya’t may katwirang mag-init ng ulo. Mantakin n’yo, kahit ka-dinner ni P-Noy ang Malacañang Press Corps (MPC) sa Heroes Hall, ito’y makailang-beses lumalabas at nagpapa-update sa sitwasyon lalo pa’t balitang mapupuruhan ang Quezon. At kinaumagahan, buong maghapon (Miyerkules) naka-monitor sa epekto ni Bas­yang, pinakahuli ang relief operation sa Del Pan kinagabihan. Saksi ang MPC officials kung gaano kaaligaga si P-Noy sa maaaring pinsala ng bagyo at mismong si Business Mirror reporter Mia Gonzalez, Acting President ng Press Corps, ang pumutol sa pagkukuwento ni P-Noy dahil ilang minutong pinag-uusapan ang bagyo gayong hindi man lamang nakikilala ang mga kaharap sa presidential table. *** Napag-usapan ang dinner, ito’y isang simpleng hapunan lamang na ipinagkaloob ni P-Noy sa Malacañang reporters upang lubos magkakilanlan ang bawat isa lalo pa’t araw-araw makakabanggaan ng balikat sa bawat photo op at media coverage sa Rizal Room, Heroes Hall, Kalayaan Ground, at Guest House, maging sa foreign trip at out of town. Take note: napakaordinaryo ng putahe at ambiance lang ang pagkakaiba dahil inihain sa Malacañang. Sa mga nang-iintrigang bakit kailangang magpa-dinner si P-Noy gayong malakas ang ulan at binabagyo ang ilang bahagi ng Luzon, ito’y isang linggo nang naiskedyul bago pa man nagparamdam si Basyang, malinaw sa report nina Sandra Aguinaldo (GMA-7) at George Carino (ABS-CBN). Ibig sabihin, walang choice si P-Noy kundi ituloy ang ‘getting to know you event’ lalo pa’t sala sa init at lamig ang kinalalagyan. Nangyari ang dinner bago pa man nanalasa si Basyang at napakasimpleng pagkain ang ipinahain ni Social Secretary Susan Reyes sa hapag, hindi katulad ng maluhong steak ni Mrs. Arroyo sa Le Cirque Restaurant na daang libong piso ang bawat kagat. Higit sa lahat, sino bang hindi naghahapunan kahit p a meron bagyong papasok sa kanilang lugar? Anyway, masaya si Pareng Mar Rodriguez sa dinner dahil hindi puro kuko ang nakita sa buffet table kundi ulam. Sa humigit-kumulang dalawang oras na pamamalagi ni P-Noy sa lamesa, kausap ang media, ito’y apat na beses pang nag-excuse para tumanggap ng tawag sa mga kinauukulan dahil minu-monitor ang sitwasyon sa labas ng kanyang opisina kaya’t palaging naka-standby sa ‘di kalayuan si Assistant Secretary (Asec) Jun Delantar. At kahit nakaranas ng black out sa Times Street, maagang gumising at ‘nag-homiliya’ si P-Noy sa office ng National Disaster Coordinating Council (NDCC) -- dito nangyari ang paninermon sa PAGASA. Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy nyo.” (mga kurimaw.blogspot.com)

july 14 2010 abante tonite

Malinaw ang ebidensya!

Rey Marfil

Hindi lang sampal kundi tadyak at bugbog-sarado ang inabot ng mga nag-aakusang nanalo si Pangulong Benigno ‘P-Noy’ Aquino III, sa pamamagitan ng manipulasyon sa poll automation, malinaw ang trust rating survey ng Social Weather Station (SWS) at walang dudang pinagkakatiwalaan ng nakakaraming Filipino ito.Sa kasaysayan ng mga naupong Pangulo, tanging si P-Noy ang nakapagtala ng 88% trust rating -- ito’y mas mataas sa lahat ng predecessors, simula taong 1989 at hindi kailanman natikman ng kanyang ina -- si Pangulong Corazon Aquino kahit pa naupo sa pamamagitan ng People Power Revolution.

Ibig sabihin, hanggang ngayon ‘siksik’, liglig at ‘umaapaw’ ang pagtitiwala kay P-Noy ng sambayanang Filipino kahit walang endorsement kay Bro. Mike Velarde ng nakaraang eleksyon.Ngayong naitala ni P-Noy ang 88% trust rating, siguro nama’y mananahimik sa isang tabi ang mga ‘reklamador’ sa presidential canvassing at tatanggapin ang katotohanang hindi pinagkakatiwalaan ng mga botante kaya’t umuwing luhaan ng nakaraang Mayo 10 ang mga ito, maliban kung patuloy pa ring nagha-hallucinate sa dapit-hapon kahit 0.2% ang nakuhang total votes sa Comelec?

Maging SWS, animo’y na-shock sa napakataas na trust rating ni P-Noy, aba’y nakapagtala lamang ng 4% little trust at 8% undecided -- ito’y hindi kailanman nangyari sa nagdaang administrasyon, simula nang ipauso ng SWS ang pagpulso sa publiko. Take note: mismong si Mrs. Aquino na naging instrumento sa pagbabalik ng demokrasya sa Pilipinas, ito’y nakapagtala lamang 42% trust rating noong September 1989 gayong mala-monster ang tingin ng publiko kay Pangulong Ferdinand Marcos sa pagwawakas ng Martial Law.
***
Napag-usapan ang trust rating, kahit napatalsik si Pa­ngulong Joseph ‘Erap’ Estrada via Edsa Dos dahil sa corruption, nakakuha lamang si Mrs. Gloria Arroyo ng 60% trust rating hanggang sumadsad sa negative. Kundi nagka­kamali ang mga kurimaw, pumalo sa 70% ang distrust rating ni Mrs. Arroyo, as in isa (1) sa sampung (10) Pinoy ang bad trip o walang tiwala sa misis ni Jose Pidal -- ito ang pinakamalala at nakakahiyang record ng isang Pangulo sa kasaysayan ng bansa.

Kung pagbabatayan ang 88% trust rating ni P-Noy, alinsunod sa SWS survey, may petsang June 25 hanggang 28, siyam (9) sa bawat sampung (10) Filipino ang bilib sa kakayahang pamunuan at iahon sa kahirapan ang bansa, as in isang tambay lamang sa kanto ang hindi makumbinsi ni P-Noy. Higit sa lahat, 53% ang naniniwalang tutuparin ni P-Noy ang ilang ipinangako ng nakaraang kampanya.

Kapag sinuri ang trust rating ni P-Noy, ito’y walang pinag-iba sa resulta ng May 10 elections, patunay ang nakuhang 91% net trust sa Visayas at Class ABC; 88% sa Luzon; 88% sa Metro Manila; at 84% sa Mindanao. Ang tanong lamang: ito ba’y naiintindihan ng ilang talunang presidentiables na pilit pinaniniwala ang kanilang sarili na depektibo ang flash card ng Comelec o kabilang sa 774 milyong illiterate?

Bagama’t malaking hamon sa lahat ng mga gabinete ang panatilihing mataas ang trust rating ng Pangulo lalo’t magkakaiba ang pinanggalingang organisasyon at sektor, isang bagay lang ang tinitiyak ng inyong lingkod hanggang sa dulo ng termino ni P-Noy, ito’y HINDI MAGNANAKAW taliwas sa mga pinauso ng mga pinalitan sa puwesto. Laging tandaan: “Bata n’yo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

http://www.abante-tonite.com/issue/july1410/opinions_spy.htm

Hulyo 12 2010 Abante Tonite

	Credentials ang batayan!
	Rey Marfil
Samu’t saring pang-iintriga ang ipinupukol sa bawat itinatalaga ni Pangulong Benigno Simeon ‘P-Noy’ Aquino III sa puwesto at madalas kinukuwestyon ang koneksyon. Ang masakit, hindi nakikita ang credentials o kakayahang maglingkod sa gobyerno at walang ibang nasisilip kundi ang pagkakadikit ng pangalan sa isang tao. Ilang halimbawa sina National Food Authority (NFA) administrator Lito Banayo at National Bureau of Investigation (NBI) director Magtanggol Gatdula -- ito ba’y wala ng karapatang mamuhay at magtrabaho sa gobyerno kesyo naging malapit kay Senator Panfilo ‘Ping’ Lacson? Higit sa lahat, sino tayo para husgahan si Lacson lalo pa’t nagrereklamong ‘political persecution’ ang warrant of arrest dahil napakaraming expose laban kay Mrs. Gloria Arroyo. Kung ganito ang panuntunan sa buhay ng mga kritiko, lalo pang lolobo ang unemployment rate, aba’y dadami ang tambay at mag-iinuman sa kanto. Bakit sa panahon ni Mrs. Arroyo, nagkalat ang mga apelyidong Arroyo mula palasyo hanggang Kongreso, bakit tameme ang mga kritiko at walang aksyon, maliban kung nagpaparamdam lamang ngayon para ma-appoint. Hindi lang ‘yan, meron pang nagrereklamong puro taga-Ateneo o kaya’y classmate ang itinatalaga ni P-Noy sa gobyerno. Kundi ba naman tinamaan ng tatlong gunggong ang mga nag-iingay, alangang mag-appoint lamang nang kung sinong Pontio Pilato si P-Noy. Kahit sinong nilalang sa mundong ibabaw, mapa-Presidente o baran­gay chairman, mas pagkakatiwalaan ang kakilala keysa bagong salta. *** Napag-usapan ang presidential appointees, kung classmate man o barkada ang itinalaga ni P-Noy sa puwesto, ito’y karapatan ng Pangulo, katulad din ng ipinagkaloob kay Mrs. Arroyo kung saan nagpauso ng mga ‘retired general’ sa ambassadorial post upang isalba ang kanyang administrasyon. Ang tanong: meron bang napala ang mga reklamador? Kalokohan kung ipagkakatiwala ni P-Noy sa isang taong nakabanggaan lamang ng balikat sa hallway ng Rizal Room ang pagtitimon sa isang ahensya at departamento. Ibig sabihin, dumaan sa pagbusisi ng Search Committee ang bawat gabinete at ilan dito’y nawalan ng pag-asang maitalaga dahil mabagal ang selection process. Kaya’t hindi ikagugulat ng mga kurimaw kung isang araw, pati si Manuel -- isa sa janitor sa Senado, ito’y pag-initan ng mga kritiko at kuwestyunin ang pagtambay sa Premier Guest House, simula Lunes hanggang Sabado, aba’y isinama ni P-Noy sa palasyo, maging ilan pang Senate staff nito. Bago pag-initan ang mga itinalaga ni P-Noy, bakit hindi tanungin ng mga kritiko kung anong nangyari sa mga tagapagsilbi sa palasyo na binitbit ng mga nagdaang Pa­ngulo, sa pangunguna ng mga tagahugas ng plato. Li­ngid sa kaalaman ng publiko, ito’y hindi magawang sibakin ni P-Noy dahil maraming bibig ang magugutom kung mawawalan ng trabaho. Kung bengatibo si P-Noy at hindi credentials ang binibigyan ng ‘weight’, hindi sana napuwesto sina retired Army Major General Trifonio Salazar bilang National Intelligence Coordinating Agency (NICA) director at retired General Cesar Garcia Jr., bilang National Security Adviser (NSA) gayong nanilbihan sa nakaraang administrasyon. Kaya’t laging tandaan: “Bata n’yo Ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Hulyo 09 2010 Abante Tonite

	‘Di makapag-move on!
	Rey Marfil
Hindi makatwirang bilangin ang pagka-late ni Pangulong Benigno Simeon ‘P-Noy’ Aquino III sa ilang aktibidades, aba’y ganito ang nararanasan ng publiko kahit pa nakasakay sa magarang sasakyan o kaya’y karag-karag na bus mula Letre patungong Edsa. Hindi lang kalsadang lubak ang rason kung bakit traffic kundi panahon pa ni Kulafu ang mga tumatakbo. Mantakin n’yo, pati bisikleta, nilalagyan ng makina, aba’y ano pang silbi ng pedal nito? Kung ayaw rin lamang magpedal, sana tricycle ang binili, katulad din ng pangbungkal sa mga sakahan -- ito’y kinu-convert at ginagawang school bus kaya’t kapag bumibiyahe sa Luzon area, mabubuwisit sa naglipanang ‘kuliglig’. Hindi nagbabawas ng sasakyan sa Pilipinas, hindi natatapalan ng tama ang butas at lubak sa lansa­ngan, hindi pa kabilang ang mga buraot na tsuper ng mga jeepney at bus kung kaya’t mas lalong nagkakandabuhul-buhol ang daloy ng trapiko kahit saang lupalop ng Pilipinas mag­tu­ngo. Ibig sabihin: walang ibang pinag-uugatan ng mga simpleng problema, mapa-kalye hanggang air conditioned room kundi ang malawakang katiwalian sa gobyerno. Kung walang corruption, magiging maayos ang kons­truksyon at rehabilitasyon ng mga kalsada at tulay sa bansa. At kung walang traffic enforcer at pulis na nangongotong sa bawat kanto ng Metro Manila at hindi humihingi ng protection money o ‘lagay’, hindi gagawing terminal ang kalsada at matutong magbasa ng “No Loading and Unloading sign” kahit malabo at nagmumuta ang mga mata. *** Walang bago sa pagkwestyon ni ex-President Joseph ‘Erap’ Estrada sa integridad ni ex-chief Justice Hilario Davide Jr., bilang Truth Commission chief, malinaw ang sama ng loob at nararamdamang galit kung bakit nasibak sa poder noong January 20, 2001. Halos sampung taon ang nakaraan, hindi pa rin makapag-move on si Erap gayong isa ang misyon ng oposisyon sa buhay -- ang alisin si Gloria sa Malacañang. Hindi kailangan maging historian para maintindihan ni Erap kung bakit na-evict sa “Bahay ni Kuya”, susuriin ang nakatala sa kasaysayan, hindi si Davide ang dapat singilin sa legalidad ng panunungkulan ni Gloria kundi ang sariling running mate o partner noong 1998 pre­sidential election -- si Senador Edgardo ‘Edong’ Angara. Kaya’t maling isisi kay Davide ang lahat, kahit itanong n’yo kay dzEC reporter Ludovico Somintac. Sa legitimacy ng presidency ni Mrs. Arroyo, alinsunod sa desisyon ng Supreme Court (SC), hindi ba’t ‘diary’ ni Angara ang pinagbatayan ng mga mahistrado -- ito’y naglalaman ng mga maseselang detalye sa huling araw ng panunungkulan ni Erap kung saan inilarawang ‘resigned’. Take note: si Angara ang ipinalit kay ex-Exe­cutive Secretary Ronaldo Zamora na nakasamaan ng loob ni Erap, ilang buwan bago sumakay ng pump boat sa Ilog Pasig mula Guest House. *** Napag-usapan ang Malacañang, maraming mediamen ang nagulat sa ipinakitang ka-simplehan at transparency ni P-Noy sa kauna-unahang press conference nito. Walang iniwasang tanong, hindi napipikon, at nakikipagbiruan sa presscon. Higit sa lahat, nagsawa sa katatanong ang Malacañang Press Corp (MPC) -- ito ang pinakamahabang presscon ni P-Noy sa tanang-buhay nito, aba’y umabot ng isa at kalaha­ting oras. Kung block timer sa radyo at telebisyon, nasi­ngil ng mil­yones sa air time si P-Noy. Sa tuwa ng mga reporter, me­ron pang nagkomentong “Tama ka Assec, mamahalin nga namin eto.” Kaya’t laging tandaan “Bata n’yo ako at Ako ang Spy nyo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Hulyo 7 2010 Abante Tonite

	Mag-pacencia biscuit muna!
	Rey Marfil
Sa kauna-unahang pagdalo sa flag raising ceremony nu’ng nakaraang Lunes, mas nauna pang dumating sa Kalayaan grounds si Pangulong Benigno Simeon ‘P-Noy’ Aquino III, aba’y maraming empleyado ang ‘late’ at pinagsarhan ng gate ng Presidential Security Group (PSG). Ang resulta: bungi-bungi ang designated lane sa bawat department kaya’t marami ang naglakihan ng mata sa estilo ng bagong Presidente. Bago mag-alas 8:00 ng umaga, dumating si Aquino sa Kalayaan grounds, halos ilang minuto lamang ang pagitan sa pagdating ni Executive Secretary Jojo Ochoa. Maging staff ni Radio Television Malacanang (RTVM) chief Lito Nadal, nakantiyawan ni Aquino bago binasa ang prepared speech dahil nagmukhang ‘props’ ang nakahambalang na teleprompter, as in hindi naihabol ang speech kaya’t nagmukhang kodigo ang hawak-hawak nitong papel. Walang wangwang, walang blinker at hindi nag-counter flow sa kalye mula Times Street subalit mas maaga ng 20 minutes si Aquino sa flag raising ceremony, ganito rin ang nangyari sa ikalawang activities sa Villa­mor Airbase, ganap alas-10:00, halos 30 minutes napaaga ng dating ang Presidente. Ibig sabihin, kung meron disiplina sa sarili ang bawat Filipino, ito’y makakarating ng on time sa isang event at hindi namumura ng palihim ng mga katabing driver sa kalye. Maging Malacañang Press Corps (MPC), naninibago sa estilo ni Aquino, kung anong pag-iwas ni Mrs. Gloria Arroyo sa media interview simula nang tumugtog ang “Hello Garci tape”, kahit nakakasunog ng balat ang sikat ng araw, nagpapa-ambush interview si Aquino sa kalye -- isang sistemang bangungot sa seguridad subalit mahirap baguhin dahil sadyang ganito ang bagong Pangulo na kailangang tanggapin ng PSG. *** Napag-usapan ang kasimplehan ni Aquino, sa 63rd anniversary ng Philippine Air Force (PAF) sa Villamor Airbase, kamuntikan pang naligo sa ulan si Aquino dahil biglaang bumuhos ang ulan sa kasagsagan ng ambush interview. At habang naglalakad pagkatapos mag-speech, meron pang nagtangkang payungan si Aquino subalit tinanggihan nito. Sa hindi nakakakilala ng personal kay Aquino, iisiping ‘gimik’ ang kasimplehang ipinapakita sa publiko at inakalang sa una lamang nagpapasiklab ang Pangulo. Kung ina­akalang magbabago ng estilo si Aquino, kahit pumuti ang uwak at mangitim ang tagak, hindi mangyayari ang inaasam ng mga kritiko. ‘Ika nga nina Usec. Zaldy dela Yola at Atty. Jun Delantar, “Magsawa kayo sa kahihintay, hindi magbabago ang boss ko.” Kahit sa panahong nakaupong congressman hanggang makarating sa Upper House si Aquino, maging sa kampanya, walang nabago sa kanyang estilo -- ito’y pumipila sa ‘buffet table’, katulad ng ordinaryong bisita sa mga handaan at pagtitipon, kabaliktaran sa madalas gawin ng nakakaraming Filipino, mapa-pagkain o pakikipagtransaksyon sa gobyerno na palaging sarili ang inu­una at isinasalba. *** Sa mga nagtatanong kung kailan mabubuo ang communication group ni Aquino, katulad ng Malacañang Press Corps (MPC) -- hindi man perpekto ang unang linggo ni Aquino sa pagbibigay ng mensahe sa publiko, asahang mababago ang maka-lumang sistema sa Office of the Press Secretary (OPS) at mas mabilis ang pagtugon sa bawat isyu. Kaya’t “mag-pacencia biscuit” muna ang Malacañang reporters at laging tandaan ng publiko, maging kasamahan sa industriya, “Bata n’yo Ako at Ako ang Spy n’yo.” mgakurimaw.blogspot.com).

Hulyo 05 2010 Abante Tonite

	Walang demoralisasyon
	Rey Marfil
Malinaw ang deklarasyon ni Pangulong Benigno Simeon ‘P-Noy’ Aquino III sa kauna-unahang pagsasalita sa Armed Forces of the Philippines (AFP) ng nakaraang linggo -- “Hindi tama na ang nagmamalasakit ay kinakawawa” kaya’t walang rason upang magkaroon ng demoralisasyon sa kasundaluhan kahit pa napaaga ang pagretiro ng Class 78 na humahawak ng sensitibong posisyon. Kung nagtatrabaho ng matuwid at walang ginagawang kabuktutan ang mga naiwang ‘mistah’ ni retired AFP chief of staff Delfin Bangit, hindi kailangang katakutan ang bagong administrasyon. Isang makatwiran at hindi bengatibong nilalang si Aquino kaya’t hindi dapat ginagawang isyu ang demoralisasyon sa promos­yon ng Class 77 at Class 79, katulad ng ipi­pinta ng ilang kritiko at kaporal ni Mrs. Gloria Arroyo. Sa harap ni Defense Secretary Voltaire Gazmin, mas malinaw pa sa ‘gin’ ang pangako ni Aquino -- “Sisigu­raduhin lang natin na basta’t dumaan sa wastong pro­seso ang mga promosyong ito, ipapadala natin ang mga ito sa lehislatura (Commission on Appointments).” Ibig sabihin, walang ‘palakasan system’ at kahit umabot sa dulo ng alphabet, ipagkakaloob ni Aquino ang marapat na ranggo at promosyon sa isang opisyal, hindi sa anumang kinabibilangang ‘PMA Class’ nito. *** Napag-usapan ang ‘concern’ ng ilang PMA Class, kalokohan kung hindi abot ng kaisipan ni Sec. Gazmin ang ganitong problema -- ito’y retiradong heneral at naiintindihan ang saloobin ng mga sundalo. Kaya’t ayokong isiping pakulo ng mga ‘die hard supporters’ ni Mrs. Arroyo ang senaryong ‘wawalisin’ ni Aquino ang Class 78 upang magkaroon ng demoralisasyon sa AFP at dumami ang ‘adventurer’. Kung hihimayin ang talumpati ni Aquino, higit na mahalaga ang kagamitan, benepisyo, at tirahan ng isang sundalo, katulad ng gustong ipaintindi sa publiko. Take note: hindi naisasanla sa Cebuana Lhuillier ang estrelya sa balikat ng isang koronel at heneral kapag nagugutom ang pamilya o kaya’y walang pangmatrikula ang anak nito. Kahit pa dumating sa puntong pagharian ng Class 77 at Class 79 ang ‘key position’ sa AFP, napaka-imposibleng magkagulo o lumikha ng demoralisas­yon lalo pa’t nalagay sa ganitong sitwasyon ang Class 78. Talagang bilog ang mundo, aba’y nasa itaas ngayon ang ‘Class 77’ na na-etsapuwera ni Mrs. Arroyo -- ito’y walang pinag-iba sa lagay ng panahon na ‘weder-we­der lang’ ang sitwasyon. *** Ngayong alas-8:00 ng umaga, dadalo sa flag cere­mony si Aquino sa Kalayaan grounds sa palasyo ng Malacañang -- ito ang kauna-unahang pagdalo sa flag ceremony bilang Pangulo. At magiging busy ang Malacañang Press Corps (MPC) sa buong maghapon dahil guest of honor at speaker si Aquino sa 63rd anniversary ng Philippine Air Force (PAF) sa Villamor Air Base ganap alas-10:00 ng umaga. Laging tandaan: “Kayo ang Boss Ko, at Ako ang Spy N’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Hulyo 02 2010 Abante Tonite

	Maraming napahiya kay P-Noy!
	Rey Marfil
Napakasimple ang inau­gural speech ng “Simpleng Pangulo” suba­lit tumagos sa kaibuturan ng bawat Filipino ang mensaheng ipabawal ang ‘wang-wang, walang counter-flow at walang tong’. Sa mundong ginagalawan, dapat pantay-pantay ang bawat isa subalit suriin ang kapaligiran ngayon, hindi ba’t naghaharing-uri ang mga maimpluwensya at nakakarangya sa buhay? Hindi kasalanan ang maging mayaman subalit kung sa simpleng bagay at polisiya ng gobyerno, hindi pa rin magawang pumantay ng mahirap, aba’y napapanahong sampolan ni Pangulong Benigno ‘P-Noy’ Aquino III ang mga naghahari-harian at ibalik ang nawalang kapangya­rihan at karapatan ng mga mahihirap na sa mahabang panahon, ito’y ipinagkait ng iilan sa pamahalaan. Sa paningin ng mga kritiko at maagang naghuhusga sa kakayahan ni Aquino, maaaring isang ‘sound bite’ lamang ang pagbabawal sa ‘wang-wang’ at mas malalim pang pagtingin sa problema ng bansa ang gustong marinig sa inauguration rites sa Quirino Grandstand subalit hindi nakikitang sumasalamin sa pinakamalaking problema ng Pilipinas ang mga naghahari-harian, hindi lamang sa kalsada kundi sa kapangyarihan, maging sa pag-aari ng lupain. Kung sa simpleng pagsunod sa batas trapiko, maangas at walang disip­lina ang mga Pinoy, ano pa kaya sa mga kontratang pinapasok sa gobyerno -- isang malinaw na pagtupad sa ‘panata’ ni Aquino sa naging campaign slogan na –“Kung walang corrupt, walang mahirap.” Hindi kailangan ng isang Ateneo professor upang maintindihan ang nangyari sa nagdaang administras­yon, hindi ba’t puro siga at kurakutan ang bisyo? *** Napag-usapan ang inauguration rites, isang mala­king sampal sa mga ex-cabinet ni Mrs. Arroyo na nagmamarunong ang mga naunang alegasyong ‘arogante’ si Aquino, aba’y suriin ang live coverage sa lahat ng television, ipinakita ng “Simpleng Pangulo” kung gaano ka-gentleman sa misis ni Jose Pidal -- ito’y makailang-beses inalala­yan at inabutan ng kamay, hindi nga lang napansin ng kanyang professor. Sa hindi nakakakilala ng personal kay Aquino, ito’y iisiping ‘bingati­bo’, alinsunod lamang sa mga naglalabasang media report, as in nakadepende sa anggulo ng mga balita ang mga kritiko at pinapasama ang imahe ng isang tao. Ibig sabihin, napakaaga para husgahan si Aquino ng mga nagmamagaling sa gobyerno. Bakit hindi bigyan ng tatlong taon bago singilin sa mga ipina­ngako, katulad sa naging deklarasyon nito. Malinaw ang inaugural speech ni Aquino, hindi kakayanin ng isang ‘Noynoy’ ang ipinangakong reporma at pagbabago kung walang makaka­tulong. Kilala ang mga Pinoy sa sistemang ‘ba­yanihan’, katulad ng naka­gisnan sa mahabang pana­hon kaya’t kung mag-isang papasanin ni Aquino ang bahay para mailipat sa magandang puwesto, aba’y huwag umasa ng pagbabago ang 90 milyong Fili­pino kung sa kainan lamang dadalo ang mga ito. (www.mgakurimaw.blogspot.com)

july 2 2010 abante tonite

	Maraming napahiya kay P-Noy!
	Rey Marfil
Napakasimple ang inau­gural speech ng “Simpleng Pangulo” suba­lit tumagos sa kaibuturan ng bawat Filipino ang mensaheng ipabawal ang ‘wang-wang, walang counter-flow at walang tong’. Sa mundong ginagalawan, dapat pantay-pantay ang bawat isa subalit suriin ang kapaligiran ngayon, hindi ba’t naghaharing-uri ang mga maimpluwensya at nakakarangya sa buhay? Hindi kasalanan ang maging mayaman subalit kung sa simpleng bagay at polisiya ng gobyerno, hindi pa rin magawang pumantay ng mahirap, aba’y napapanahong sampolan ni Pangulong Benigno ‘P-Noy’ Aquino III ang mga naghahari-harian at ibalik ang nawalang kapangya­rihan at karapatan ng mga mahihirap na sa mahabang panahon, ito’y ipinagkait ng iilan sa pamahalaan. Sa paningin ng mga kritiko at maagang naghuhusga sa kakayahan ni Aquino, maaaring isang ‘sound bite’ lamang ang pagbabawal sa ‘wang-wang’ at mas malalim pang pagtingin sa problema ng bansa ang gustong marinig sa inauguration rites sa Quirino Grandstand subalit hindi nakikitang sumasalamin sa pinakamalaking problema ng Pilipinas ang mga naghahari-harian, hindi lamang sa kalsada kundi sa kapangyarihan, maging sa pag-aari ng lupain. Kung sa simpleng pagsunod sa batas trapiko, maangas at walang disip­lina ang mga Pinoy, ano pa kaya sa mga kontratang pinapasok sa gobyerno -- isang malinaw na pagtupad sa ‘panata’ ni Aquino sa naging campaign slogan na –“Kung walang corrupt, walang mahirap.” Hindi kailangan ng isang Ateneo professor upang maintindihan ang nangyari sa nagdaang administras­yon, hindi ba’t puro siga at kurakutan ang bisyo? *** Napag-usapan ang inauguration rites, isang mala­king sampal sa mga ex-cabinet ni Mrs. Arroyo na nagmamarunong ang mga naunang alegasyong ‘arogante’ si Aquino, aba’y suriin ang live coverage sa lahat ng television, ipinakita ng “Simpleng Pangulo” kung gaano ka-gentleman sa misis ni Jose Pidal -- ito’y makailang-beses inalala­yan at inabutan ng kamay, hindi nga lang napansin ng kanyang professor. Sa hindi nakakakilala ng personal kay Aquino, ito’y iisiping ‘bingati­bo’, alinsunod lamang sa mga naglalabasang media report, as in nakadepende sa anggulo ng mga balita ang mga kritiko at pinapasama ang imahe ng isang tao. Ibig sabihin, napakaaga para husgahan si Aquino ng mga nagmamagaling sa gobyerno. Bakit hindi bigyan ng tatlong taon bago singilin sa mga ipina­ngako, katulad sa naging deklarasyon nito. Malinaw ang inaugural speech ni Aquino, hindi kakayanin ng isang ‘Noynoy’ ang ipinangakong reporma at pagbabago kung walang makaka­tulong. Kilala ang mga Pinoy sa sistemang ‘ba­yanihan’, katulad ng naka­gisnan sa mahabang pana­hon kaya’t kung mag-isang papasanin ni Aquino ang bahay para mailipat sa magandang puwesto, aba’y huwag umasa ng pagbabago ang 90 milyong Fili­pino kung sa kainan lamang dadalo ang mga ito. (www.mgakurimaw.blogspot.com)