.jpg)
Ipasa ang BBL at kasaysayan ang
humusga!
REY MARFIL
Masaya ang
lahat nang walang dugong dumanak sa unang rebolusyon ng mamamayan sa EDSA noong
1986 na nagpatalsik sa isang diktaturyang rehimen. Kaya nararapat lang na
isulong ni Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino ang diwa ng EDSA 1 revolt -- ang
kapayapaan.
Ngunit sa
pagkakataong ito, ang kapayapaan na nais makamit ng pamahalaang Aquino ay
malayo sa EDSA, malayo sa Metro Manila -- nasa Mindanao. Sa kabila ng matinding
emosyon na nilikha ng madugong sagupaan sa Mamasapano, Maguindanao kung saan
nasawi ang 44 na magiting na SAF troopers, gayundin ang 16 na tauhan ng Moro
Islamic Liberation Front (MILF) at tatlong sibilyan, pursigido si PNoy na
maisakatuparan ang peace agreement sa MILF.
Naniniwala
ang Pangulo na ang isinusulong na Bangsamoro Basic Law (BBL) na nakabinbin sa
Kongreso na bubuo ng bagong political entity na papalit sa Autonomous Region in
Muslim Mindanao o ARMM ang magiging susi para sa matagal nang hinihintay na
kapayapaan sa rehiyon.
Marahil, may
ibang tutol na ipagpatuloy ang peace talks sa MILF at mas nais nilang giyerahin
na lang ang mga ito hanggang maubos. Siguro ay iniisip nila na hindi naman sila
apektado dahil malayo ang Mindanao sa Metro Manila. Pero tandaan natin na ilang
dekada na ang bakbakan sa Mindanao pero nananatiling nandiyan pa rin ang mga
rebeldeng Moro, patuloy na ipinaglalaban ang kanilang ideolohiya.
Mali rin
kung iisipin na hindi maaapektuhan ng giyera ang mga nasa kalunsuran gaya ng
Metro Manila dahil malayo ang Mindanao. Ang totoo, apektado ang buong bansa ng
rebelyon sa Mindanao. Sa giyera, kailangang gastusan ang bombang ibabagsak sa
kalaban, mga balang gagamitin ng mga sundalo at pagkain na ilalaan sa mga
sibilyang mawawalan ng tirahan.
Ang pondo o
gastos dito ay maaari sanang magamit sa mas makabuluhang bagay tulad ng tulay,
kalsada, paaralan o ospital. Hindi lang iyon, higit na mahalaga ang buhay na
nawawala nang dahil sa digmaan. Ang mga sundalong ipinapadala sa Mindanao ay
hindi lang taga-Mindanao kundi mula sa iba’t ibang panig ng bansa.
***
Ngayong
handa at desidido ang MILF na makipag-usap sa pamahalaan at isulong ang
kapayapaan sa Mindanao para matigil ang putok ng mga baril at bomba, hahayaan
ba natin itong lumampas? May paraan upang hanapan ng hustisya ang mga bayaning
SAF 44 sa Mamasapano, pero hindi marahil natin ito makakamit sa pagtigil ng
pag-usad ng kapayapaan sa Mindanao.
May bagong
grupo na umuusbong sa Mindanao na nais maghasik ng kaguluhan, at mayroon pang
mga terorista sa rehiyon na kailangang mahuli para hindi sila makapaghasik ng
takot sa bansa. Kailangan ng pamahalaan ang kasangga sa mithiing masugpo ang
mga banta sa kaligtasan ng mga mamamayan, at dito ay handang tumulong sa
gobyerno ang MILF.
Kung
susundin ang mungkahi ng ilan na itigil ang negosasyon sa MILF at muli silang
ituring na kalaban ng gobyerno, parang itinaboy natin sila sa posisyon na
muling makipagtutukan ng baril sa ating mga sundalo. Ang resulta niyan, mga
dugong ididilig muli sa lupa ng Mindanao.
Sa talumpati
ni PNoy sa EDSA 1 Revolt anniversary, sinabi niya na ginintuang pagkakataon
kung maituturing ang hangarin ng MILF na pumasok sa usapang pangkapayapaan.
Abot-kamay na ang katahimikan sa Mindanao kaya dapat lang na hindi palampasin
at dapat na ipasa na ng Kongreso ang Bangsamoro Basic Law.
Bigyan natin
ng pagkakataon ang kapayapaan sa Mindanao, at kasabay nito, hayaan natin ang
kasaysayan ang humusga kay PNoy kung tama o mali ang kanyang desisyon sa
hangarin niyang magkaroon ng katahimikan sa buong bansa.
Laging
tandaan: “Bata mo ‘ko at Ako ang Spy n’yo.” (Twitter: follow@dspyrey)
.jpg){kind=small}
No comments:
Post a Comment