Paggahasa sa yamang-dagat

                                                     
                                                             Paggahasa sa yamang-dagat
                                                                         Rey Marfil


Kalunus-lunos ang kumalat na mga larawan sa social media kamakailan na nagpapakita ng mga pawikan na kung hindi patay, tungkab na ang mga bao, at ang iba’y naghihingalo habang nakataob at nakabilad sa araw.
ng mga yamang-dagat na ito ay nakumpiska ng mga awtoridad sa bangka na pag-aari “na naman” ng mga mangingisdang Chinese sa karagatang sakop ng Pilipinas sa Palawan.

Maliban sa usapin ng “poaching” at “agawan sa te­ritoryo” sa West Philippine Sea, napakahalagang usapin sa pangyayaring ito ang patuloy na panghuhuli sa mga yamang-dagat na nakasaad na “endangered” species o nanganganib nang maubos.

Hindi natin masisisi kung maghimutok ang mga environmentalist sa pinakabagong insidenteng ito ng panghuhuli sa mga yamang-dagat na pilit nilang isinasalba at pinaparami, gayung ang mga abusado na mangingisdang Tsino at mga kasabwat nilang mangilan-ngilang mangingisdang Pinoy ay nagpipiyesta sa pagpatay sa mga kawawang hayop.

Dagdag inis pa sa sitwasyong ito ang lakas ng loob ng pamahalaang China na iutos na pakawalan ang mga kababayan nilang walang habas na nang-aabuso sa kalikasan at yamang-dagat ng Pilipinas.
Dapat daw palayain ang mga mangingisdang killer ng mga pawikan dahil sa karagatan daw naman nila nanghuhuli ang mga ito.

Pero napanis lang ang laway ng China sa hirit na ito dahil natuloy ng lokal na awtoridad ang pagsasampa ng kaso laban sa mga mangingisdang Intsik na tirador ng pawikan. Bakit hindi sila doon sa karagatan na sakop nila utusan nila ang mga kababayan nilang magmasaker ng pawikan?
 O baka naman “extinct” na at sa drawing at picture na lang nila makikita ang pawikan nila dahil itlog pa lang ito ay tinitira na nila?

Hindi ito ang unang pagkakataon na may mga ma­ngingisdang Tsino na nahuling nangingisda sa karagatang teritoryo ng Pilipinas. Buti sana kung karaniwang pangingisda lang ang pakay nila, eh hindi.
Kung ano ang mga isda at yamang-dagat na ipinipreserba natin at pinaparami, iyon ang kanilang kinakana. Gaya na lamang ng mga pawikan at maging ang mga higanteng taklobo.

***

Napag-usapan ang “poaching”, hindi ba’t noon lang nakaraang taon ay may nasabat ding mga Tsino na nagpupuslit ng mga pongohin o anteater. Ang masaklap sa usa­ping ito, sa kabila ng paulit-ulit na pagkakahuli sa kanila, wala rin silang tigil sa panghihimasok sa ating teritoryo at gahasain ang ating likas na yaman.

Sa isang pahayag ng World Wildlife Fund (WWF), tinatayang nasa 900 dayuhang mangingisda na ang nahuli at nakasuhan dahil sa pangingisda sa karagatang sakop ng Pi­lipinas sa nakalipas na siyam na taon. At sa nasabing bilang ng mga dayuhan, mahigit 600 sa mga ito ay mga Chinese.

Mistulang kinukunsinti rin ng pamahalaang China ang ginagawa ng kanilang mga kababayan na manggahasa sa kalikasan.
Dahil sa napakaraming insidente na nasakote ang kanilang mga kababayan na may huling mga engendered animals sa kanilang bangka, kahit minsan ay hindi naibalita na kinondena ng liderato ng China ang ginagawa ng kanilang mga kababayan.

Kahit pa iginigiit ng pamahalaan ng China na sa kanilang teritoryo ng karagatan nanghuhuli ang kanilang mga kababayan, hindi nila dapat hayaan na abusuhin ng mga ito ang likas-yaman ng dagat, maliban na lang kung sadyang pinababayaan at pinapayagan nila ang hindi magandang gawain ng mga mangingisda.

Kasabay ng pagkondena sa ginagawang pambabarako ng China sa mga maliliit na bansa gaya ng Pilipinas at Vietnam sa usapin ng agawan ng teritoryo, dapat ding batikusin sa pinakamariing pahayag ang anumang gawain ng pang-aabuso sa mga yamang-dagat na ginagawa ng kanilang mga kababayan.
Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)