‘Wag kalimutan ang dahilan ng misyon
REY MARFIL
Sa showbiz,
may kasabihan na good or bad publicity is still a publicity. Pero sa public
service, mas maganda kung naipapaalam sa publiko ang mga magagandang nagawa ng
namamahala. Iyon nga lang, madalas na nababalewala ang mga positibong balita
dahil mas interesado ang publiko sa mga negatibong isyu katulad ng mga
iskandalo, intriga at trahedya.
Sabi nga ng
isang istambay sa kanto, kapag ang isang malinis na papel ay napatakan ng kahit
na kapirasong tintang itim, ang mas mapapansin ay ang tintang itim at hindi ang
nakapaligid dito na puti.
Mukhang
ganito ang nangyari sa plano ng Philippine National Police (PNP) nang isagawa
ng Special Action Force (SAF) ang misyon na dakpin ang mga matagal nang wanted
na terorista na sina alyas Marwan at Basit Usman sa Mamasapano, Maguindanao.
Tandaan
natin na wanted din sa ibang bansa si Marwan dahil sa mga ginawa nitong
pag-atake at pambobomba sa mga inosenteng sibilyan. Sa Bali bombing na lang sa
Indonesia, mahigit 200 na ang kanyang pinatay at maraming iba pa ang nasugatan.
Hindi pa kasama diyan ang pagtuturo niya sa ibang tao na gumawa ng bomba at
posibleng nakapaghasik na rin ng lagim sa Pilipinas at ibang bansa.
Gayundin
itong si Usman na isa ring kilabot na bandido na kasapi ng Abu Sayyaf.
Ngunit dahil
sa pagkamatay ng 44 na bayaning SAF, nakalimutan na ang positibong resulta ng
misyon -- napatay si Marwan. Bukod diyan, parang dagang nagtatago ngayon si
Usman, na balitang sugatan dahil sa ginawang misyon ng SAF.
Nakalulungkot
na hindi lubos na nabibigyan ng pansin ang magandang resulta ng misyon dahil
naputol na ang peligrong maaaring ihatid ni Marwan sa mundo. Kahit ang mga
bansa na may mga kababayan na nasawi sa Bali bombing, tila wala tayong narinig
o nabalitaan na natuwa sila sa pagkakapatay kay Marwan. Dahil nawala na si
Marwan, nakamit na nila ang hustisya at ito ay dahil sa ating mga bayaning SAF.
***
Pero dahil
sa mataas na emosyong hatid ng pagkakasawi ng maraming tropa ng gobyerno sa
naturang misyon at idagdag pa sa komplikadong istorya na kasama sa mga
nakabakbakan ng SAF ay ilang miyembro ng Moro Islamic Liberation Front, na
sana’y kakampi natin dahil sa usapang pangkapayapaan, natabunan na ang
pagkaka-‘bingo’ ng SAF kay Marwan -- na siyang puno’t dulo kung bakit nagpunta
sa Mamasapano ang ating mga pulis.
At siyempre,
hindi rin mawawala ang usaping pulitikal kung saan may mga taong maghahanap at
maghahanap ng butas upang idiin at ibato ang lahat ng sisi kay Pangulong Noynoy
‘PNoy’ Aquino sa nangyari kahit batid nilang wala naman sa kontrol ng Pangulo
ang galaw ng mga operatiba pagdating sa misyon.
Hindi naman
itinanggi ni PNoy na batid niya ang misyon dahil matagal nang hina-hunting ng
pamahalaan ang dalawang wanted na terorista. Base sa mga ulat, nagbigay ng mga
direktiba ang Pangulo sa naging lider ng Mamasapano mission. Kung may mga hindi
sinunod ang lider sa misyon at nagkaroon ng aberya sa pagpapatupad ng plano,
siguro naman ay malinaw kung sino ang dapat magpaliwanag nito.
Sana,
maliban sa paghahanap natin ng katarungan sa sinapit ng SAF 44, mabigyan din
natin ng pansin at importansya -- hindi lang dito sa Pilipinas kundi maging sa
ibang bansa -- ang tunay na dahilan ng pag-aalay ng buhay ng mga magigiting
nating pulis, ang putulin ang isa sa mga ugat ng terorismo sa mundo.
Kung hindi
napatay si Marwan at kung patuloy na pagala-gala si Usman, sino ang nakakaalam
sa mga posible nilang gawin? Lalo pa ngayon na lubhang bayolente at mapangahas
ang mga Muslim extremist na naghahasik ng kaguluhan sa iba’t ibang bahagi ng
mundo gaya ng ISIS.
Hindi natin
maiaalis na maghanap ng masisisi sa sinapit ng ating mga bayaning SAF 44,
subalit naging makabuluhan ang kanilang pag-aalay ng buhay na kasama sa
kanilang sinumpaang tungkulin na handang
mamatay para sa kaligtasan ng mga taong kanilang sinumpaang poprotektahan-- ang
mga mamamayan.
Laging
tandaan: “Bata mo ‘ko at Ako ang Spy n’yo.” (Twitter: follow@dspyrey)
No comments:
Post a Comment