Tamang paggasta!

Tamang paggasta!

REY MARFIL

Makatwirang itigil ng mga kritiko ng administrasyon ang paninira sa Presidential Social Fund (PSF) nang tawaging “presidential pork” para lamang desperadong isabit si Pa­ngulong Noynoy “PNoy” Aquino sa umano’y P10 bilyong pork barrel “scam”.

Hindi naman pork barrel ito at lubhang napakahigpit at kitang-kita kung saan napupunta ang mahalagang tulong katulad ng pagkakaloob ng suportang medikal at edukasyon, ayuda sa mga sugatang sundalo at naulilang pamilya ng mga namatay sa labanan at maraming iba pa.

Pinopondohan ng PSF ang socio-civic projects ng Office of the President (OP). Hindi nagbabago ang paninindigan ng Pangulo sa usapin ng “transparency at accountability” sa pamahalaan. Talaga namang imposible na isipin kahit man lamang sa panaginip na gugugulin niya sa maling paraan ang PSF at iba pang lump sum funds.

Nag-ugat ang umano’y pork barrel scam sa transaksyon ng grupo na pinangungunahan ni Janet Lim-Napoles, itinurong utak ng dating mga kasamahang sina Benhur Luy at Merlina Suñas sa likod ng umano’y sindikato na naglalagay ng pork barrel sa pekeng non-government organizations (NGOs).

Hindi gumagamit ang Punong Ehekutibo ng foundations, lalung-lalo na ang pekeng NGOs ni Napoles kaya hindi dapat kinakaladkad ang PSF sa iskandalo.

Sa katunayan, ibinalik pa nga ni PNoy ang pamamahala ng PSF at iba pang special funds sa Presidential Management Staff (PMS) upang matiyak ang transparency sa paggugol ng pondo. Patutunayan din ng mataas na approval at trust ratings ng Pangulo na walang iregularidad sa paggugol niya ng PSF at iba pang special funds.

Pero pilit talagang naghahanap ng putik ang kanyang mga kritiko kahit wala namang basehan ang mga ipinupukol ng mga ito katulad ng isyu sa PSF para lamang sirain ang imahe at kredibilidad ng Pangulo.

Ngunit hindi kakagatin ng publiko ang ganitong mababang uri ng gimik dahil talaga namang walang basehan ang mga batikos.

***

Sa ibang isyu, panibagong good news ang naging kautusan ni PNoy sa Department of Budget and Management (DBM) na ilabas ang P2.86 bilyong pondo para sa Department of the Interior and Local Government (DILG) upang maitaas ang antas ng kakayahan ng Philippine National Police (PNP).

Gagamitin ang pondo sa Philippine National Police Operational Transformation Plan ng DILG. Kabilang sa mga popondohan sa ilalim ng upgrade plan ang pagbili ng 1,000 patrol jeeps; 13,597 assault rifles at 4,997 mobile videos.

Magkakaroon din ng P344 milyong pondo para sa bahagyang pagkumpuni at pagpintura ng 810 mga istasyon ng pulisya, pagbili ng M4 magazines at kits para sa PNP Maneuver Units.

Naglaan din ang DBM ng P655 milyon para sa paglikha ng bagong posisyon at pagkuha sa serbisyo ng 7,439 non-uniformed personnel na itatalaga sa mga tanggapan sa rehiyon ng PNP. Itatalaga ang bagong mga kawani para gawin ang mga trabahong administratibo sa PNP.

Naunang binanggit ang “capability upgrade” ng PNP sa State-of-the-Nation Address (SONA) ni PNoy noong Hulyo. Inaasahang malaki ang maitutulong ng bagong kukuning mga empleyado para saklolohan ang pangangailangan ng publiko.

Makikita rin ang sensiridad ni PNoy sa pagtiyak na makukuha ng PNP ang kailangan nitong ayuda upang maging epektibo at mahusay ang kanilang pagresponde at pagsugpo laban sa mga masasamang-loob.

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Napuno ang salop!

Napuno ang salop!

REY MARFIL

Isang magandang layunin na binaboy ng mga nag-aakalang kanila ang pera ng bayan. Ganyan ang nangyari sa pork barrel fund ng mga mambabatas, na tinatawag ding Priority Development Assistance Funds (PDAF), na da­ting Countrywide Development Funds o CDF.

Taong 1990s nang ipatupad ang CDF na ang hangarin ay mabigyan ng suporta ang mga mambabatas sa mga proyekto at programa na kailangan ng kanilang mga kababayan. Kung minsan kasi, dahil sa iringan sa pulitika ng mga lokal na opisyal sa isang lalawigan, napagkakaitan ng pondo ang isang distrito kung hindi nito kaalyado ang gobernador o alkalde.

Maganda ang intensiyon ng CDF na kalaunan ay naging PDAF, na naging pork barrel matapos unti-unti nang mababoy ang implementasyon ng pondo. Ang mga mambabatas na dapat mag-isip ng magandang proyekto sa kanilang mga kababayan, ilan sa kanila, tila ang pagkakakitaan na ang naging prayoridad.

Tulad ng sinabi ni Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino sa kanyang talumpati, tila ang akala ng ibang mambabatas, kanila ang pera ng bayan na puwede nilang gastusin kung saan nila gusto. Pero ang masaklap nito, ang iba pa nga, hindi na ginagastos ang pero kundi nais na lamang ibulsa.

Ang reklamo ni Mang Gusting: Nakaka-high blood naman talaga at masakit sa batok ang mga naglalabasang datos tungkol sa laki ng pondo mula sa PDAF na sinasabing nasayang batay sa pag-aaral ng Commission on Audit (COA).

Mukhang wala ring basehan ang paniwala ng ilan na sadyang pinuntirya lang ng COA ang administrasyong Arroyo dahil ang naging pakay ng special audit ng paggamit ng PDAF ay 2007 hanggang 2009. Bakit hindi raw isinama ang 2010 hanggang 2012?

Paliwanag ng COA, sinimulan nila ang pag-aaral sa PDAF noong 2010, na unang taon pa lamang ni PNoy bilang Pangulo ng bansa nang mahalal siya noong May 2010 presidential elections.

At kung titingnan ang kapal ng libro na naglalaman ng resulta ng special audit ng 2007-2009, sadyang hindi madali ang ginawang pagsusuri sa detalye ng mga ginastusan ng pondo, at mga non-government organization o NGO na umano’y pinagdaanan ng mga pondo. 

Kung inabot ng may dalawang taon ang pagsusuri sa PDAF ng 2007-2009, aba’y baka patapos na ang termino ni PNoy sa 2016 kapag isinama pa sa special audit ang 2010 hanggang 2012. Kung ganu’n ang mangyayari, baka hindi na mailatag ni PNoy ang mga plano niyang reporma at pinahigpit na mekanismo sa paggamit ng PDAF upang hindi na maabuso ng ilang mambabatas.

***

Napag-usapan ang pork barrel, isang malaking protesta ang ginawa kontra sa pork barrel fund. May dahilan ba para mangamba rito si PNoy? Natural wala. Ang protesta ay laban sa pang-aabuso sa pondo ng bayan, na siya rin namang adbokasiya ng pamahalaang Aquino sa ilalim ng panawagan na “daang matuwid”.

Sadya yatang pinag-adya ng tadhana na mangyari at umalingasaw ang baho ng PDAF sa ilalim ng termino ni PNoy. Sa ilalim ng kanyang pamamahala, nagkaroon ng pagkilos para maituwid ang mali.

Ang hirit nga ni Mang Kanor: Hindi kagaya sa ibang nagdaang administrasyon na ilang linggo o buwan lang na pag-uusapan pero sa paglipas ng panahon ay tuloy ang happy-happy sa kaban ng bayan kaya nawawalan ng pag-asa ng pagbabago ang mga tao.

Asahan natin sa ilalim ng kasalukuyang gobyerno ni PNoy, may pagbabagong magaganap sa paggamit ng pondo ng mambabatas na tiyak na hindi ikatutuwa ng mga nanlalapastangan sa kaban ng bayan.

Laging tandaan: “Bata mo ‘ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

‘Di magnanakaw si PNoy! REY MARFIL

‘Di magnanakaw si PNoy!

REY MARFIL

Ngayong nagdesisyon na si Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino na buwagin na ang sinalaulang Priority Development Assistance Fund (PDAF) o Pork Barrel funds, tila may mga taong naghahanap ng damay at pinupuntirya ang President Social Funds (PSF).

Ang PSF ay pondo ng Pangulo na maihahalintulad sa perang nakatabi sa isang bahay o opisina at naka-steady lang para may mabunot o magamit kapag nagkaroon ng biglaang pangangailangan. 

Pero hindi naman basta-basta lang na magagamit ang PSF dahil mayroon din itong mga espisipiko o partikular na programa na paglalaanan. Ilan diyan ang calamity fund sakaling may manalasang bagyo o lindol; contingency fund sakaling magkaroon ng problema sa ibang bansa na may Pinoy na kailangang ilikas; pension funds; pambayad sa utang at iba pa.

Sabi ng ilang pumupuna sa PSF, dapat din daw buwagin ang pork barrel ni PNoy gaya ng pagbuwag sa PDAF ng mga mambabatas na pinaniniwalaang kinukurakot lang. Mas makabubuti raw na alisin na lahat ang pork barrel at isama ang PSF ng Pangulo.

Ang tanong, sino ang sisisihin kapag hindi nakatugon ang Pangulo sa pangangailangan ng mga taong nasalanta ng bagyo, baha, landslide o iba pang uri ng delubyo. Lalo na ngayon na mas nagiging malalakas at mapaminsala ang mga bagyo dahil sa climate change.

Mahirap din ang mungkahi ng ilang nagmamagaling na i-itemized na sa badget o ilatag na kaagad kung magkano ang pondo na ilalagay sa isang partikular na paglalaan para daw hindi na lump sum o malakihang pondo.

Aba’y kahit sino yatang pinakamagaling na tao sa PAG­ASA o Phivolcs ay hindi mahuhulaan kung ilan ang bagyong darating, o kung may tatamang lindol, at kung ilan ang masasalanta o magiging biktima ng kalamidad na dapat tulungan.

Magtataas kaya ng kamay ang mga nagmamarunong na sila ang dapat sisihin kapag may mga OFW na naipit sa ibang bansa na may digmaan dahil sa gusto nilang alisin ang PSF at walang mapagkunan ng pondo ang lider ng bansa?

***

Napag-usapan ang “pag-astang henyo” ng ilang mga nagsilbing tresurera at eksperto sa ekonomiya, saan naman magrereklamo ang mga magreretiro at umaasa ng kanilang pensyon kapag hindi na iyon maibibigay ng Pangulo? O kaya naman, sino ang mga mananagot sa mga local government unit kapag naghanap sila ng kanilang Internal Revenue Allotment (IRA) na nakapaloob din sa PSF na sinasabing pork barrel ng Pangulo.

Sa isyung ito ng alegasyon ng pagsasamantala ng ilang mambabatas sa kanilang pork barrel funds, tandaan na kumilos si PNoy upang maituwid ang mga kamalian na nangyari pa sa nakaraang administrasyon na naging maluwag sa pondo ng PDAF dahil sa hangaring magtagal o hindi mapatalsik sa kapangyarihan ng mga mambabatas sa paraan ng impeachment.

Kabilang sa mga pangunahing hakbang upang mapangalagaan ang pondo ng bayan na ginawa ni PNoy ay magpatupad ng mga reporma at higpitan ang patakaran sa pagpapala­bas at paggamit ng pondo.

Reporma na siguradong aangalan ng mga mawawalan ng pakinabang sa PDAF na inakala nilang pera nila.

Sa mga kritiko at nagmamarunong sa usapin ng PSF na pilit nilang inihahambing sa pork barrel funds o PDAF, dapat itigil na nila ang ginagawang paglilinis sa isyu. Ang problema sa PDAF ay hindi mismo ang PONDO kundi ang mga mambabatas na umabuso sa pera ng bayan.

Hindi mangyayari ‘yan sa PSF dahil ang pondo ay nasa tanggapan ng Pangulo at kailanman ay hindi aabusuhin ni PNoy ang pera ng bayan dahil hinding-hindi niya sisirain ang malinis na pangalan ng kanyang mga magulang at sari­ling pangalan.

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Bawal muna ang pork!

Bawal muna ang pork!

REY MARFIL

Parang telenobelang inaabangan ng publiko ang mga bagong balita tungkol sa iskandalo ng Priority Development Assistance Fund (PDAF) o pork barrel funds. At tulad ng mga soap opera, may mga bagong twist sa istorya na dapat laging inaabangan.

Magmula sa umano’y kidnap o illegal detention case kay Benhur Luy laban kay Janet Lim-Napoles, naungkat ang sinasabing P10 bilyong anomalya sa PDAF at mga bogus na non-governmental organization (NGOs) na pinaglaanan daw ng pondo ng mga mambabatas.

Sa mga naglabasang balita, itinanggi na ni Napoles na idinetine nila si Luy, maging ang alegasyon na sangkot siya sa sinasabing pork barrel scam at mga pekeng NGO. At mula nga rito, marami pang mga bagong pahayag ang naglalabasan mula sa ating mga opisyal.

At gaya ng telenobela, natural na mayroon ding kanya-kanyang pananaw ang mga tagasubaybay sa usapin ng PDAF. May ilan na nagsusulong na itigil na ni Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino ang pagpapalabas ng pondo sa mga mambabatas.

Gayunpaman, nagsalita na ang Pangulo na mas nanaisin niya na repasuhin at pagbutihin ang pagpapalabas at paggamit ng PDAF, at ang pagsala sa mga NGO na napagkakalooban ng alokasyon ng mga mambabatas.

Base kasi sa ipinalabas na ulat ng Commission on Audit (COA), may mga insidente na kung hindi man peke ang NGO, lumilitaw na konektado sa mambabatas ang NGO o foundation na pinopondohan ng ilang mambabatas.

Pero hindi naman nangangahulugan na may katiwalian na kaagad sakaling ilaan ng isang mambabatas ang kanyang pork barrel sa napiling NGO na may koneksyon sa kanyang pamilya, kamag-anak o kaibigan.

***

Napag-usapan ang pork barrel, simple lang naman ang paliwanag ni PNoy kung bakit hindi siya pabor na tuluyang ibasura ang PDAF at ipaubaya na lamang sa pambansang pamahalaan ang pamamahala sa mga proyekto o programa na pang-distrito.

Bilang isang dating kongresista at senador na mayroon ding alokasyon noon ng PDAF, batid ni PNoy ang benepisyo at kabutihang dulot ng pondo sa nasasakupan ng isang mambabatas. Dahil sila ang mas malapit sa kanilang mga kababayan, higit nilang alam kung ano ang pangangailangan ng mga tao sa kanilang lugar.

Kung mayroon mang iilan na mambabatas na inaakusahan ng maling paggamit ng PDAF, marami rin naman ang mga mambabatas na wasto, tama, at tunay na may malasakit sa kanilang mga nasasakupan na pinaglalaanan nila ng tamang prog­rama at proyekto mula sa pork barrel funds.

Hindi ba’t mas makabubuti nga naman na tapalan ang mga butas na ginamit na daanan ng mga mambabatas para makapagpalusot ng kanilang alokasyon, kaysa tuluyang alisin ang pondo at isamang magdusa ang mga mambabatas at kanilang mga kababa­yan na tunay at naaayon sa batas ang paggamit ng kanilang PDAF.

Sa ngayon, sinabi ni PNoy na pansamantalang itinigil na muna ng Department of Budget and Management (DBM) ang pagpapalabas ng alokasyon ng PDAF hangga’t hindi pa natatapos ang imbestigasyon tungkol sa kontrobersya, pati na rin ang mga ginagawang reporma sa sistema at patakaran sa paggamit ng pondo.

Bukod pa diyan ang inihahandang kaso ng Department of Justice sa mga mambabatas at indibidwal na mapapatunayang nagkasala sa pagwawaldas ng pondo ng bayan sa PDAF.

Tingnan na natin ang positibong bahagi sa paglabas ng iskandalo ng PDAF, kung maaayos na ang mga butas at magagamit na ng tama ang pondo, hindi ba’t malaking pakinabang ang hatid nito sa mga tao?

Mas mabilis na serbisyo na hatid ng mga mambabatas kaysa hintayin pa ang aksiyon ng pambansang gobyerno.

Bukod pa diyan, baka wala ring maganap na pagbabago sa PDAF kung nangyari ang pagkakabisto ng iskandalo nito sa panahon ng ibang administrasyon.

Pero dahil nahalungkat ang mga sinasabing butas sa PDAF sa ilalim ng administrasyon ng daang matuwid ni PNoy, tiyak na magkakaroon ito ng tunay na reporma, at tiyak na susuportahan ng kanyang mga “Boss”, ang mamamayan.

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Alis-kalawag!

                                   Alis-kalawag!
                          Rey Marfil/Spy on the Job

Kung may mga kawawang kawani ng gobyerno, isa na rito malamang ang ating mga pulis o alagad ng batas. Ba­kit ‘ka ninyo? Aba’y sa paglipas ng mga panahon, kung anu-anong patutsada ang ibinato na sa kanila -- pulis patola, pulis matulis, pulis sa ilalim ng tulay, at maging iskalawag.

Dahil laging nasa kalye ang mga pulis upang humaharap sa pang-araw-araw na mga problema ng mga Pinoy magmula sa mga karumal-dumal na krimen, hanggang sa mga mandurukot at mga pasaway na lumabag sa batas trapiko, natural din na sila ang laging nakikita ng mga tao.

Kaya naman hindi kataka-taka kung lumabas sa isang survey na nagsasabing ang kapulisan ang pinaka-tiwaling ahensya sa gobyerno. Pero kung tutuusin, maliit na bahagi lang ng buong puwersa ng kapulisan ang nasasangkot sa mga kalokohan.

Para bang isang buong bond paper na kapag nilagyan mo ng isang maitim na tuldok ng ballpen, tiyak na ang agad mong mapapansin ay ang maitim na tuldok, pero mawawala sa isip mo ang kabuuan ng “maputing” bond paper.

Sa ngayon, higit na nabibigyan ng atensyon sa mga balita ang ilang bugok na pulis na nasasangkot sa mga kalokohan at nag-aastang kriminal na sila nilang dapat na hinuhuli. Mayroon ding ilang alagad ng batas na nagmimistulang hukom at sila na ang nagpapataw ng parusang kamatayan sa kanilang hinuhuli. At siyempre, hindi rin nawawala ang mga pasimpleng na­ngongotong sa mga motorista at iba pang uri ng delihensiya.

Pero sabi nga natin, ang mga negatibo ang madalas na nababalita pero hindi masyadong napapansin ang magagandang nagagawa rin ng ating mga awtoridad. Mabuti na nga lang sa ilang talumpati ni Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino, nabibigyan niya ng pansin ang kadakilaan ng ating mga pulis.

***

Napag-usapan ang pagbibigay-pansin ni PNoy -- sila ang mga tunay na alagad ng batas na handang isakripisyo ang sariling buhay sa ngalan ng kanilang sinumpaang tungkulin na ipatutupad ang batas para sa kaligtasan ng mga mamama­yan. Mga pulis na itinuturing na karangalan ang magkaroon ng “chapa”, at hindi “lisensiya” para mang-abuso gaya ng ginagawa ng mga bugoy na iskalawags.

Sa ilalim ng administrasyon ni PNoy, dapat humugot ng panibagong pag-asa at inspirasyon ang ating mga pulis dahil sa ipinakikita niyang suporta. Katunayan, naka-ready na ang P2 bilyong pondo na bahagi ng P9 bilyong modernization prog­ram para sa Philippine National Police (PNP).

Ang naturang bahagi ng pondo ay gagamitin sa mga karagdagang kagamitan ng pulis para sa sandata, komunikas­yon, dagdag na tauhan at iba pa. Bukod pa diyan ang nauna nang ipinamahagi ng pamahalaan na mahigit 37,000 baril na Glock 17 9-mm para sa ating mga pulis. Kung hindi man nawala na, tiyak na iilan na lang siguro ang matatawag na pulis-patola o iyong mga batuta lang ang sandata.

Kung sabagay, kung may nababalita mang mga pulis na nasasangkot sa kalokohan, nangyayari ito dahil naisusumbong sila o kaya naman ay nahuhuli rin ng mismo nilang mga kabarong pulis. Magandang indikasyon na nagpapakita na walang pagtatakipan na nangyayari sa PNP.

Kailangan lang sigurong pag-ibayuhin pa ng mga “good cop” ang kanilang powers para maimpluwensyahan kung hindi man matakot ang mga iskalawags para magpakatino sila o tuluyan na lamang silang umalis sa serbisyo at mag-full-time na kriminal na lamang.

At sa panahon ngayon na marami pa ring kampon ni “Ta­ning” na naghahasik ng lagim sa mga mamamayan, dapat pag-ibayuhin ng mga pulis na alagad ng “kabutihan” ang kanilang kampanya para mabura ang “tuldok na itim” at mangibabaw sa paningin ng tao ang “kaputian” ng ating mga alagad ng batas.

Laging tandaan: “Bata mo ‘ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Tagumpay!

Tagumpay!

REY MARFIL

Panibagong tagumpay na naman sa pagkakaloob ng serbisyong pang-kalusugan ang desisyon ni Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino sa pamamagitan ng Department of Budget and Management (DBM) na ipalabas ang P2.8 bilyong pondo sa Department of Public Works and Highways (DPWH) para sa konstruksyon at pagkumpuni ng pampublikong mga ospital sa buong bansa.

Bahagi ang pondo ng ipinapatupad na Health Facilities Enhancement Program (HFEP) sa ilalim ng Department of Health (DOH). Layunin ng inilalaang pondo na palakasin ang pagkakaloob ng serbisyong pang-kalusugan ng admi­nistrasyong Aquino sa publiko.

Hindi naman nakakapagtaka ito dahil sa pangako at pagiging sensitibo ni PNoy sa pangangailangan sa kalusugan ng maraming Filipino. Bahagi ang programa para makamit ang tinatawag na Millennium Development Goals sa lara­ngan ng pagbibigay ng serbisyong pang-kalusugan sa publiko sa 2015.

Dahil sa pagpapaunlad ng rural health centers, matitiyak natin na mabibigyan ang ating mga kapamilya ng mas maayos na serbisyong pang-kalusugan at iba pang emergency services mula sa iba’t ibang panig ng bansa.

Kasama rin sa hangarin ng HFEP na maitaas ang antas ng imprastraktura at mga kagamitan sa pampublikong health facilities sa buong bansa.

Kabilang dito ang 512 regional health units (RHUs), 363 barangay health stations (BHSs), 147 district hospitals at 20 provincial hospitals.

Pauunlarin din ng proyekto ang BHSs at RHUs upang makapagbigay ng pangunahin at komprehensibong emergency obstetric at newborn care services para mabawasan ang maternal mortality.

Karagdagan ito sa pagpapayaman ng BHSs at RHUs para matulungan ang nursing students, makapagbigay ng hospital-grade services at mabawasan ang sobrang pasyente sa pangunahing pampublikong mga ospital.

Positibo ako sa tulong ng pagsusumikap ni PNoy, magpapatuloy ang mabuting serbisyong pang-kalusugan para sa mga Filipino.

***

Napag-usapan ang good news, bumaba sa tinatayang 200,000 pamilya ang ikinokonsidera ang mga sarili bilang mahirap sa nakalipas na tatlong buwan base sa pinakabagong survey ng Social Weather Stations (SWS).

Ayon sa pambansang survey na isinagawa mula Hunyo 28 hanggang 30 sa hanay ng 1,200 respondents, tinatayang 10.4 milyong pamilya o 49% ang nagsabing mahirap. Bumaba ito kumpara sa tinatayang 10.6 milyong pamilya o 52% na naitala noong nakalipas na Marso.

Nakita rin ng SWS na mas maganda ang 49 porsiyentong average na kahirapan ngayong taon kumpara sa naitalang 52%. Lumalabas din sa survey ng SWS na malawakan ang pagbaba ng kahirapan base sa naitalang mga resulta sa Metro Manila, Luzon, Visayas, at Mindanao.

Naitala ang pinakamataas na pagbaba ng self-rated poverty sa Visayas mula 65 porsiyento noong Marso tungong 57% ngayong Hunyo. Sumunod dito ang Mindanao na naitala ang 47% kahirapan kumpara sa 53% noong Marso.

Bumaba rin ang kahirapan mula 42% patungong 40% sa Metro Manila at mula 50% tungong 48% sa kabuuan ng Luzon.

Nangangahulugan na ginagawa ni PNoy ang lahat ng magagawa nito upang masuportahan ang mga mahihirap sa tulong ng mabubuti at magagandang mga programa katulad ng Conditional Cash Transfer (CCT).

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Gumagawa ng paraan!

Gumagawa ng paraan!

REY MARFIL

Tama ang posisyon ng Malacañang na magkaroon ng malalim na koordinasyon sa Kongreso upang matiyak ang mas tama at mahigpit na paggamit ng pork barrel ng mga mambabatas matapos sumabog ang P10-bilyon na umano’y anomalya sa paggastos ng nasabing pondo.

Hindi ito ang unang pagkakataon na naharap sa ganitong krisis ang Kongreso. Ngunit sapul nang maluklok si Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino sa kapangyarihan noong Hunyo 30, 2010, isinulong niya ang limitadong paggamit ng pork barrel para masiguradong hindi ito magiging ghost projects.

Nasaksihan naman ng publiko ang mga reporma para matiyak na malilimitahan ang mga anomalya sa paggamit ng pork barrel kung hindi man tuluyang matitigil. At siguradong magtatagumpay si PNoy at mga mambabatas sa mabuting hangarin nilang matiyak na hindi nasasayang ang kahit isang sentimo ng pampublikong pondo na napupunta sa pork barrel.

Maganda rin ang paniniyak ng administrasyon na magiging parehas at walang kikilingan ang isinasagawang imbestigasyon ng National Bureau of Investigation (NBI) kaugnay sa umano’y iregularidad sa pork barrel.

***

Sa good news, hindi ba’t kapuri-puri ang maigting na determinadong hakbang ng administrasyong Aquino na palakasin ang kakayahan ng bansa na bantayan ang ating katubigan sa kabila ng limitadong pondo matapos dumating sa bansa si BRP Ramon Alcaraz, ang ikalawang Hamilton-class cutter mula sa United States (US).

Malinaw na hindi pag-aaksaya ng pondo ang pagbili ng pamahalaan sa BRP Ramon Alcaraz lalo pa’t tumitindi ang pangangailangan ng Pilipinas upang bantayan ang teritoryo at protektahan ang mamamayan, katulad ng mga mangingisda. Higit sa lahat, magagamit din ito sa search and rescue operation sa panahon ng kalamidad.

Bagama’t magastos ang pamumuhunan sa ganitong aspeto ng depensa ng bansa at mayroong mahahalagang mga pangangailangan na dapat pondohan sa larangan ng pangunahing serbisyo at edukasyon, malaki ang maitutulong nito para labanan ang patuloy na pangbu-bully sa West Philippine Sea ng isang naghahari-hariang bansa.

Malaking tagumpay sa modernisasyon ng Philippine Navy (PN) ang pagdating sa bansa ng barko sa tulong ng pagsusumikap ni PNoy; malinaw ang pagtugon ng Pa­ngulo sa matagal nang problema ng Hukbong Sandatahan.

Ikinokonsidera si Pangulong Aquino na lider na naglaan ng malaking pondo para sa depensa ng bansa kumpara sa ibang naging Presidente kahit papasok pa lamang ng apat (4) na taon ang kanyang panunungkulan.

Lagi nating iisipin na pinakamabuting kasangkapan laban sa mga mananakop ang presensiya ng militar. Kalimutan na rin natin ang mga kritiko na nagsasabing hindi uubra ang bagong dating na Hamilton-class cutter kumpara sa makabagong barkong pandigma ng kalapit-bansa.

Ang mahalaga, hindi natutulog sa pansitan si Pa­ngulong Aquino at gumagawa ng mga paraan at hakbang upang matiyak na magkakaroon ng lakas ang ating militar.

Laging tandaan: “Bata mo ‘ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Magbayad ng tama!

Magbayad ng tama!

REY MARFIL Huwag magtaka kung may makikitang abogado, accountant at doktor na nakayuko ang ulo kapag may nakakasalubong na titser. Ang dahilan malamang, hindi nagbabayad ng tamang buwis si Attorney, si Accountant, at si Doc. Sa isang ulat kasi na lumabas kamakailan, ibinisto ng Department of Finance (DOF) at Bureau of Internal Revenue (BIR) na lumilitaw na mas malaki pa ang binabayarang buwis ng mga mararangal nating guro, kaysa mga naturingang propesyunal pa man din. Ginamit na halimbawa ng DOF at BIR ang buwis na binayaran ng mga doktor, accountant at abogado sa Makati noong 2012, kumpara naman sa buwis na ibinabayad ng mga pampublikong guro. Aba’y mantakin ninyo ba naman na lumitaw na 54% ng mga self-employed doctor, lawyers at accountants sa Makati ay nagbayad lamang ng kanilang buwis na hindi hihigit sa P35,000 noong 2012. Ang naturang ibinayad na buwis ng mga nabanggit na propesyunal ay mas maliit pa sa binayarang buwis na P35,952 ng isang guro na sumasahod ng P21,500 bawat buwan. Para sa mga karaniwang manggagawa na tapat sa pagbabayad ng buwis, masakit sa batok at nakaka-high blood na malaman na kung sino pa ang malalakas kumita ay sila pang malakas ding magpalusot sa kanilang obligasyon sa bayan. Sa ipinalabas na anunsyo ng DOF, umabot sa 318 ang bilang ng mga accountant na nagbayad ng kanilang buwis sa Makati noong nakaraang taon. Ang may pinakamalaking binayaran sa kanila ay umabot sa P4 milyon, at may isang nagbayad lamang ng pinakamababang P120. Sa 534 abogado naman sa Makati, isa sa kanila ang nagbayad lamang ng P200 sa buwis, at may isa pa na nagbayad ng P475. Habang sa hanay ng mga doktor, may nagbayad naman ng P10 at P82.50 sa kanilang buwis. Hindi kaya nakakahiya sa mga ito na nalagasan ng barya ang kanilang pitaka? Kaya tama lang ang sinabi ni BIR chief Kim Henares na dapat mahiya sa kanilang sarili (na kung tutuusin ay sagad to the bones dapat sa hiya) ang mga propesyunal na ito na nagpapalusot sa binabayaran nilang buwis. *** Napag-usapan ang tamang pagbabayad ng buwis, hindi rin nakakatawa, bagkus ay nakakahiya ang sinabi ng pangulo ng Philippine Medical Association (PMA) na mayroon lamang silang mga miyembro na sadyang malilimutin at mahina sa math pagdating sa pagbabayad ng buwis. Hindi na lingid sa kaalaman ng marami at naibalita na rin noon na mayroong mga doktor na hindi nagbibigay ng resibo sa kanilang pasyente kaya nagagawa nilang magpalusot sa binabayarang buwis. Samantalang ang mga accountant, dahil mahusay sila sa numero ay iniisip siguro nila na kaya nilang paikutan sa pagkuwenta ang BIR. Gayundin siguro ang nasa isip ng mga abogadong hindi nagbabayad ng tamang buwis, na naniniwala sa kanilang sarili na kaya nilang paikutan ang batas. Marahil ay panahon na para seryosohin ng BIR ang paghahabol sa mga propesyunal na magulang sa binabayarang buwis. Kailangan lang sigurong magpakita ng “sampol” ang gobyerno at kasuhan ang mga ito para makita nilang seryoso ang kampanya ng gobyerno. Tiyak na magiging magandang eksena sa balita kapag ipinarada ang mga doktor, abogado at accountant na nagpapalusot sa kanilang buwis. Malay natin, ang abogado ang hahawak sa kaso ng doktor, at ang doktor ang titingin sa accountant kapag inatake ito ng altapresyon sa nerbiyos. Iyon nga lang, dapat magugulang sila sa pera, baka hindi sila magkasundo sa sisingilin nilang professional fee sa isa’t isa. Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Di tantanan!

Di tantanan!

REY MARFIL

Sa loob lamang ng halos dalawang (2) linggo, dalawang (2) magkasunod na pagpapasabog ang naganap sa Mindanao na ikinasawi ng 17 katao at ikinasugat ng mahigit 60 iba pa. Isa itong karumal-dumal na krimen na dapat pagtulungan ng lahat upang malutas.

July 26, habang nagpapalipas ng magdamag ang marami nating kababayan sa Cagayan de Oro na kinabibilangan ng mga medical practitioner, isang malakas na pagsabog ang yumanig sa paligid na naging dahilan ng pagkasawi ng walo katao at ikinasugat ng mahigit 30.

Habang patuloy ang imbestigasyon at pagtugis ng mga awtoridad sa mga posibleng may kagagawan ng pag-atake sa CDO, isa namang pinaniniwalaang car bomb ang sumabog sa isang busy street sa Cotabato City na ikinasawi na ng siyam (9) na katao at ikinasugat ng may mahigit 30 iba pa.

Sa lakas ng uri ng pampasabog na ginamit sa dalawang pag-atake, hindi lang magdulot ng takot ang pakay ng mga may pakana nito. Nais nilang maghasik ng lagim at kumitil ng kahit ilang buhay. Wala silang pakialam sa mga inosenteng madadamay.

Kinondena ni Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino ang mga pag-atake at nangakong hindi titigil ang kamay ng batas hangga’t hindi nila nahuhuli ang mga dapat managot sa krimen. Maraming teorya at espekulasyon na naglalabasan tungkol sa magkahiwalay na pagsabog.

May mga nagtatanong kung konektado ba o isang grupo lang ba ang nasa likod ng pagsabog sa Cagayan de Oro at Cotabato? May nangangamba kung mga teroristang grupo ba ang nasa likod ng mga pag-atake at baka may susunod pa.  

Kaya’t hindi maiwasang magsulputan ang “Tropang Hapon”, as in sina “Kuro-kuro at Haka-haka” -- nandiyan kasi ang hinala na baka parehong away-pulitika ang motibo sa magkahiwalay na pag-atake dahil nagkataon na may mga pulitiko sa lugar ng pinangyarihan ng mga pagsabog. 

***

Napag-usapan ang mga “kuro-kuro at haka-haka”, siyempre hindi rin mawawala ang posibilidad na baka pa­kana lang ng grupong tutol sa peace negotiation ng pamahalaan at Moro Islamic Liberation Front (MILF) ang pagpapasabog para manggulo.

Pero anuman ang dahilan at motibo, may mga buhay na nawala at nasaktang mga inosente sa dalawang insidente ng pagpapasabog na dapat mabigyan ng hustisya. Nangako si PNoy na gagawin ang lahat para mahuli sa tamang panahon ang mga may kasalanan.

Kung may katotohanan sa hinala ng mga awtoridad na may grupong nagpapabayad para gumawa ng mga ganitong uri ng bomba, lalong dapat bilisan ang paghuli sa kanila upang hindi na makakuha pa ng “kliyente” na magpapagawa sa kanila ng bomba. 

Sa lakas ng uri ng bomba na sumabog, higit na nakakatakot ito kung kagagawan pa lamang ng mga kriminal at hindi pa mga terorista.

Sa ngayon, mayroon na umanong ilang suspek na nadakip ang mga awtoridad sa nangyaring pagpapasabog sa Cagayan de Oro. Samantala, may mga “suspek” na rin ang mga awtoridad sa Cotabato bombing pero hindi pa sila dinadakip.

Sa ganitong uri ng barbarikong pag-atake, dapat magtulungan ang lahat Kristiyano man o Muslim sa pagbibigay ng impormasyon sa mga awtoridad para sa mabilis na ikalulutas ng krimen. Kung hahayaan itong lumipas at maisama lang sa listahan ng mga hindi nalulutas na kaso ng pagpapasabog, paulit-ulit pa itong mangyayari at dadami pa ang buhay na mapipinsala.

Bukod dito, dapat ding magtulungan ang lahat sa pagiging mapagmatyag at gamitin ang social media sa pagpapakalat ng anumang impormasyon para mapigil at hindi na maisakatuparan ang mga pag-atake. Ipakita natin na higit na marami ang mga taong naghahangad ng katahimikan sa ating bayan.

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Nagmamalasakit!

Nagmamalasakit!

REY MARFIL Magandang balita ang pagtanggap ng Technical Education and Skills Development Authority (TESDA) sa nakumpiskang mga troso ng Bureau of Customs (BOC) na gagamitin sa produksyon ng armchairs o upuan ng mga bata sa mga pampublikong paaralan. Umabot sa kabuuang 280,000 board feet ng lauan lumber ang ibinigay sa PNoy Bayanihan Production Site sa TESDA Complex sa Taguig City. Nakaraang taon, tinanggap ng TESDA ang 26,166 piraso ng troso na ginamit sa paggawa ng mga upuan. Sinaksihan ang pagkakaloob ng troso nina Secretary Joel Villanueva, TESDA director general; Customs Commissioner Ruffy Biazon; Environment Assistant Secretary Marcial Amaro at iba pang mga opisyal ng ahensya. Malinaw na mapapaligaya ng mga trosong ito ang mga mag-aaral na magkakaroon ng upuan para makadalo sila sa klase nang maayos. Sa pamamagitan ng eksperto at bihasang kakayahan ng mga manggagawa ng TESDA sa ilalim ni Villanueva, mapapakinabangan ang mga nakumpiskang mga troso sa dekalidad na furniture para masolusyunan ang kakapusan ng upuan sa bansa. Lumagda ang TESDA sa isang memorandum of agreement sa Department of Education (DepEd), Philippine Amusement and Gaming Corporation at Department of Environment and Natural Resources para sa PNoy Bayanihan Project na naglalayong pabilisin ang produksiyon ng mga kagamitan sa eskwelahan gamit ang nakumpiskang mga logo. Naglagay ang TESDA ng ilang mga lugar para sa produksiyon ng mga upuan kung saan nagtutulung-tulong ang mga nagsipagtapos ng programa sa ahensya sa mabuting layunin. Sa gawaan sa CARAGA, nakagawa ito ng 34,186 armchairs na naibigay sa DepEd. Sa Taguig naman, nakalikha dito ng 2,500 armchairs na nakahanda nang ipamahagi at karagdagang 2,500 pa ang target na gawin sa katapusan ng Hulyo. *** Malinaw ang paninindigan at malasakit ni Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino na maisulong ang interes at kaga­lingan ng mga magsasaka. Base ito sa hakbang ng Department of Agrarian Reform (DAR) na ipamahagi ang unang batch ng lot allocation certificates sa lehitimong mga magsasakang benepisyunaryo sa Barangay Cutcut sa Tarlac City. Malinaw na talagang nais ni PNoy na ipatupad ang Comprehensive Agrarian Reform Program Extension with Reforms (CARPER) Law sa panahon ng kanyang panunungkulan. Nagsimula na ang DAR sa pangunguna ni Secretary Virgilio de los Reyes sa pagpapatupad ng programa. Naghihintay naman ang ibang mga barangays sa kanilang panahon na makuha ang kanilang inaasam na sertipikasyon, kabilang dito ang Bantog, Balete, Asturias, Lourdes, at Mapalacsiao sa Tarlac City; Parang, Pando at Mabilog sa Concepcion; at Motrico sa La Paz. Isinapinal na rin ng DAR ang master list ng mga benepisyunaryong magsasaka. Inayos na rin ang master list base sa direktiba ng Supreme Court (SC) na limitado lamang sa mga manggagawa sa taniman ng tubo sa ilalim ng Luisita Tarlac Development, Corp. noong 1989 na ikinokonsiderang mga benepisyunaryo ng Comprehensive Agrarian Reform Program (CARP). Hahatiin ng DAR ang 4,099.91 ektarya ng Hacienda Lui­sita sa 6,212 benepisyunaryo. Nakahanda si PNoy na ipamahagi ang mga lupaing sakop ng CARPER sa mga magsasakang lehetimong benepisyunaryo sa panahon ng kanyang panunungkulan. Magandang balita ang paninindigang ito ni PNoy upang lalo pang mapabuti sa ilalim ng kanyang panunungkulan ang mga programa sa pagpapa-unlad ng lupang agrikultu­ral sa bansa. Laging tandaan: “Bata mo ‘ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Good pork, bad cook!

Good pork, bad cook!

REY MARFIL

Patuloy pa rin ang mga naglalabasang alegasyon tungkol sa umano’y hindi tamang paggamit ng ilang mambabatas sa kanilang Priority Development Assistance Fund (PDAF), na kilala rin bilang pork barrel funds.

Sa harap na rin ng iskandalo na nakukurakot daw ang pondo, may mga nagmumungkahi na itigil na ng pamahalaan ang pagkakaloob ng PDAF sa mga mambabatas. Bawat taon, tig-P200 milyon ang nakukuhang pondo ng bawat senador at P70 milyon naman sa bawat kongresista.

Sa ilalim ng batas, ang pondo ay maaaring ilaan ng mga mambabatas sa mga makabuluhang programa o proyekto sa kanilang mga nasasakupan. Maaaring ilaan ang pondo sa pagpapagawa ng kalsada, gusali, o ilaan sa scholarship program o medical assistance.

Sa mga malalayong lalawigan, malaki ang maitutulong ng PDAF kung gagamitin lamang ito ng kanilang mambabatas sa tamang paraan. Dahil maraming inaasikaso ang pambansang gobyerno, malaki ang tiyansang hindi nila mabigyan ng pansin ang lahat ng lugar sa bansa. Kaya naman kahit papaano ay nagsisilbing pambalanse ang PDAF upang may pondong maga­gamit sa distrito o lugar na nangangailangan ng ayuda.

Kaya naman si Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino, hindi sang-ayon sa mga mungkahi na itigil ang pagkakaloob ng PDAF sa mga mambabatas dahil sa alegasyon na may ilang mambabatas na nagwawaldas ng kanilang pork barrel funds.

Kung tutuusin, pawang alegasyon pa lang ang umano’y paglalaan ng PDAF sa mga pekeng non-governmental organization (NGOs) at wala pang opisyal na resulta ng anumang imbestigasyon na magpapatunay sa mga ibinibintang na katiwalian.

Tama naman ang pasya ni PNoy na ituloy ang pagkakaloob ng PDAF sa mga mambabatas dahil marami rin naman ang mga mambabatas na ginagamit nang wasto ang kanilang alokasyon. 

Kung totoo na may 28 mambabatas na sangkot sa umano’y katiwalian sa paggamit ng nasabing pondo, bakit parurusahan ang higit na nakararaming mambabatas na ginagamit sa wastong paraan ang kanilang PDAF at nakakatulong sa kanilang mga kababayan.

***

Napag-usapan ang pork, ilan ba ang lahat ng mambabatas 24 na senador at 280 kongresista o sa kabuuan ay mahigit 300 mambabatas kontra sa sinasabi sa mga ulat na may 28 mambabatas na nakalistang nagbigay ng bahagi ng kanilang PDAF sa pekeng NGOs.

Sa halip na itigil, higit na makabubuti na higpitan na lamang ang mekanismo sa pagpapalabas ng pondo para matiyak na mailalaan ang PDAF ng mga mambabatas sa makabuluhang proyekto at programa, hindi sa bulsa ng iilan.

Kung tutuusin, bukod sa Department of Budget Management (DBM) na siyang nagpapalabas ng pondo, may sariling mga hakbang na ginagawa ang ilang senador at kongresista upang matiyak na hindi mapupunta sa katiwalian ang pondo ng PDAF.

Dapat bigyan ng pagkakataon ang mga mambabatas na ituwid ang pagkakamali ng kanilang mga kasamahan at nang kanilang patunayan sa mga mamamayan na higit na marami silang matitinong mambabatas na tamang gumagamit ng PDAF sa kanilang mga kababayan.

Mahirap din naman na baka maakusahan ng paboritismo ang pamahalaan kapag inalis ang PDAF at hinayaan ang mga mambabatas na magkanya-kanya ng lapit sa Palasyo para mag-request ng pondo para sa kanilang proyekto sa kani-kanilang lugar.

Tama pa rin ang kasalukuyang sistema na pare-parehas at pantay-pantay ang pondo na ibinibigay sa mga mambabatas. Pero kailangan lamang na ang mga tao ang maging mapagmatyag at bantayan ang kanilang mga mambabatas kung may nagagawa o nailalagay ang pondo sa kanilang proyekto at programa.

Tandaan na hindi masama ang “pork” sa kalusugan kung tama lang ang kain. Pero ang masama sa kalusugan ay kung mali ang “pagkakaluto” sa “pork” ng taong pinagkatiwalaan nito.

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Kuntento!

Kuntento!

REY MARFIL

Makatwirang pasalamatan ang masigasig na pagsusumikap ng administrasyong Aquino para maisalba ang bansa sa posibilidad na ma-blacklist sa European Union (EU) at posibleng makabawas ng trabaho sa tinatayang 80,000 marinong Pinoy.

Tiniyak na ng European Chamber of Commerce of the Philippines (ECCP) na walang plano ang EU na ilagay ang Pilipinas sa blacklist lalo’t nagsusumikap ang bansa na makasunod sa pandaigdigang pamantayan sa kaligtasan ng maritime.

Nagmula ang paniniyak mula kay ECCP vice president for external affairs Henry Schumacher na nagpasabi kay Vice President Jejomar Binay na mananatili sa mga barko ng EU ang mga marinong Pinoy.

Magandang balita ito para sa 80,000 mandaragat nating mga kababayan na nangangambang malagay sa alanganin ang kanilang trabaho.

Naunang nagbanta ang EU na isara sa mga marinong Pinoy ang oportunidad sa trabaho dahil sa kabiguan ng bansa na makasunod sa 1978 International Convention on the Standards of Training, Certification and Watchkeeping (STCW) para sa mga mandaragat.

Sa ilalim ng STCW Convention, itinatakda nito ang mga pamantayan sa kuwalipikasyon ng mga opisyal at kawani na magpapatakbo sa mga barko.

Nabigo ang Pilipinas na makasunod sa pamantayan ng EU sa larangan ng edukasyong pang-maritima, pagsasanay at sertipikasyon sa kakayahan base sa naging resulta ng isinagawang pagsusuri ng European Maritime Safety Agency (EMSA) nitong Abril.

Ngunit, nananatili ang maigting na paghahangad at pagsusumikap ng pamahalaan na mahanapan ng solusyon ang problema at makatugon tayo sa itinatakdang pamantayan ng STCW.

Nakatakdang magsagawa muli ang EMSA ng “follow-up” na inspeksyon sa mga eskuwelahang pang-maritima sa Pilipinas ngayong Oktubre at wala pang rekomendasyon o desisyong gagawin hanggang wala pa ang bagong resulta.

Higit na importante rito ang paniniyak ni Maritime Industry Authority (Marina) director for overseas shipping Arsenio Lingad na nakahanda ngayon ang bansa na makapasa sa mga pamantayan ng EMSA.

***

Napag-usapan ang good news, dapat ipagbunyi ang pinakabagong pananaliksik ng Social Weather Stations (SWS) kung saan naitala ang pinakamataas sa kasaysayan na pagiging kuntento ng mga Filipino kung papaano tinatamasa ang demokrasya sa bansa.

Sa isinagawang survey mula Marso 19 hanggang 22, nabatid sa SWS ang tumaas na 74% bilang ng mga Filipino na kuntento sa demokrasya sa bansa sa unang tatlong buwan ng taon na naging dahilan upang malampasan nito ang pinakamataas na naitalang 70% noong Setyembre 1992 at Hulyo 1998.

Mas mataas din ng siyam na porsyento ang pinakabagong rating kumpara sa 65% na naitala noong Marso 2012. Lumalabas din sa survey na mayorya ng 59 porsyento ang nagsabi na talagang mas makakabuti ang demokrasya sa anumang klase ng pamahalaan.

Lumabas naman na 21% porsyento ng mga tumugon sa pananaliksik ang nagsabing mas mabuti ang diktaduryang pamahalaan kumpara sa demokrasya habang 20% ang nagsabing hindi naman usapin o malaking isyu kung demokrasya man o hindi ang pamahalaan.

Nangangahulugan na buhay na buhay ang demokrasya sa ilalim ng panunungkulan ni Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino sa pamamagitan ng kanyang malinis na pamamahala.

Marami naman talaga tayong matagumpay na mga proseso at repormang nangyari sa pamahalaan kung saan natitiyak ang transparency.

Sa tulong ng matuwid na daan ni PNoy, nakakatulong ito upang lalong mapagtibay ang pundasyon at higit pang mapalakas ang demokrasya sa bansa.

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)