Walang pinabayaan!

Walang pinabayaan!

REY MARFIL

Hindi ba’t magandang balita ang kabuuang P188.33 milyong tulong na naipamahagi ng administrasyong Aquino sa pamilya ng magigiting na 44 kasapi ng Special Action Force (SAF) na nag-alay ng buhay sa isang operasyon kontra terorismo sa Mamasapano, Maguindanao noong nakalipas na taon.

Kinakatawan ang halaga ng buwanang pensiyon, direktang tulong mula sa pamahalaan at donasyon na ipinadaan sa pamunuan ng Philippine National Police (PNP).

Kabilang dito ang P151.28 milyong ayuda mula sa pambansang pamahalaan, P10.18 milyong buwanang pensiyon at P26.87 milyong donasyon.

Nagkakaiba lamang ang halaga ng pensiyon base sa haba ng taon ng serbisyo ng mga naulilang benepisyunaryo.

Sa ilalim ng P151.28 milyong suporta ng pamahalaan, pinakamalaking bahagi rito ang lump sum bene­fits mula sa National Police Commission (NAPOLCOM) at PNP na mayroong kabuuang P68.33-milyon na sinundan ng P15.74 milyong programang pangkabuhayan at P60.8 milyong pondo sa pabahay habang P48.57 milyon sa edukasyon at P1.82 milyon naman sa iba pang mga bagay para sa kabuuang P151.28 milyon.

Bukod dito, nagbibigay rin ang PNP at NAPOLCOM ng buwanang pensiyon mula Abril 2015 hanggang Enero 2016 at nagpapatuloy ito.

Maganda rin ang suporta ng ibang sektor dahil nanggaling ang P26.87 milyong donasyon sa Senado, Kamara de Representantes, Lokal na Pamahalaan ng Dasmariñas, Cavite at PNP Special Financial Assistance Fund.

Hindi matatawaran ang suporta ni Pangulong Noynoy ‘PNoy’ Aquino sa mga naulila ng SAF 44 dahil kasama sa ipinagkakaloob na benepisyo ang edukasyon, pabahay, kabuhayan at parangal ng pagkilala sa kabayanihan ng mga biktima.

Patunay na hindi pinapabayaan ni Pangulong Aquino ang mga naiwan ng SAF 44 sa gitna ng walang humpay na pang-iintriga ng mga kritiko ng pamahalaan.

***

Talagang mahusay ang Matuwid na Daan ni PNoy matapos makakuha ang kanyang pamahalaan ng magandang “overall performance” sa pagtatapos ng 2015 na mayroong markang “good”.

Base sa pinakabagong survey ng Social Weathe­r Stations (SWS) na isinagawa noong Disyembre 5 hanggang 8, nakakuha ang administrasyong Aquino ng net satisfaction rating na +39% o 61% satisfied kontra sa 23% dissatisfied nitong nakalipas na Dis­yembre na mas mataas kumpara sa net satisfaction ra­ting na +37 o 59% satisfied kontra sa 22% dissatisfied nitong nakaraang Setyembre.

Pinakamataas na ang +39 na net overall rating na naitalaga sa nakaraang Disyembre sapul noong Marso 2014 na nakapagtala ng +45.

Naitala naman ang “very good” na satisfaction ra­ting ng pamahalaan ni Pangulong Aquino mula sa 10 ng kabuuang 22 surveys na isinagawa sapul noong Setyembre 2010 habang 10 beses naman ang nakuha nitong “good” at dalawang “moderate”.

Hindi naman nakakapagtaka ang pinakabagong positibong resulta ng SWS survey dahil talaga namang nagsisikap si PNoy na maipagpatuloy ang kanyang matuwid na daan sa kabila ng mga kritikong walang ginawa kundi ang mang-intriga.

Asahan pa nating lalong bubuti ang ratings ng administrasyong Aquino sa nalalabing panahon ng kanyang panunungkulan. Laging tandaan: “Bata mo ‘ko at Ako ang Spy n’yo.” (Twitter: follow@dspyrey)

http://www.abante-tonite.com/issue/jan2916/edit_spy.htm#.VqtYSvkrLIU

Pagtawid sa kahirapan REY MARFIL

Pagtawid sa kahirapan

REY MARFIL

Bukod sa edukasyon, ang pagkakaroon ng pag-asa ang mahalagang sandigan ng mga mahihirap para patuloy na makipaglaban sa mga pagsubok sa buhay. At malaking bagay kung may makakaagapay sila para makaahon sa kahirapan -- tulad ng gobyerno.

Kung pagbabatayan ang pinakahuling survey ng Social Weather Station na ginawa noong nakaraang Disyembre, nakatutuwang malaman na marami sa ating mga kababayan ang buhay na buhay pa rin ang pag-asa sa taong 2016, at naniniwala sila na mas gaganda ang kanilang buhay sa susunod na 12 buwan. 

Batay sa survey, 45 porsiyento ng mga tinanong ang sang-ayon na gaganda pa lalo ang kanilang buhay, at limang porsiyento lang ang hindi umaasa. Dahil dito, lumitaw ang record high na net rating na +40 porsiyento sa pagiging optimistic ng mga Pinoy. Mas mataas ito sa +37 porsiyento na naitala noong Marso 2015, at +33 porsiyento noong Setyembre.

Marahil, isa sa mga nagbibigay ng positibong pananaw sa ating mga kababayan para sa mas magandang bukas ay ang maayos at matatag na ekonomiya na ipamamana ni Pangulong Noynoy Aquino sa susunod na li­der ng bansa na mahahalal sa May 2016 elections. Kailangan nga lamang na pag-aralang mabuti ng mga botante ang pipiliin nilang lider na tiyak na ipagpapatuloy ang mga naumpisahang reporma ni PNoy sa pamamahala.

Pero sa mga mahihirap nating kababayan, marahil ang pinaigting na programang pantawid pamilya na conditional cash transfer o CCT program ang isa sa mga na­giging sandigan nila para magkaroon sila ng mas magandang bukas. Bukod pa diyan ang pinaigting din na programa ng TESDA para makapagbigay ng kaalaman sa mga kababayan natin sa mga gawaing bokasyunal at pati na sa business processing office o BPO.

*** 

Sa ilalim kasi ng pamamahala ni PNoy, pinalawig ng gobyerno -- hindi lang ang bilang ng mga mahihirap na magiging benepisyaryo ng programa -- kung hindi pati na ang benepisyong mapapakinabangan ng mga mahihirap na kabataan -- ang edukasyon.

Mula nga sa dating 786,000 na pamilyang mahihirap na sakop ng CCT, pinalawak ang sakop nito sa mga kuwalipikado at karapat-dapat na mga benepisyaryo na umaabot na sa 4.4 milyon. Kung dati ay pakinabang sa pulitika lalo na kung panahon ng eleksyon ang ginagamit na basehan sa pagpili ng mga pamilyang isinasama sa programa; kay PNoy, dapat pantay-pantay, karapat-dapat at walang pabor na hihinging kapalit sa mga pamilyang mahihirap na binigyan ng ayudang pinansiyal.

Ang tanging hiling ni PNoy sa mga mahihirap na pamilyang nakapailalim sa programa, magsikap at huwag sayangin ang pagkakataon na ibinibigay na tulong ng gobyerno para mapag-aral ang kanilang mga anak, at matiyak ang kanilang kalusugan. Ngayon kasi, hindi na lang pag-aaral sa elementarya ng mga batang pasok sa programa ang tinitingnan ng gobyerno kung hindi maging ang mga nagtapos na sa high school para alamin kung sino sa kanila ang nararapat na itawid patungo sa kolehiyo o mabigyan din ng suporta para makapag-aral sa programa ng TESDA.

Kung noon ay may mga nagdududa kung magiging epektibo ang CCT para malabanan ang kahirapan, masasabing epektibo ito batay sa resulta ng pag-analisa ng National Household Targeting System, o kung tawagin ay “Listahanan 2”. Sa naturang pag-aaral, lumitaw na 1.55 milyong pamilyang pasok sa CCT program, o nasa 7.7 mil­yong katao ang nakaahon na sa kumunoy ng kahirapan. 

At dahil tumalab ang CCT, maging ang Asian Development Bank (ADB) ay bumilib at handang magbigay ng karagdagang $400M para matustusan ang programa. Sana, kung itutuloy ng susunod na administrasyon ang programang ito, gawin din ang nararapat gaya ng ginawa ni PNoy para ang mga tunay na mahihirap ang makikinabang.

Laging tandaan: “Bata mo ‘ko at Ako ang Spy n’yo.” (Twitter: follow@dspyrey)

https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4196080107113471929#editor/target=post;postID=4689466788283677694

Pinagandang daan! REY MARFIL

Pinagandang daan!

REY MARFIL Hindi ba’t magandang balita rin ang pag-apruba ni Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino sa pagpapalabas ng P6.5 bilyong pondo para sa rehabilitasyon ng mga kalsada sa 73 ng kabuuang 81 na mga lalawigan sa bansa. Nabatid sa Department of Budget and Management (DBM) na bahagi ang pondo ng pambansang badyet nga­yong taon. Hindi naman naisama ang nalalabing walong lalawigan sa proyekto dahil ibinase ang programa sa pagtugon ng mga probinsiya sa malinis at matuwid na pamamahala ni PNoy o ang pagsunod sa mga polisiya para sa transparency. Sa 73 mga lalawigang makikinabang sa programa, hindi lamang nakasunod ang mga opisyal nito sa pamantayan ng malinis na pamamahala kundi nagkaroon rin ng maayos na monitoring at evaluation mechanisms. Tinawag ni Pangulong Aquino ang programa na KALSADA o Konkreto at Ayos na Lansangan at Daan Tungo sa Pangkalahatang Kaunlaran. Sa ilalim ng programa, isasagawa ang rehabilitasyon at pagpapaganda ng mga kalsada sa mga probinsiya at ililipat ang pangangasiwa sa provincial government. Tutuklasin rin ng programa ang Provincial Road Network Development Plan (PRNDP) para sa bawat lalawigan at isulong ang promosyon ng online open data portal para matiyak ang pagbabantay sa implementasyon ng proyekto para sa mga kalsada. Pinili ang mga benepisyunaryong probinsiya base sa kanilang pagsunod sa tinatawag na Seal of Good Financial Housekeeping ng Department of Interior and Local Go­vernment (DILG) at pagtalima sa Local Public Financial Management Assessment Report ng DBM. Malaki ang maitutulong ng proyekto upang maging lalong maayos ang mga kalsada na inaasahang lilikha ng karagdagang trabaho sa buong bansa. *** Siguradong marami na namang mga kasapi at pensiyonado ng Government Service Insurance System (GSIS) ang matutuwa sa pagtugon ng ahensiya sa pa­nawagan ni PNoy na lalong isulong ang kanilang interes. Sa katunayan, naglaan ang GSIS ng P1.6 bilyong emergency loan sa kanilang mga kasapi at pensiyonado sa Oriental Mindoro, Albay at Sorsogon. Nabatid kay GSIS President at General Manager Robert Vergara na umaabot sa kabuuang 49,049 na mga kasapi at 9,315 pensiyonado ang maaaring makinabang sa programa hanggang sa pagtatapos ng buwan ng Enero 2016. Kabilang sa mga kuwalipikadong benepisyunaryo ang mga miyembro at pensiyonado na nakatira sa mga lugar na tinamaan ng kalamidad mula sa nasabing mga lalawigan. Kung walang balanse sa naunang pagkakautang at malinis ang record, makakakuha ng P40,000 ang bawat aktibong miyembro at P20,000 naman para sa first-time borrowers at pensioners. Umaabot sa 28,980 ang aktibong mga kasapi sa Oriental Mindoro, Albay and Sorsogon na maaaring makinabang sa emergency loan na P40,000 at 20,069 aktibong mga kasapi at 9,315 pensiyonado ang makakahiram ng P20,000. Babayaran ang utang sa loob ng 36 anim na buwan o tatlong taon na mayroon lamang na ani na porsiyentong tubo kada taon. Maaaring mag-aplay ang mga kasapi gamit ang kanilang GSIS eCard o unified multipurpose identification (UMID) card sa pamamagitan ng GSIS Wireless Automated Processing System (GWAPS) kiosks na matatagpuan sa mga tanggapan ng GSIS, provincial capitols, city halls, pi­ling municipal offices, malalaking tanggapan ng pamahalaan katulad ng Department of Education (DepEd), 27 Robinsons Malls at SM Super Malls sa Manila, Pampanga, at Cebu. Ipinapakita lamang ni PNoy ang kanyang malasakit sa mga taong nangangailangan, lalung-lalo na ang naapek­tuhan ng nakalipas na mga sakuna at trahedya. Laging tandaan: “Bata mo ‘ko at Ako ang Spy n’yo.” (Twitter: follow@dspyrey) http://www.abante-tonite.com/issue/jan2516/edit_spy.htm#.VqYXRPkrLIU

Pakinabangan ang mababang presyo REY MARFIL

Pakinabangan ang mababang presyo

REY MARFIL

Bagsak-presyo ngayon sa world market ang mga produktong petrolyo. Kung dati ay idinadahilan ng ilang negosyante ang mahal na langis kaya sila nagtataas sa presyo ng kanilang produkto at serbisyo, panahon naman ngayon para sila ang magsakripisyo.

Sa nakalipas na ilang buwan, nagtatala ng mga record low sa presyo ng mga produktong petrolyo sa world market na dahilan para bumagsak din ang presyo ng langis sa Pilipinas -- gaya ng diesel at gasolina. Sa pagtaya, aabot na sa 30 hanggang 50 porsiyento ang ibinaba ng presyo ng langis sa bansa mula noong 2014.

Dahil mura ngayon ang diesel na ginagamit sa mga pampasaherong jeepney, kusa nang nagpetisyon ang ilang malala­king transport group sa Land Transportation, Franchising and Regulatory Board (LTFRB) na bawasan ng 50 sentimos ang singil sa pasahe. Kapag naipatupad na ang fare cut, magiging P7 na lang ang singil sa pasahero sa jeepney. 

At kung magpapatuloy pa ang pagbaba ng presyo ng langis, maaaring mabawasan pa ang singil sa pasahe. Kung susuriin kasi, ang P7 na pasahe ay ipinatupad din noong 2009 na ang presyo ng diesel bawat litro ay P24. Ngayon, nasa P21 na lang ang presyo ng diesel bawat litro. Pero siyempre, maghahanap pa rin ng ibang dahilan ang mga operator at driver para hindi kaagad mabawasan pa ang singil sa pasahe tulad ng katuwiran na mahal ang maintenance ng sasakyan kabilang na ang spare parts.

Marahil ay “barya” para sa iba ang 50 sentimos na fare rollback pero malaking halaga ito sa mga kababayan nating hikahos na laging sumasakay sa jeepney patungo sa kanilang hanapbuhay. Kung balikan ang biyahe ng pasahero, lalabas na P1 ang matitipid niya sa isang araw para sa dalawang sakay.

Kapag kinuwenta ang P1 na matitipid sa pasahe sa limang araw sa loob isang linggo, magiging P5 ito o P20 naman sa loob ng isang buwan. Konting dagdag na lang at makakabili ka na ng isang kilong bigas sa matitipid na ito sa pasahe dahil sa murang presyo ng krudo.

***

Pero ang malaking tanong -- paano naman ang ibang gumagamit ng krudo? Hindi ba sila magbaba rin sa kanilang singil? Kailangan pa ba silang paalalahanan o pilitin ni Pangulong Noynoy ‘PNoy’ Aquino na iparamdam naman sa bayan ang kaunting ginhawa kahit man lang paminsan-minsan? 

Kagaya halimbawa ng ibang bilihin na galing sa malalayong lugar tulad ng mga gulay, sinasabing isa sa dahilan kaya tumataas ang presyo nito ay dahil sa transportasyon. Karaniwang katuwiran na, “mahal ang gas kaya ipinapatong sa presyo ng gulay.” Ngayong mura ang gas, hindi ba dapat bumaba rin ang kanilang produkto?

Kung idinadahilan ang domino effect sa pagtaas ng mga presyo ng mga produkto at serbisyo kapag mahal ang krudo, anong katuwiran para hindi rin magkaroon ng pababang domino effect ngayong mura ang krudo? Ma­liban sa jeepney, gumagamit din ng krudo ang taxi, bus, maging ang mga eroplano at barko.

Maging ang ilang kumpanya na pinagkukunan ng kuryente ay gumagamit din ng krudo, aba’y kahiyaan naman siguro kung hihirit pa sila ng power rate hike sa panahon na malamig pa at mababa ang demand. Kung bababa ang presyo ng transportasyon, singil sa kuryente at ilang bihilin, makabubuti ito sa ekonomiya dahil bababa o hindi tataas ang inflation rate o galaw sa presyo ng mga bilihin.

Minsan lang mangyari ang ganitong pagbagsak ng presyo ng produktong petrolyo dahil sa maraming suplay ng krudo pero konti ang demand o umaangkat. Kung pansamantala lang ito, sana naman ay hindi ipagkait ng mga negosyante at transport sector ang kasiyahan at ka­ginhawahang ito sa mga mamamayan. Sa totoo lang, kasama rin namang makikinabang sa biyayang bawas presyo ang kanilang mga mahal sa buhay. Laging tandaan: “Bata mo ‘ko at Ako ang Spy n’yo.” (Twitter: follow@dspyrey)

http://www.abante-tonite.com/issue/jan2216/edit_spy.htm#.VqInQvkrLIU

Bakit naiiba si PNoy? REY MARFIL

Bakit naiiba si PNoy?

REY MARFIL

May ilang bosero sa pulitika ang hindi makapaniwala na nananatiling mataas ang trust at performance ratings ni Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino sa mga lumalabas na survey kahit malapit nang matapos ang kanyang termino. Karaniwan kasing bumababa at halos sumadsad sa sahig ang marka ng mga pangulo kapag matatapos na ang kanilang termino. Pero si PNoy, nananatiling mataas, at tumataas pa kahit may mga desisyon siya na masasabi nating hindi popular sa iba. Gaya na lang halimbawa ng ginawang pag-veto o pagbasura ni Aquino sa panukalang batas na inaprubahan ng Kongreso na nagtataas ng P2,000 sa pension ng mga retiradong miyembro ng Social Security System o SSS ng mga pribadong manggagawa.  Sa unang tingin, PANGIT ang ginawa ni PNoy dahil mistulang wala siyang puso sa mga nakatatandang pensyunado. Marahil ang nasa isip ng iba, dapat pinirmahan na lang ni PNoy ang pension hike bill na inaprubahan ng mga senador at kongresista para POGI siya sa mata ng publiko. Subalit hindi ganung mag-isip si PNoy kaya marahil naiiba siya sa ibang naging lider na natin; hindi niya habol ang mga desisyon na lalabas siyang POGI. Ang gusto niya, tama at makatwirang desisyon na pakikinabangan ng lahat o ng higit na nakararami kahit pa magmukha siyang MASAMA. *** Kung pinirmahan ni PNoy ang pension hike bill na magbibigay ng P2,000.00 dagdag na pensiyon sa may 2 milyong pensyunado, kakailanganin nito ng P56 bilyon pondo bawat taon para maipatupad. Pero nasa hanggang P30 hanggang 40 bilyon lang taunang kita ng ahensiya kaya magkakaroon ng kakapusan nang hanggang P26 bilyon  para maipatupad ang poging panukalang batas. Para matugunan ang kakapusang ito, ilang paraan ang maaaring gawin; isa na rito ang kumuha mula sa pondo ng SSS na tiyak na mauubos pagdating ng ilang taon kung hindi hahanap ng ibang paraan ang ahensiya para mapalaki nila ang kanilang kita. Tandaan natin, bukod sa pagkakaloob ng pensiyon, may iba pang pinaggagamitan ang SSS tulad ng mga pautang at ibang ayuda para sa mga miyembro na nasa 30 milyon. Ang isa pang puwedeng gawin para maipatupad ang pension hike bill ay itaas ang kinukuhang premium o hulog ng mga miyembro para madagdagan ang pondo ng SSS. Pero ang tanong, magugustuhan kaya ito ng may 28 milyong miyembro na naghuhulog pa para mapasaya ang 2 milyong pensyunado? Malinaw ang paliwanag ni PNoy sa pagbasura niya sa pension fund increase, madaling magpapogi ngayon pero papaano naman ang magiging kapalaran ng mga mas nakararaming miyembro sa hinaharap? Pero hindi ganoon ang pangulo, iba siya sa iba nating naging pangulo.  Marahil dahil sa naging karanasan niya na nagmana ng maraming problema mula sa pinalitan niyang administrasyon, hindi naging mas mabils ang pag-unlad ng bayan dahil kinailangan muna niyang ayusin ang mga dinatnang problema bago natutukan nang husto ang pagpapaunlad sa ekonomiya. Kung maayos nga naman ang gobyerno na kanyang ipamamana sa susunod na lider -- gaya ng mga ginawa na ngayong proyekto na lulutas sa mga problema ng trapiko at baha, mataas na investment ratings, patok na turismo at iba pa -- makakatutok ang susunod na lider sa mga programa para lalo pang mapaganda ang buhay ng mga mamamayan. Bakit iba si PNoy? Ginagawa niya sa kanyang mga desisyon ang kasabihan na bayan ang una at hindi papogi para sa sarili.  Sana ganito rin mag-isip ang mga taong ibinoboto natin para gumawa ng mga batas. Laging tandaan: “Bata mo ‘ko at Ako ang Spy n’yo.” (Twitter: follow@dspyrey) http://www.abante-tonite.com/issue/jan2016/edit_spy.htm#.Vp-srporK1s

Dahil matuwid ang nakaupo! REY MARFIL

Dahil matuwid ang nakaupo!

REY MARFIL Hindi ba’t kapuri-puri ang mabilis na kautusan ni Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino III kay Health (DOH) Sec. Janet Garin na bakunahan ng gamot laban sa dengue ang mahihirap na mga estudyante mula sa mga pampublikong paaralan sa buong bansa. Sinabi ni Garin na prayoridad ni PNoy ang kaligtasan ng mga Pilipino kung saan unang makikinabang ang mga mag-aaral sa mga paaralan kung saan mataas ang insidente ng dengue sa kanilang lokasyon. Upang mapondohan ang programa, kukuha ang pamahalaan ng pondo sa bahagi ng kikitain mula sa mga pribadong pasyente. Ipagkakaloob nang libre ng pamahalaan ang dengue vaccine sa mga estudyante ng Grades 4 at 5 o mga bata mula siyam hanggang 10 taong gulang na karaniwang edad na nabibiktima ng dengue o kabuuang 1,077,623 mga bata. Karaniwang naitatala ang malaking bilang ng kaso ng dengue sa National Capital Region, Region III, at Region IV-A. Nakakatuwa rin ang balita na nag-iisang bansa ang Pilipinas na lumahok sa tatlong clinical trial ng bakuna. Dahil sa malasakit ni PNoy sa kalusugan ng mga Pilipino, naglaan ito ng P3 bilyon sa ilalim ng pambansang badyet ngayong taon upang pondohan ang bakuna. Inaasahang mahal ang bakuna sa dengue dahil tanging ang kompanyang Sanofi Pasteur ang mayroon nito. Nakakabilib rin talaga ang diskarte ni PNoy matapos mabigyan ng diskuwento ang Pilipinas nang ipaharap nito ang mga opisyal ng Department of Finance (DOF) sa executives ng kompanya sa nakalipas na APEC Summit noong Nobyembre kaya nakakuha ng diskuwento. Dahil sa paniniwalang makakabawas pa ang Pilipinas sa presyo ng bakuna, nakipagkita rin mismo si PNoy sa mga opisyal sa kanyang nakalipas na biyahe sa Pransiya kung saan nakakuha ang pamahalaan ng karagdagang 34 porsiyentong diskuwento. Ngunit inirerekomenda lamang ang dengue vaccine sa may mga edad na siyam hanggang 45 taong gulang dahil hindi naipakita sa pananaliksik na epektibo ito sa ibang mga edad. Magandang hakbang ito ni PNoy lalo’t gumagastos ang bansa ng P16 bilyon kada taon para labanan ang dengue at iba pang sakit na nakakaapekto sa 220 Pilipino bawat araw mula 2011 hanggang 2015. *** Dahil sa matuwid na daan ni PNoy, natapos na ng Department of Education (DepEd) at pribadong mga katuwang ang Public-Private Partnership (PPP) para sa School Infrastructure Project (PSIP) Phase I. Simula Disyembre 4, 2015, naitayo ng pamahalaan ang 9,296 silid-aralan at naipamahagi na sa tatlong rehiyon sa bansa na kinabibilangan ng Regions I, III at IV-A na kauna-unahang PPP project ng DepEd. Ibig sabihin, magkakaroon na ng disenteng silid-aralan ang maraming mga estudyante na kanilang kailangan upang lalong matutukan ang kanilang pag-aaral. Batid ni PNoy ang kahalagahan ng edukasyon upang makamit ang mga pangarap sa buhay ng mahihirap na mga mag-aaral kaya naman kabilang ito sa kanilang naging prayoridad. Kinabibilangan ang PSIP Phase I ng disenyo, pinansiyal at konstruksiyon ng 9,296 na isa at dalawang palapag na silid-aralan, kabilang ang furniture at fixtures. Layunin ng programa na habulin ang anumang kakapusan sa mga silid-aralan kung saan inaasahang 400,000 na mga mag-aaral ang makikinabang sa nasabing unang proyekto ng DepEd sa ilalim ng PPP. Sa ilalim naman ng Phase II ng PPP for School Infrastructure Project, umabot na sa 1,690 silid-aralan ang natapos at naipamahagi na sa mga benepisyunaryo sapul noong Oktubre 31, 2015. Kabilang sa nakinabang at makikinabang sa ikalawang phase ng PPP project ang Cordillera Administrative Region (CAR), Regions I, II, III, X, at XIII. Laging tandaan: “Bata mo ‘ko at Ako ang Spy n’yo.” (Twitter: follow@dspyrey) http://www.abante-tonite.com/issue/jan1816/edit_spy.htm#.VpzfWLYrK1s

Kailangan natin ng kasangga REY MARFIL

Kailangan natin ng kasangga

REY MARFIL

Nagsalita na ang mga mahistrado ng Supreme Court (SC); sa pamamagitan ng botong 10-4-1, idineklarang ligal at naaayon sa Saligang Batas ang kasunduang militar ng Pilipinas at Amerika, na Enhanced Defense Cooperation Agreement (EDCA).

Ang naturang pasya ng kataas-taasang hukuman ay dapat igalang ng lahat, maliban na lang siguro ng China, na walang patumanggang ginagamit na ang ginawa nilang airstrip sa itinayo nilang pekeng isla sa Kagitingan Reef, na pasok sa teritoryo ng Pilipinas sa Spratlys.

Habang ipinagbunyi ng pamahalaang Aquino at ng Uni­ted States (US) government ang desisyon ng SC, nagmamaktol naman ang China. Sa editoryal ng kanilang opisyal na news agency na Xinhua, tinawag nila na istupido raw ang desisyon ng mga mahistrado sa EDCA at nagbabala pa na dapat paghandaan ang anumang kahihinatnan ng naturang pasya.

Kung tutuusin, kung mayroon man na dapat sisihin sa pagtaas ng tensiyon sa rehiyong Asya, ito ay walang iba kung hindi ang China. Bukod kasi sa ipinagduduldulang nilang nine-dash line map na umaangkin sa halos buong South China Sea, aba’y ginawa nilang isla ang mga batuhan at mga teri­toryong pinag-aagawan sa nabanggit na bahagi ng karagatan.

Bagaman sibilyang eroplano ang ginamit ng China sa mga test landing, hindi malayong ipagamit din ang airstrip sa kanilang mga fighter plane lalo pa’t may plano ang China na angkinin din nila ang himpapawid at hindi lang ang karagatan sa mga pinag-aagawang teritoryo. Ano nga ba ang tawag sa tao na lahat eh gustong angkinin? 

***

Sa situwasyon ngayon na parang kabag na ayaw paawat ang China kahit dinidinig na ng United Nation (UN) Arbitration panel ang protesta natin sa ginagawang pananakop, pambabarako at paghahamon ng Biejing, kailangan natin ng kakampi. Kaya naman malaking bagay ang pagsang-ayon ng SC sa pinasok na kasunduan ng pamahalaang Aquino sa pamahalaan ng US na EDCA.

Kung tutuusin, hindi naman maituturing na bago ang EDCA­. Sa halip, pag-iibayuhin lang nito ang nauna nang kasunduan ng Pilipinas at US sa pagsasanay ng mga tropa ng dalawang bansa na ilalim ng Visiting Forces Agreement (VFA) at Mutual Defense Treaty (MDT).  Ang nadagdag lang ay pagpapahintulot ng gobyerno ng Pilipinas na magamit ng US ang ilang base o kampo upang paglagyan nila ng mga kagamitan -- hindi lang para sa pagtugon sa kaguluhan kung hindi sa pagtugon na rin sa oras ng kalamidad.

Gaya na lang halimbawa nang manalasa ang super bagyong Yolanda, isa ang US sa mga kaagad na tumulong at nagbigay ng ayuda sa mga nasalanta. Kung nasa Pilipinas na ang ilan sa kanilang mga sasakyan, mas magiging mabilis ang kanilang pagsagip sa mga masasalanta ng kalamidad sa pamamagitan ng EDCA.

Katunayan, may ilang tagamasid ang nagtatanong na magagawa raw kaya ng China ang ginawa nilang pagtatayo ng mga pekeng isla sa mga pinag-aagawang teritor­yo sa South China Sea kung hindi pinalayas ng Pilipina­s ang mga base militar ng US sa Subic, Zambales noong 1990s? Madalas daw kasing nagpapatrolya noon at nagsasanay ang mga Amerikano at tropa ng mga Pinoy sa mga pinag-aagawang teritoryo noong may base militar ang US sa Subic.

Sa ipinalabas na pasya ng SC, pinatuyan lamang na walang nilalabag na batas si Pangulong Benigno ‘Noynoy’ Aquino III nang suportahan niya ang EDCA. Wala ring masamang hangarin ang gobyerno sa pakiki­pagkasundo sa US dahil ang kapakanan ng bansa at mga mamamayan ang tiyak na pangunahing ikinunsidera rito ni PNoy.pamamagitan ng pagtahak sa daang matuwid. Laging tandaan: “Bata mo ‘ko at Ako ang Spy n’yo.” (Twitter: follow@dspyrey)

Ang huling misyon REY MARFIL

Ang huling misyon

REY MARFIL

Maganda ang mga numerong naglalabasan sa mga survey para kay Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino at sa kanyang kampanya laban sa kahirapan nitong nagdaang Disyembre. Ngayon na inaani ang bunga ng kanyang programa para maiahon sa hirap ang mga naghihikahos, may panghuling misyon na kailangang tapusin ang kanyang pamahalaan habang papalapit ang pagtatapos ng kanyang termino sa Hunyo.

Batay sa mga datos ng mga pinakahuling survey, lumilitaw na nananatili ang tiwala at suporta ng mga mamamayan kay PNoy. Kakaiba ito dahil sa mga nagdaang administrasyon, kadalasang bumababa ang trust at approval ratings ng isang nakaupong pangulo habang papalapit na ang pagbaba nito sa kapangyarihan.

Maaaring isipin na bumababa ang trust at approval ratings ng isang papaalis na pangulo dahil hindi niya nakamit ang inaasahan ng mga mamamayan na magagawa ng kanyang liderato mula nang ihalal siya.

Pero dahil napapanatili ni PNoy na mataas ang kanyang ratings, indikasyon ito na nagagawa niya ang kanyang ipinangako noong 2010 presidential elections.

Ang ipinangako niyang reporma sa pamamahala ay naisakatuparan na niya sa pamamagitan ng pagtahak sa daang matuwid na nagresulta sa tamang paggastos ng pondo ng bayan. At dahil nagagamit nang tama ang pondo at hindi napupunta sa bulsa ng mga tiwaling opisyal, mas maraming proyekto at programa ang naipatupad.

Maaaring mas matindi ngayon ang problema sa trapiko kaysa noong nagdaang administrasyon pero posibleng ang dahilan nito ay walang masyadong mga proyektong pang-imprastraktura na ginagawa noon na nakasagabal sa daloy ng trapiko. 

***

Baka nga kung ginawa noon ang mga solusyon sa problema sa trapik, baka hindi masyadong malala ang problema ngayon. Isang halimbawa na rin ang MRT-3 na laging nagkakaaberya, na sinasabing kapabayaan din ng nagdaang administrasyon ang ugat dahil hindi napahusay ang mga pasilidad nito. Sa halip, pinasaya lang ang mga pasahero sa mas mababang singil sa pamasahe kapalit ng bilyun-bilyong pag-abono ng gobyerno sa paraan ng subsidiya.

Pero ang mga napabayaan noon, isa-isang tinugunan ni PNoy pati na ang problema sa kahirapan at gutom, na kung paniniwalaan ang pinakabagong survey ng Social Weather Station ay bumaba ang bilang. Ang mga pamilyang Pinoy na nakararanas ng involuntary hunger noong Setyembre 2015 na 15.7%, bumaba sa 11.7% sa huling bahagi ng nabanggit na taon. 

Kasabay ng pagpapatuloy ng mga programa ni PNoy na mapalago pa ang ekonomiya bago siya bumaba sa puwesto, patuloy din niyang isinusulong ang mga programa upang makamit ang inclusive growth o kaunlaran ng bayan na sadyang pakikinabangan ng mga mamamayan. Ang dedikasyon niya sa pagtupad ng mga ipinangako noong 2010 ang isa marahil ng patuloy na pagtaas ng kanyang trust at approval ratings.

Pero habang binibilang na ang araw ng pag-alis niya sa Palasyo, may isang misyon pa rin ang liderato ni PNoy na kailangang gawin -- ito ay ang matiyak na magiging maayos at malinis ang resulta ng darating na halalan sa Mayo at ang tunay na ibinoto ng mga tao ang manunungkulan pagsapit ng unang araw ng Hulyo. At dito ay kakailanganin ng pamahalaang Aquino ang tulong at suporta ng kanyang mga boss na mamamayang Pilipino.

 Laging tandaan: “Bata mo ‘ko at Ako ang Spy n’yo.” (Twitter: follow@dspyrey) 

http://www.abante-tonite.com/issue/jan1316/edit_spy.htm#.VpZxaLYrK1s

Tunay na nagmamalasakit! REY MARFIL

Tunay na nagmamalasakit!

REY MARFIL Hindi nagpapabaya ang pamahalaan at binibilisan nito ang relokasyon ng mga nakaligtas sa Super Typhoon Yolanda sa ligtas na mga lugar, hindi katulad ng mga nagkukunyaring nagmamalasakit para lamang magpasikat at umangat sa survey. Ginagawa ng administrasyong Aquino ang lahat ng makakaya nito para bilisan ang konstruksiyon ng bagong mga bahay na ligtas na matitirhan ng mga ito, kabaliktaran sa pakulo at gimik ng mga hunyangong pilantropo. Walang tigil ang pagsusumikap ng pamahalaan para tiyakin na agarang madadala sa maayos at ligtas na paninirahan ang ating mga kababayang nakaligtas sa bagyo habang wala ring tigil sa kapuputak ang ilang kritiko dahil gustong magmarka sa SWS at Pulse Asia ang kanilang apelyido. Mismong si Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino ang kumikilos upang maging madali ang mali­lipatan ng ating mga kababayan at hindi pwedeng bara-bara ang desisyon lalo pa’t favorite spot ng mga bagyo ang ating rehiyon. Sa ilalim kasi ng kasunduan, maghahanap ang lokal na pamahalaan ng ligtas na lugar kung saan ang pambansang gobyerno naman ang magpapatayo na dapat sana’y unang inasikaso ng mga local official at hinanapan ng solusyon sa lalong mada­ling panahon keysa puro pang-iintriga at paiyak-iyak sa telebisyon. Kahit kasi ngayong medyo mayroon nang natukoy na mga lupain para sa pabahay, kakailanganin pa ng panahon upang maitayo ang mga istruktura. Gayunpaman, pinapatutukan nang husto ito ni Pangulong Aquino at mayroon na rin namang nagawang mga bahay na maaaring malipatan. *** Hindi ba’t magandang balita ang patuloy na maigting na paninindigan ni PNoy laban sa iligal na droga. Siyempre, kasama sa mga plano ni PNoy ang pagbuo sa malakas na kaso na mayroong solidong ebidensiya laban sa mga nasa likod ng ipinagbabawal na gamot. Higit kasing lalakas ang kampanya laban sa iligal na droga kung maipapakulong ang mga nasa likod nito.  Hindi lamang naman talaga pagtukoy sa pinaghihinalaang mga personalidad sa ipinagbabawal na gamot ang kailangang gawin kundi ang makabuo ng solidong kaso laban sa mga ito. Mahirap talaga na puro operasyon lamang na hindi naman nagbubunga ng matagumpay na prosekusyon. Kailangang maging maingat din ang ating mga awtoridad doon sa pagbuo ng mga kaso laban sa mga ito para matiyak na hindi sila makakawala sa kamay ng batas. Hindi naman papogi lamang sa media ang gustong mangyari ni Pangulong Aquino dahil nais nito ang konkretong aksiyon laban sa iligal na droga. Laging tandaan: “Bata mo ‘ko at Ako ang Spy n’yo.” (Twitter: follow@dspyrey) http://www.abante-tonite.com/issue/jan1116/edit_spy.htm#.VpOqE7YrK1s