Kaligtasan ang mahalaga!

Kaligtasan ang mahalaga!

REY MARFIL

Dapat pahalagahan nang husto ng publiko ang paalala ng Malacañang kaugnay sa kahandaan sa sakuna ng bawat pamilyang Pilipino para agaran silang makatugon sa emergency lalo’t nagsimula nang pumasok sa bansa ang mga bagyo.

Maganda ang pangunahing adhikain ng National Di­saster Risk Reduction and Management Council (NDRRMC) na magkaloob ng agresibong “information campaign” para ipabatid sa bawat pamilya ang kahalagahan ng pagkakaroon ng paghahanda sa panahon ng delubyo.

Dahil panahon ng tag-ulan, lubhang napakahalaga ng apela ng Palasyo at kailangang rebyuhin natin ang ating emergency plan para makaiwas sa disgrasya.

Hindi ba’t kapuri-puri ang pagtutok ng pamahalaan para masigurado ang zero-casualty policy sa pagsisimula ng pagbayo ng mga bagyo sa bansa.

Tama rin ang kautusan ni Pangulong Noynoy ‘PNoy’ Aquino sa mga ahensiya ng pamahalaan na unahin sa programa ang kaligtasan ng mga taong mas posibleng tamaan ng sakuna.

Nakakatuwa rin ang pagtutulungan ng Department of Social Welfare and Development (DSWD), Department of the Interior and Local Government (DILG) at NDRRMC para mapaghandaan ang mga sakunang posibleng tumama sa panahon ng tag-ulan. Ibig sabihin, masigasig ang pagsusumikap ng mga opisyal ni PNoy para matiyak ang kaligtasan ng bawat Filipino.

***

Napag-usapan ang kaligtasan ng bawat Pilipino, kailangang suportahan ang plano ng administrasyong Aquino na ilipat sa mas ligtas na lugar at bigyan ng relokas­yon ang mga pamilya ng informal settlers na naninirahan sa binabahang mga lugar.

Hindi naman talaga dapat payagan ng pamahalaan na makita ang mga tao na namumuhay sa mga delikadong lugar dahil napakahalaga ang buhay ng bawat Pilipino, lalung-lalo na ngayong nagsimula nang pumasok sa bansa ang mga bagyo.

Makatwirang sang-ayunan ang posisyon ng mga lokal na opisyal na mailipat sa lalong madaling panahon ang mga kababayan nating naninirahan sa gilid ng mga ilog at estero dahil importanteng maisulong ang tinatawag nating “zero casualty” sa panahon ng pagbaha.

Mahalaga rin ang buong kooperasyon ng informal settlers para maiwasan ang insidente ng kamatayan at pagkakasugat sa panahon ng sakuna.

Bilang isang mamamayang sumusunod sa batas, magandang serbisyo para sa bansa ang positibong pagtugon ng mga pamilya ng informal settlers sa programa para mabawasan na rin ang sakripisyo sa pagkakaroon ng rescue at emergency groups kung saan nalalagay din sa alanganin ang buhay ng volunteers.

Isang pagpapakita ng porma ng pagpapakabayani ang pagtalima ng informal settlers sa magandang layunin ng pamahalaan.

Talaga naman kasing nalalagay sa alanganin ang maigting na kampanya sa paglilinis ng mga kanal, estero, ilog at iba pang daluyan ng tubig dahil sa presensiya ng informal settlers sa nasabing delikadong mga lugar.

Sa ilalim ng administrasyong Aquino, matitiyak natin na maibibigay ng maayos ang relokasyon para sa mga kuwalipikadong informal settlers. 

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo”. (mgakurimaw.blogspot.com)

Mahirap espilengin!

Mahirap espilengin!

REY MARFIL

Isa raw sa mga masamang ugali nating mga Pinoy ang tinatawag na, “sala sa init, sala sa lamig”. Ang ibig sabihin nito, may gawin ka o wala, pupunahin ka.

Ganito ang mentalidad ng ibang tao sa ginagawang hakbang ngayon ng pamahalaan sa mga mahihirap nating kababayan na nakatira sa gilid ng mga estero.

Hindi biro ang problema ng bansa ngayon sa baha. Bukod kasi sa mas malalakas na ang ulan dulot ng pagbabago ng panahon o climate change, nababarahan na ng mga basura at bumabaw na ang mga daluyan ng tubig patungo sa karagatan.

Isa sa mga nakikitang dahilan ng pagsikip ng mga dalu­yan ng tubig-baha ay ang mga nakatirang pamilya sa mga estero sa Metro Manila na tinatayang nasa 20,000. Kaya naman naisip ng pamahalaang Aquino na gumawa ng programa na ilipat ang mga pamilyang ito sa mas ligtas na lugar.

Bukod sa nakakadagdag sila sa problema sa pagtatapon ng basura sa mga ilog, delikado rin ang buhay nila kapag malakas ang ulan at tumaas ang baha. Isama pa ang peligro sa kanilang kalusugan dahil sa napakarumi ng tubig sa ilog na pinamamahayan ng mga daga, lamok at iba pang insektong pinagmumulan ng sakit.

Dahil kailangan ang mabilis na pagkilos para malinis ang mga estero upang mabawasan ang pagbaha, kailangang alisin na ang mga nakatira sa gilid nito. At dahil hindi naman magiging madali para sa kanila ang ilipat sa mga resettlement area sa labas ng Metro Manila, isa sa mga naisip na tulong sa kanila ng pamahalaan ay bigyan sila ng pinansiyal na tulong na pambayad nila ng renta sa uupahan nilang bahay sa pag-alis nila sa estero.

Karaniwang problema ng mga informal settler na dina­dala sa resettlement areas sa labas ng Metro Manila ay ang pagkawala ng kanilang kabuhayan. Kaya naman naisip ng pamahalaang Aquino na bigyan ng P18,000 subsidiya ang mga pamilyang aalisin sa estero na pambayad nila ng renta sa loob ng isang taon.

Pero ang subsidiya sa renta ay isa lamang sa mga ayuda ng gobyerno na nakapaloob sa package ng programa sa mga informal settler. Nandiyan pa rin naman ang option kung nais nilang lumipat sa resettlement area kung saan may sarili silang bahay na huhulugan nila sa maliit na halaga; may inihahanda ring “in-city” resettlement program, at ang “balik-probinsiya” program.

***

Napag-usapan ang informal settlers, buhay at ari-arian ang nakataya ngayon sa mga naninirahan sa Metro Manila sa banta ng matinding pagbaha na laging nakaamba. Nangyari na ito noong nanalasa ang bagyong “Ondoy”, at ang nangyaring hagupit ng Habagat na nagpalubog sa malaking bahagi ng Metro Manila.

Sa kabila ng seryosong banta na itong pagbaha, mayroon pa rin tayong ilang kababayan na baliktad ang tingin sa programa ng pamahalaan na alisin sa mga estero ang mga mahihirap nating kababayan.

May nagsasabing madaliang solusyon daw sa pagtataboy ng mga nasa estero ang pagbibigay ng P18,000.

May mga malisyoso pang baka raw pagkakitaan lang at ibulsa ng mga tiwali ang perang ibibigay sa mga aalisin sa estero. Nandiyan din ang malabnaw na puna na ngayon aalisin ang mga nasa estero dahil tapos na silang pakinabangan sa eleksiyon.

Ngunit ang hindi nila alam, hindi biro at napakahirap ang mamuhay sa estero. Batid ng pamahalaang Aquino ang kalagayan ng mga pamilyang ito kaya naman kahit papaano ay gumagawa ng paraan ang gobyerno na maibsan ang kanilang pag-aalala kapag inalis sa kanilang peligrosong “tirahan”.

Kung hindi kikilos ang pamahalaan na alisin ang mga taong ito sa gilid ng estero at nadisgrasya sila kapag bumuhos ang baha ang sisisihin ay gobyerno; kapag lumubog muli sa baha ang Metro Manila dahil walang madaluyan ang tubig patungo sa Manila Bay ang sisisihin ay gobyerno; kapag inalis sa estero ang mga pamilya at wala silang pinaglipatan gobyerno pa rin ang sisihin. Ang iba talaga nating kababayan, mahirap espilengin.

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo”. (mgakurimaw.blogspot.com)

Wag kumagat sa ivory!

Wag kumagat sa ivory!

REY MARFIL

Kahanga-hanga ang naging desisyon ng pamahalaang Aquino sa ginawang pagdurog sa may limang toneladang elephant tusks, o iyong mistulang pangil ng mga elepante na nagiging mamahaling ivory.

Dahil sa ginawang pagdurog sa mga elephant tusk, kinikilala ngayon ang Pilipinas bilang unang non-African country na nagwasak sa bultu-bultong ivory stock na nakumpis­ka mula sa mga iligal na pagpupuslit nito sa ating bansa.

Sa pamamagitan ng pagdurog sa mga ivory na pinangunahan ni Environment Secretary Ramon Paje, naiparating ng pamahalaang Aquino sa buong mundo na hindi kukunsintihin at hindi makikiisa ang Pilipinas sa ginagawang pagpatay sa mga elepante na ang tanging pakay ay ang kanilang tusk o ngipin.

Malaking dagok din iyon sa mga tiwaling tauhan ng pamahalaan na nagpupuslit ng mga ivory sa imbakan ng mga nakukumpiskang ivory. ‘Ika nga ni Mang Kanor: ipinuslit na nga sa Pilipinas ang mga ivory at nakumpiska, tapos ipupuslit pa rin ng mga kurimaw na tauhan ng gobyerno.

Hindi kasi biro ang halaga ng ivory kaya may mga tauhan ng pamahalaan na nasisilaw sa pera at itinatakas ang mga nakukumpiskang produkto. Katunayan, ang may sa limang (5) toneladang ivory na dinurog ay tinatayang nagkakahalaga ng P400 milyon.

Ang mga elephant tusk na iyon ay bahagi ng aabot sa 13 toneladang ivory na ipinuslit sa Pilipinas pero nakumpiska magmula 2005 hanggang 2009. Kung nasaan ang may walo (8) pang toneladang ivory, iyon ang naitakas ng mga tiwaling tauhan ng gobyerno sa mahabang pana­hon na tiyak na yumaman sa ginawa nilang kalokohan.

Pero ang kalokohang iyon ang nagiging dahilan din kaya nagpapatuloy ang pagkatay sa mga elepante sa Africa upang makuha ang kanilang mamahaling ngipin. Sa pagtaya ng isang grupo na nagmamalasakit sa nabanggit na hayop, aabot sa 25,000 elepante ang pinaslang noong 2011 dahil lamang sa kanilang ivory.

***

Napag-usapan ang ivory trade, sa nagdaang mga taon, tinukoy ng isang grupo na ang Pilipinas ang ginagamit na bagsakan ng mga ivory bago maipadala sa mga kalapit nating bansa na malakas ang demand sa ivory gaya ng China at Thailand.   

Ang masaklap, ilang buwan pa lang ang lumilipas ay nabanggit sa mga ulat na kabilang din ang Pilipinas sa kumukonsumo o tumatangkilik sa ivory dahil ginagamit ito sa paggawa ng mga imahe ng santo.

Kaya naman hindi kataka-taka na isipin ng ibang animal group na kabilang ang Pilipinas sa mga bansa na walang ginagawang kaukulang hakbang para matigil ang iligal na gawain, na mistulang pagpapabaya na rin sa nagaganap na pagmasaker sa mga elepante.

Pero sa ginawang hakbang ngayon ng pamahalaang Aquino, nagparating ng matinding mensahe ang Pilipinas sa buong mundo na hindi tayo nagsasawalang-kibo sa lumalalang problema ng pagpatay sa mga elepante na nanganganib nang maubos.

Ang naturang mensahe ay nakarating naman sa iba’t ibang organisasyon sa buong mundo na nagpahayag ng paghanga sa ginawa ng pamahalaan na dapat din umanong pamarisan ng ibang bansa na mayroong itinatagong stock ng mga nakumpiskang tusk.

Ngunit bukod pa diyan, ang ginawang pagdurog ng pamahalaan sa mga ivory ay dapat ding magsilbing babala sa mga nagpupuslit ng mga elephant tusk, at sa kanilang mga kasabwat sa gobyerno, na matitikman nila ang “pangil at ngipin” ng batas kapag nabistong patuloy sila sa kanilang iligal na gawain.

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Tunay na anti-flood projects

Tunay na anti-flood projects

REY MARFIL

Sakit ng ulo sa ating mga kababayan ang tumitinding problema sa baha dahil na rin sa lumalakas na buhos ng ulan. Kapag bumaha sa mga lansangan, asahan na ang karugtong nito ang  matinding trapiko na dagdag sakit ng ulo.

Ang problema natin sa baha ay nagsimula noon pa mang nakalipas na mga administrasyon. Hindi ito nagsimula o nangyari sa loob lamang ng nakaraang tatlong taon sa ilalim ng administrasyon ni Pangulong Noynoy ‘PNoy’  Aquino.

Pero may mga kritiko lalo na ang mga kaalyado ng nagdaang rehimeng Arroyo na nais gamiting isyu laban kay PNoy ang problema sa baha dahil wala marahil silang maiisip na ibang maipupuna sa kasalukuyang administrasyon.

Hirit ng oposisyon, dapat daw sisihin si PNoy sa nangyayaring pagbaha ngayon lalo na sa Metro Manila. Tama ba iyon? 

Ika nga ni Mang Gusting: Ang administrasyon ni PNoy ay nakakatatlong taon pa lang, samantalang si dating Pangulong Gloria Arroyo ay nakasiyam na taon, ano ang nagawa nila para mabawasan man lang ang pagbaha?

***

Napag-usapan ang project, b inuhay din ng oposisyon ang isyu ng ginawang pagbasura ni PNoy sa may 19 na anti-flood control projects ni Mrs. Arroyo na ang buong halaga ay umaabot sa P934 milyon.

Kung natuloy daw ito, wala raw sigurong matinding baha sa Metro Manila sabi ng mga alipores ng oposisyon… talaga lang ha?

Pero kung tutuusin, ipinarepaso ni PNoy ang 19 na anti-flood control projects ni Mrs.  Arroyo nang manalo na siyang pangulo noong 2010. At matapos ang ginawang pagrepaso, inirekomenda ng Department of Public Works and Highways (DPWH) na kanselahin at ibasura ang mga ito dahil sa maraming balidong kadahilanan.

Kabilang sa mga dahilang ito ay hindi dumaan sa bidding ang mga proyekto. Bukod pa rito, pinirmahan ni Mrs. Arroyo ang mga proyekto gayung dalawang linggo na lang ay bababa na siya sa puwesto.

Ang hirit naman ni Mang Kanor: Kung “midnight appointment” ang tawag sa pag-appoint ng isang opisyal sa puwesto gayung ilang linggo na lang ay aalis na sa kapangyarihan ang pangulo, tama bang sabihin na “midnight projects” ang itawag sa pagpirma sa napakaraming proyekto na dalawang linggo na lang ay aalis na rin siya sa puwesto?

At batay nga sa mga lumabas na ulat noon tungkol sa mga proyektong ito, pinirmahan ni Mrs. Arroyo ang mga kontrata para sa proyekto noong June 18, 2010, at pagsapit ng June 25 ay nakapaghanda na agad ng pambayad ang Department of Budget and Management sa paraan ng SARO (Special Allotment Release Order).

Kaya ang tanong ng magkumpareng Gusting at Kanor: Bakit tila masyado yata silang nagmamadali?

Bukod sa kuwestiyunable ang mga kontratang pinirma­han ni Mrs. Arroyo, wala ring katiyakan na epektibo ang mga proyekto para mabawasan man lang ang problema sa baha.

Kaya naman iniutos ni PNoy ang paglalatag ng isang komprehensibo at walang lokohan na master plan na anti-flood control projects na magtuluy-tuloy ang pagsasagawa sa loob ng 22 taon.

Dahil malaking pera ng bayan ang gugugulin sa mga proyektong ito, nais ni PNoy na matiyak na ang bawat sentimo nito ay magagamit nang tama, at magiging mabisa na panlaban sa baha.

Hindi katulad ng iba na tila nais pang pagkakitaan ang problema sa baha kahit nakikita nila ang perwisyong dulot nito sa  mga tao at maging sa ekonomiya.

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo”. (mgakurimaw.blogspot.com)

Lalo pang gumaganda!

Lalo pang gumaganda!

REY MARFIL

Magandang balita ang imbitasyon ni Pangulong Noynoy ‘PNoy’ Aquino sa banyagang mga negosyante na mamuhunan sa bansa matapos dumalo sa isang pananghalian, kasabay ng katatapos na 22nd World Economic Forum on East Asia na pinangunahan ng Myanmar.

Umabot sa 900 ang lumahok sa forum kung saan 500 sa mga ito ang mga lider sa larangan ng negosyo mula sa 55 mga bansa.

Ika nga ni Mang Gusting tama si PNoy sa maigting nitong panawagan sa mga mamumuhunan lalo’t ipinakita niya ang magagandang nakamit ng kanyang pamahalaan sa tanghaliang inihanda ng Ayala Corporation.

Hinimok ng Pangulo ang mga mamumuhunan na magtungo at maghanap ng oportunidad sa negosyo lalo’t ito ang pinakamagandang panahon para mamuhunan sa bansa.

Bunsod ito ng paninindigan ni PNoy sa mga reporma, alinsunod sa kanyang matuwid na daan kaya naman patuloy na umarangkada ang ekonomiya ng bansa.

Kabilang sa tinukoy ng Pangulo na pangunahing sektor sa negosyo ang turismo, agrikultura at imprastraktura na naging susi sa tagumpay ng bansa.

Binanggit din ni PNoy ang magandang narating ng bansa nang makapagtala ito ng 7.8 porsiyentong paglago sa Gross Domestic Product (GDP) at makakuha ng investment grade rating sa dalawang pangunahing credit rating agencies.

Malinaw na naging susi sa tagumpay ang malinis na pamamahala na naging daan din upang sumipa paitaas ang stock market sa nakalipas na tatlong taon at tawagin ng mga eksperto ang Pilipinas bilang Asia’s Rising Tiger o pinakamaningning na inspirasyon sa Southeast Asia.

Ipinatupad naman talaga ng administrasyong Aquino ang pangunahing mga reporma at polisiya para magkaroon ng magagandang mga resulta sa ekonomiya.

Hirit naman ni Mang Kanor Tama rin ang personal na imbitasyong ibinigay ni PNoy sa mga dumalo sa World Economic Forum (WEF) on East Asia na magtungo sa parehong pagtitipon na gagawin sa susunod na taon sa Manila.

***

Napag-usapan ang good news, isang magandang balita rin ang hatid ng desisyon ng Board of Investments (BOI) na aprubahan ang P313.353 milyong proyekto ng Maharlika Agro-Marine Ventures Corporation (MAVC) bilang bagong export producer ng dressed Peking ducks at tinatawag na by-products nito maging sa China at Hong Kong.

Isang pasilidad ang MAVC na matatagpuan sa Davao at Bukidnon na magsisimula ang komersiyal nitong operasyon sa Hulyo 2013 at makakalikha ng 207 trabaho.

Kasama sa proyekto ang produksiyon at proseso ng Peking ducks at mayroong taunang 2,758 metriko toneladang (MT) kapasidad para sa pasilidad ng dressed ducks.

Plano ng kompanya na mag-angkat ng 75% ng produksiyon nitong dressed Peking ducks sa China at Hong Kong.

Habang mananatili sa bansa ang nalalabing 25% produksiyon na titiyaking mura at maganda sa kalusugan ng mga tao.

Upang matiyak ang suplay, mismong ang MAVC na ang mag-aalaga ng sariling Peking Ducks at matatagpuan ang mga ito sa iba’t ibang mga lugar.

Matatagpuan naman ang hatchery sa Sta. Cruz, Davao del Sur habang sa Mandug, Davao City ang broiler farm, at Impasug-ong, Bukidnon ang dressing component.

Maganda ang programa dahil tinutukoy dito ang mga lugar kung saan labis na kailangan ng mga tao ang trabaho at matiyak na mapapalawak pa ang pamumuhunan.

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo”. (mgakurimaw.blogspot.com)

Tama lang!

Tama lang!

REY MARFIL

Napansin maging ng mga Pilipinong naninirahan at nagtatrabaho sa Myanmar ang mga reporma at magagandang bagay na nakamit ng administrasyong Aquino.

Ang mainam dito, hangad nilang paigtingin pa lalo ni Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino ang magagandang mga polisiya at repormang nasimulan sapul noong manungkulan sa kapangyarihan taong 2010 sa tulong ng tuwid na daan at malinis na pamamahala.

Nakakatuwa rin ang pahayag ni Philippine Ambassador to Myanmar Alex Chua na 500 Pilipino ang nagtatrabaho sa Myanmar, nasa Yangon o ang komersiyal na kapital ng Myanmar ang karamihan sa kanila.

Ipagmalaki natin ang ating mga kababayan doon na naghahanap-buhay bilang mga guro, engineers, architects, journalists, technical experts, business professionals at iba pa.

Ibig sabihin, mataas ang respeto sa ating mga kababayan doon dahil sa laki ng kanilang kontribusyon sa pagsulong ng Myanmar.

Sa katunayan, sobrang popular rin ni PNoy sa Myanmar at nanguna sa presidential election sa pamamagitan ng Overseas Absentee Voting noong 2010.

***

Anyway, magandang punto ang pagdidiin ng administrasyong Aquino na mananatili itong nakatutok sa pagtiyak na magkakaroon ng depensa ang bansa bilang proteksyon sa panlabas at panloob na mga banta sa seguridad.

Sa katunayan, marami nang nagawang magandang mga bagay ang administrasyong Aquino sa larangan ng modernisasyon ng pulisya at militar.

Nanawagan din ang mga kongresista na itaas ang badyet sa 2014 ng Armed Forces of the Philippines (AFP) at Philippine National Police (PNP) para makatugon sa mga problema.

Kahit naman walang ganitong panawagan, siguradong magtutuluy-tuloy ang plano ng pamahalaan na maging moderno ang pulisya at militar ng Pilipinas.

Sa loob nga lamang ng tatlong (3) taon, malaking halaga na ng salapi ang naibigay upang maging moderno ang mga ahensyang nangangalaga sa ating seguridad.

Sa ilalim ng AFP Modernization Law, nakabili na ang administrasyong Aquino ng Hamilton class cutter mula sa US-BRP Gregorio del Pilar. Anumang araw, darating ang bagong barko mula sa US, bagama’t luma, ito’y malaking tulong sa pangangalaga ng teritoryo.

Nakakuha rin ang militar ng ilang combat helicopters mula sa Poland kung saan apat sa mga naunang nadala sa bansa ang ginagamit na ngayon ng Air Force.

Mayroong hinihintay na paparating na choppers at maging jet fighters na posibleng manggaling sa South Korea. Kung magdadagdag ng badyet ang Kongreso para sa militar at pulisya, malaking tulong ito.

Talaga namang tama si PNoy na gawing prayoridad ang modernisasyon ng sandatahang lakas ng bansa lalo’t patuloy na tumataas ang tensiyon sa West Philippine Sea, dahil sa agawan sa teritoryo.

Kabilang sa pangunahing problema ng bansa na hina­hanapan ng solusyon ang agresibong pagpatrulya ng China malapit sa mga islang nasa loob ng exclusive economic zone ng Pilipinas.

Kailangang suportahan natin nang husto ang mga hakbang na ito.

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Iwas-aksaya!

Iwas-aksaya!

REY MARFIL

Isa sa mga pangunahing target ng pamahalaang Aquino na makamit ngayong taon ay maging lubos o sapat ang palay o bigas para sa ating mga Pinoy.

Sa ganitong paraan ay maiiwasan na ang pag-angkat ng mga bigas sa ibang bansa na ginawa ng nakaraang rehimen na naging dahilan para mabaon sa bilyun-bilyong utang ang National Food Authority (NFA).

Hindi  biro ang gastusin kapag nag-import tayo ng tone-toneladang bigas sa ibang bansa, bukod sa pinaglalaanan ito ng malaking pondo, naaapektuhan din ang kita ng ating mga lokal na magsasaka dahil nakakakumpitensiya nila sa merkado ang imported na bigas.

Sa loob ng tatlong taong pamumuno ni Pangulong Noynoy ‘PNoy’ Aquino at pamamahala ni Sec. Proceso Alcala sa Department of Agriculture(DA), unti-unting nakakamit na natin ang layunin na mabigyan ng sapat na pagkain ang bawat hapag-kainan ng pamilyang Pilipino.

Katunayan, nagawa na nga natin na makapag-export ng ilang special variety ng bigas sa ibang bansa na isa ring positibong indikasyon ng patuloy na gumagandang ekonomiya.

Kahit pa sabihin na maliit na volume pa lang ang ating naipaangkat, isang hakbang na ito tungo sa hangarin natin na maging malakihang exporter ng bigas. Ang pagpapalakas ng sektor ng agrikultura ang isa sa mga prayoridad ng pamahalaan mula nang maupo si PNoy noong 2010.

At makalipas lang ng tatlong taon, nakita na natin ang pag-unlad, hindi lang sa hanay ng sakahan kundi ma­ging sa pangisdaan.

***

Sa kabila ng problema sa ilang bahagi ng karagatan ng Pilipinas na inaangkin ng ibang bansa, na naging dahilan para malimitahan ang pangingisda ng ilan nating kababayang nasa Luzon, nagkaroon pa rin ng pag-angat sa huli ng mga isda ng ilang porsiyento ngayong taon.

Ang karagdagang huling isda ay bunga ng ilang programa na ipinatupad ng pamahalaan tulad ng pagbabawal sa limitadong panahon ng ilang uri ng isda upang mabigyan sila ng pagkakataon na makapagparami muli. Sa ganitong paraan ay naiiwasan ang tinatawag na over fishing.

Gayunpaman, ang kasapatan ng pagkain para sa ating mga Pilipino ay hindi dapat maging dahilan para ma­ging maksaya tayo lalo na sa bigas na kapag naluto na ay kanin. Hindi pa rin kasi biro ang dami ng kanin na nasasayang na napupunta lang sa basurahan o kanin-baboy.

Sa pag-aaral noong 2011 ng International Rice Research Institute, umaabot sa 3.3 kilo bawat taon ang nasasayang ng isang Pilipino o mahigit 300,000 tonelada ng bigas bawat taon. Ito’y magiging katumbas umano ng P23 milyon bawat araw, o P8.4 bilyon bawat taon, na talagang nakapanghihinayang.

Kung tutuusin, sabi sa pag-aaral,  ang naturang halaga ng nasasayang na pagkain ay sapat na para mapakain ang may 4.3 milyon pa nating kababayan.

At kung natipid lamang natin ito, marahil ang perang kikitain dito kung nagawa nating ma-export ay magagamit natin sa pagpapagawa pa ng mga irigasyon o paaralan.

Pero hindi pa naman huli ang lahat. Ngayong nakakabangon na ang ating sektor ng agrikultura, sakahan at pangisdahaan, sikapin na nating tantiyahin na ang pagkain na ihahanda sa ating lamesa ay lubos na makokonsumo ng bituka at hindi ng mga basurahan.

Maaari nating simulan ito ngayon kalayaan sa pagiging maaksaya. Maituturing makabayang gawain ang  pagbawas sa naaksayang pagkain dahil ang bawat butil na matitipid mo ay magbibigay-buhay naman sa iba nating kababayan.

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy nyo”(mgakurimaw.blogspot.com)

Tamang koordinasyon!

Tamang koordinasyon!

REY MARFIL

sa pa sa magandang bagay na nangyayari ngayon ang pahiwatig ng Moody’s Investors Service, isa sa tatlong pangunahing credit rating agencies, na posibleng itaas ang credit rating upgrade ng Pilipinas matapos makapagtala ng 7.8% paglago ang Gross Domestic Product (GDP) ng bansa sa first quarter.

Nanindigan ang Moody’s Investors Service na positibo sa pangungutang ang naitala ng bansa na pinakamataas na budget surplus at magandang paglago ng GDP.

Sa kasalukuyan, inilagay ng Moody’s rates ang Pilipinas sa tinatawag na “Ba1” o isang hakbang na lamang para makamit ang estadong investment grade kung saan nagtataglay ang rating ng “stable outlook”.

Magugunitang iniakyat ng Fitch Ratings at Standard and Poor’s ang bansa sa investment grade status habang itinaas ng Japan Credit Rating Agency ang Pilipinas sa dalawang estado mula sa tinatawag na “junk status”.

Nabatid kay Moody’s senior analyst Christian de Guzman na malaki ang ibinuti ng koleksiyon sa buwis na naging daan upang magkaroon ang pamahalaan ng sobrang P36.8-bilyong badyet noong Abril, patunay na maganda ang resulta ng pagsusumikap ng pamahalaan sa usapin ng koleksiyon sa buwis.

Pangunahing susi sa tagumpay ng bansa sa pag-akyat ng credit profile nito ang malakas at tamang pangongolekta ng buwis ni Pangulong Noynoy ‘PNoy’ Aquino.

Bukod sa tamang koleksiyon sa buwis, nakatulong din ang matalinong paggastos ng pamahalaan bago naganap ang halalan sa Mayo upang makaipon ng budget surplus o sobrang pondo.

Maganda rin ang sinabi ni De Guzman na nakatutok ang pamahalaan sa paggastos para sa mga programang mayroong positibong pangmatagalan epekto sa ekonomiya sa halip na panandalian dahil lamang sa isyu ng pulitika.

Mabuti ito dahil patuloy na humahataw ang ekonomiya ng bansa sa gitna ng nararanasang krisis pinansiyal sa buong mundo. Tinalo nga ng bansa ang 7.7% paglago ng ekonomiya ng China na may rating na Aa3 stable at 6% ng Indonesia na mayroong rating na Baa3 stable.

Malinaw naman na nag-ugat ang lahat ng magagandang mga balita sa malinis na pamamahala at tuwid na daan ni Pangulong Aquino.

***

Tama si PNoy sa panawagan nito sa Kongreso at kanyang mga opisyal sa Gabinete na paigtingin ang koordinasyon sa isa’t isa matapos ang serye ng presidential vetoes o pagbasura sa ilang pangunahing mga panukalang batas.

Matapos nitong pulungin ang mga kaalyadong kongresista sa Liberal Party sa Malacañang, ipinaliwanag niya ang mga dahilan kung bakit kailangang hindi maging batas ang mga ito.

Higit kailangan ng Pangulo ang mas mabuting koordinasyon sa papasok na 16th Congress sa Hulyo upang lalong maisulong at magpatuloy ang mga reporma sa susunod na tatlong taon, lalung-lalo na sa paglaban sa katiwalian.

Bagama’t maganda ang intensiyon ng mga panukala, tama ang paninindigan ni PNoy na huwag gawing batas ang mga ito dahil sa ilang kamalian na maaaring magdulot ng negatibong epekto sa ibang sektor.

Mayroon naman talagang puwang at pagkakataon para mapabuti pa ang mga panukalang batas na ito.

Kasama sa kautusan ng Pangulo ang pagtutok ng kanyang mga opisyal sa pagdinig ng Kamara de Representantes at Senado sa mahahalagang mga panukalang batas para maibigay ang posisyon ng Ehekutibo at maiwasang maibasura ang mga ito pagdating ng panahong maaprubahan muli ng Kongreso.

Kamakailan, ibinasura ng Punong Ehekutibo ang apat na panukalang batas na mayroong nasyunal na aplikasyon na kinabibilangan ng Magna Carta for the Poor, Centenarian Act, Rights of Internally Displaced Persons Act, at panukalang nag-aalis sa height limits sa kapulisan, mga bumbero at jail guards.

Kailangan na lamang na ihain muli sa papasok na 16th Congress ang mga panukalang batas na ito para maayos ang mga problema at maging batas na rin kinalaunan. 

Maganda naman ang naging katugunan ni Speaker Feliciano ‘Sonny’ Belmonte Jr. sa panawagan ni PNoy para magkaroon ng mas malalim na koordinasyon para sa kapaki­nabangan ng lahat.

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo”. (mgakurimaw.blogspot.com)

Ramdam!

Ramdam!

REY MARFIL

Inaasahan at hindi nakakapagtaka sa ilalim ng matuwid na daan at malinis na pamamahala ni Pangulong Noynoy “PNoy” Aquino ang impresibong paglago ng ekonomiya ng Pilipinas na tumaas ng 7.8% ang Gross Domestic Product (GDP) sa unang tatlong (3) buwan ng 2013.

Nalampasan ng Pilipinas sa karera ang China matapos kilalanin ang ating bansa na mayroong pinakamabilis na paglago ng ekonomiya sa pangunahing mga nas­yon sa Silangan at Timog Silangang Asya.

Kumbinasyon ang napakahusay na pag-angat ng ekonomiya ng Pilipinas ng malinis na pamamahala ni PNoy, malakas na lokal na konsumo at malaking paggugol ng pamahalaan sa mga proyekto.

Siguradong mananatili ang pagtutok ng administras­yong Aquino sa lalo pang pagpapabuti ng ating ekonomiya at pagtiyak na mararamdaman maging ng pinakamahirap na sektor, lalung-lalo na sa usapin ng pagkakaloob ng pangunahing serbisyo.

Pinakamataas ang iniulat na 7.8% na paglago ng GDP ng National Statistics Coordination Board (NSCB) sa ilalim ng administrasyong Aquino.

Nakakatuwang nalampasan ng Pilipinas ang iba pang mga bansa sa Asya kung saan naitala ng China ang 7.7% paglago sa kanilang ekonomiya, 6% sa Indonesia at 4.1% sa Malaysia.

Maganda ring malaman dito na nahigitan ang target na inaasahang mga paglago sa lahat ng sektor, kabilang dito ang local manufacturing na lumaki ng 9.7%.

Dahil sa tuwid na daan ni PNoy, lalong lumakas ang kumpiyansa sa negosyo at positibong pananaw ng mga konsyumer na nagresulta sa mataas na paglaki ng GDP.

Walang duda, nanatiling malakas at mataas ang tiwala ng mga mamumuhunan at konsumer dahil sa patuloy na pagtaas ng mga aktibidad sa ekonomiya sa kabila ng nararanasang pandaigdigang krisis.

Sapul nang maupo sa kapangyarihan ang administrasyong Aquino, walang patid ang pagsusumikap ng pamahalaan na matulungan ang mga mahihirap na sektor sa bansa.

Asahan na nating lalong magsusumikap ang administrasyong Aquino na isulong ang promosyon ng lahat ng mga sektor kung saan walang maiiwan sa magagandang mga programa.

***

Napag-usapan ang good news, makatwirang batiin si PNoy matapos makakuha ang kanyang pamahalaan ng halos P28 bilyong dibidendo mula sa 38 government-owned and controlled corporations (GOCCs), malaking-malaki ito kumpara sa P19 bilyong kinita noong 2012.

Bahagi lamang ang P28 bilyon ng P77 bilyong dibidendo mula sa GOCCs sa unang tatlong taon ng admi­nistrasyong Aquino, malapit nang malampasan ang P96 bilyong kinita sa kabuan ng dating administrasyong ­Arroyo sa loob ng siyam na taon.

Walong (8) GOCCs ang nakapasok sa tinaguriang Billionaire’s Club matapos makapagbigay sa pamahalaan ng P1 bilyon kung saan nanguna ang Land Bank of the Phi­lippines sa naibigay na P6.24 bilyon.

Kabilang pa sa Billionaire’s Club ang mga sumusunod at halaga ng kanilang kinita: Philippine Reclamation Authority, P1 bilyon; Philippine Ports Authority, P1.03 bilyon; Manila International Airport Authority, P1.54 bilyon; Philippine Amusement and Gaming Corp., P1.4 bilyon; Power Sector Assets and Liabilities Management Corp., P1 bilyon; Bases Conversion Development Authority, P2.3 bilyon; at Development Bank of the Philippines, P3.16 bilyon.

Sa ilalim ng Republic Act (RA) No. 7656, obligado ang GOCCs na mag-remit ng kalahati ng kanilang kabuuang kinita sa pamahalaan. Nag-ugat ang magandang balitang ito sa matuwid na daan na polisiya ng Punong Ehekutibo kung saan patuloy na lumalaki ang bilang ng GOCCs na nakakapagbigay ng kita sa pamahalaan mula 22 noong 2012 tungong 38 GOCCs ngayong taon.

Naging espesyal ang pagtatangi ni PNoy sa Philippine Reclamation Authority dahil ngayon lamang sa loob ng 33 taong kasaysayan nito umabot ng bilyong piso ang kinita matapos makapagbigay sa pamahalaan ng P2 bilyon.

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo.” (mgakurimaw.blogspot.com)

Mas mabuting handa!

Mas mabuting handa!

REY MARFIL

Magandang balita na naman ang pahayag ni Pangulong Noynoy 'PNoy' Aquino na maglalaan ang pamahalaan ng $1.8 bilyon o P75 bilyong pondo para sa modernisasyon ng militar.

Tamang suportahan natin ang hakbang na ito na siguradong makakatulong upang maidepensa ng bansa ang teritoryo laban sa posibleng pangbu-bully ng ilang bansa.

Kahit si Mang Kanor, suportado ang posisyon ni PNoy na maglaan ng kinakailangang pondo upang protektahan ang soberenya ng Pilipinas, as in dapat manatili sa mga Filipino ang Pilipinas at mayroong kakayahan ang bansa na ipagtanggol ang bakuran nito.

Sa pagsapit ng 2017, sinabi ng Pangulo na makukuha ng Pilipinas ang dalawang bagong frigates, dalawang helicopters na may kakayahan sa anti-submarine warfare, tatlong fast vessels para sa pagbabantay ng dalampasigan at walong amphibious assault na mga sasakyan.

Bukod dito, kasama sa plano ng administrasyong Aquino ang pagpapabuti ng komunikasyon at mga sistema sa intelligence at surveillance.

Umaabot na sa P28 bilyon ang nagamit na pondo ng pamahalaan para sa modernisasyon ng militar sa makalipas na tatlong taon, kabilang ang dalawang Hamilton-class cutters na nakuha sa US coast guard.

Tinawag na BRP Gregorio del Pilar ang unang Hamilton-class cutter na pumasok sa Philippine Navy noong 2011 at sumunod naman ang isa pa noong nakalipas na Agosto.

Kasama rin sa plano ng pamahalaan ang pagkuha ng 10 bagong patrol boats mula sa Japan para magamit ng ating coast guards.

***

Hindi lang 'yan, todo kayod ang administrasyong Aquino para matulungan ang mga mangingisdang naapektuhan ang kanilang kabuhayan ng umiigting na guso­t sa West Philippine Sea.

Sa katunayan, nangunguna sa misyon ng pagsaklolo sa mga ito ang Bureau of Fisheries and Aquatic Resource­s (BFAR) na naglalagay ngayon ng "payao" sa karagatan ng western Luzon.

Nakakatulong ang payao para makahuli ng isda ang mga kababayan nating problemado sa tensiyon sa Scarborough Shoal o Scarborough Reef na kilala rin sa tawag na Panatag Shoals at Bajo de Masinloc.

Sa pamamagitan ng payao, nahuhuli ang malalaking isda nang hindi na kailangan pang magtungo sa Scarbo­rough Reef ang mga mangingisdang Filipino.

Hinikayat na rin ng BFAR ang mga mangingisda na maghanap muna ngayon ng alternatibong lugar kung saan maaari silang mangisda.

Patuloy naman ang paninindigan ng administrasyong Aquino na isulong ang diplomatikong solusyon sa krisis na namamagitan bilang opsiyon na pinakamabuti sa interes at kagalingan ng mga Filipino.

Hindi naman kasi tamang tapatan ng maangas na pahayag o paninidigan ng Pilipinas ang ginagawa ng China dahil siguradong lalo lamang lulubha ang sitwasyon.

Suportahan natin ang Pangulo sa paulit-ulit nitong pahayag na mananatiling atin ang mga lugar na bahagi ng Pilipinas nang hindi tayo pumapasok sa kaguluhan.

Tama ang posisyon ni PNoy na dalhin ang isyu at usapin sa tamang lugar o ang arbitral tribunal upang mapayapang maresolba ang krisis.

Dapat gamitin ng pamahalaan ang tamang mga batas para mapayapang mahanapan ng solusyon ang krisis, kabilang ang panibagong pag-igting ng tensiyon sa Ayungin Shoal.

Laging tandaan: "Bata mo ko at Ako ang Spy n'yo". (mgakurimaw.blogspot.com)

Think positive!

Think positive!

REY MARFIL

Kasabay ng pagbabalik ng mga mag-aaral sa mga paaralan ngayong pasukan ay mga karaniwang problema na iniwan ng mga nagdaang administrasyon na hinahanapan na ngayon ng solusyon ng pamahalaang Aquino ang kakulangan ng classroom.

Dahil mabilis ang paglobo ng ating populasyon, natural lang na mabilis din na dadami ang mga batang magsisiksikan sa mga paaralan pagkaraan lang ng lima o a­nim na taon.

Kaya naman ang mga batang isinilang noong 2010, ang taon na nahalal si Pangulong Noynoy 'PNoy' Aquino, malamang sa 2015 pa madadagdag sa bilang ng mga bagong estudyante sa kindergarten.  At kung papalarin, baka hindi na nila maranasan ang karaniwang problema na kinakaharap ngayon ng mga mag-aaral na kakulangan sa silid-aralan.

Isa kasi sa mga pangunahing problema na minana ni PNoy sa mga nakaraang administrasyon na kanyang pinapahanapan ng lunas ay ang kakulangan ng silid-aralan, libro, upuan at guro.

Sa ngayon, natugunan na ng Department of Education (DepEd) ang ilan sa mga problemang ito tulad ng sapat na libro para sa mga mag-aaral at mga upuan. Patuloy naman ang pag-hire ng mga guro at maging ang mga nagtuturo sa private ay napabalitang lumilipat na sa public school dahil naayos na rin ang usapin sa pasahod nila.

Kaya naman nais din ni PNoy na malutas na rin sa lalong madaling panahon ang problema sa kakulangan ng silid-aralan para maiwasan na ang pagiging "sardinas" ng mga bata na nagsisiksikan sa mainit na silid-aralan.

***

Napag-usapan ang pasukan, hindi naman malayong matapos na ang problemang ito dahil nakakalikom na rin ng sapat na pondo ang pamahalaan na inilalaan sa pagpapahusay ng edukasyon sa bansa.

Ang kagandahan ngayon sa ipinaiiral na "daang matuwid" ng Pangulo, napupunta sa dapat puntahan ang pera ng bayan. Naiiwasan na ang paglulustay at mentalidad ng mga dating opisyal na inuuna ang sariling bulsa, bago ang kaban ng bayan.

Tulad na lamang ng mga government owned and controlled corporations (GOCCs). Kung noon ay mistulang balwarte ito ng mga chief executive na may malalaking sahod, bonus at allowance, at kakapiranggot lang ang naiaambag nila sa kaban ng bayan, hindi na ngayon.

Noong Lunes, iniulat ni PNoy na umabot na sa P77 bil­yon ang ipinasok ng pondo ng GOCCs sa pamahalaan sa loob lamang ng tatlong taon ng kanyang liderato. Ang naturang halaga ay hindi na nalalayo sa kabuuang P96 bil­yon na ipinasok ng ahensiya sa halos 10 taon.

Ngayong taon, umabot sa P28 bilyon ang ipinasok ng GOCCs sa pamahalaan, mas mataas kumpara sa P19 bilyon na naitala nila noong nakaraang taon.  Take note:  siyam at kalahating taong naupo si Mrs.  Arroyo at kapag kinuwenta ang kinita ng GOCCs, nag-average lamang ng P10 bilyon kada taon ang nakaraang administasyon ito'y napakalayo sa P25 bilyon kada taon sa panahon ni PNoy. 

Kaya kung magpapatuloy ang papataas na remittance ng ahensiya sa nalalabing tatlong taon ng liderato ni PNoy, asahan na higit pa sa doble ang papasok sa kaban ng bayan pagsapit ng 2016.

Ngunit bukod sa mataas na koleksiyon ng pamahalaan, nakakadagdag sigla rin sa mga nagaganap na positibong pagbabago sa ating bansa ang patuloy na paglago ng ekonomiya. Hindi na tayo napag-iiwanan, at nagagawa na nga nating higitan ang paglago ng ekonomiya ng iba nating karatig-bansa.

Sa anumang programa at proyekto ng pamahalaan upang mapahusay ang serbisyo sa bayan tulad ng edukasyon, kakailanganin ang pondo.

Ang magandang balita, sa ilalim ng administrasyong Aquino, bukod sa nakakamit natin ang mga kailangang pondo, matitiyak natin na magagamit ito sa tamang paglalaanan at hindi mapupunta sa bulsa ng mga tiwaling opisyal.

Kaya naman hindi tayo dapat mawalan ng pag-asa, think positive dahil may solusyon ang ating mga problema. 

Laging tandaan: "Bata mo ko at Ako ang Spy n'yo". (mgakurimaw.blogspot.com)

Pasukan na!

Pasukan na!

REY MARFIL

Mabuti para sa sektor ng edukasyon ang mabilis na pagtugon ng Department of Education (DepEd) at Department of Public Works and Highways (DPWH) sa direktiba ni Pangulong Noynoy ‘PNoy’ Aquino na solus­yunan sa lalong madaling panahon ang 66,800 kakapusan sa silid-aralan ngayong taon.

Nagawa na rin naman ni PNoy na mahanapan ng solusyon ang iba pang problema sa sektor ng edukasyon ka­tulad ng kakapusan sa libro, guro, silya at iba pa.

Itatayo ng DepEd at DPWH ang dalawang palapag na mga silid-aralan sa mga lalawigan at Metro Manila upang mabawasan ang kakapusan sa mga kuwarto.

Tinitiyak din ng pamahalaan na maayos ang mga silid-aralan maging sa mga lugar na sinalanta ng mga pamanirang bagyo katulad sa Davao at Compostela Valley.

Malinaw na masigasig ang ginagawang trabaho ni PNoy para matiyak ang de-kalidad na edukasyon at masiguradong mananatili sa mga paaralan ang maraming kabataan. At ngayong araw, magbubukas ang klase, meron bagong pasok at balik-eskuwela!

***

Bunga ng sinserong alok ng kapayapaan ni PNoy sa mga kapatid nating Muslim ang desisyon ng Moro Islamic Liberation Front (MILF) na bumuo ng partido pulitikal.

Ibig sabihin, naghahanda na ang MILF sa pangunguna ni chairman Al Hadj Murad Ibrahim sa paglahok sa susunod na halalan kung saan nakatakdang itatag ang Bangsamoro entity sa Mindanao na pangunahing layunin ng usapang-pangkapayapaan.

Klarong daan ito tungo sa kapayapaan at pagkakaroon ng Bangsamoro sa 2016 kung saan kailangan ng MILF na maghanda ng kanilang patatakbuhing mga kandidato na magsisilbing mga lider sa hinaharap.

Determinado naman talaga ang Government of the Philippines (GPH) at MILF na tapusin ang usapang-pang­kapayapaan sa ilalim ng termino ni PNoy sa pamamagitan ng implementasyon ng Framework Agreement on the Bangsamoro o ang bagong autonomous political entity na papalit sa 23-taong Autonomous Region in Muslim Mindanao (ARMM).

Tinatapos na sa ngayon ng GPH at MILF ang kumpletong detalye ng hatian sa kayamanan, bigayan ng kapangyarihan at pagkakaroon ng normal na pagpapatakbo ng pamahalaan na bahagi ng komprehensibong usapang-pang­kapayapaan sa paglikha ng Bangsamoro.

Nitong nakalipas na Disyembre 2012, inilabas ng Pa­ngulo ang Executive Order (EO) No. 120 na lumilikha sa Transition Commission na siyang bubuo ng Bangsamoro Basic Law na nakapaloob sa Framework Agreement na nilagdaan ng pamahalaan at MILF noong Oktubre 15, 2012.

Magbibigay din ang EO ng mekanismo para sa demokratikong pagbuo ng mga panukalang batas kung saan papayagan ang aktibong pakikilahok ng mga taong maaapektuhan.

Kasama sa trabaho nito ang koordinasyon sa Kongreso at iba pang mga ahensiya ng pamahalaan upang makalikha ng mga panukalang batas para sa Bangsamoro region sa Mindanao.

Binabati ko si Pangulong Aquino dahil sa pagsusulong nito ng makatotohanang kapayapaan at katatagan sa Mindanao.

Laging tandaan: “Bata mo ko at Ako ang Spy n’yo”. (mgakurimaw.blogspot.com)